Falling for them - The Dolan twins

Hoofdstuk 14

Grayson gooide Kayleigh over zijn schouder en draaide wild in het rond, waarna hij haar de zee in smeet en ze gillend weer bovenwater kwam. Ze had het duidelijk koud, maar niets kon haar plezier bederven. Grayson greep haar weer beet en nam haar stevig in zijn armen, waarna hij haar verschillende keren kuste. Ze waren gelukkig samen. En net op het moment dat Kayleigh het niet meer verwachtte, gooide Grayson haar weer het zeewater in. En zo bleef het doorgaan tussen die twee. Ze hadden een leuke, speelse middag.

Ethan en ik sloegen het een tijdje gaande terwijl we er een beetje om lachten. Het was een erg schattig beeld. Ethan pakte mijn hand vast en samen liepen ook wij het zeewater in, alleen dan veel rustiger en leek Ethan gelukkig geen behoefte te hebben om bij mij hetzelfde te doen als zijn broer bij Kayleigh deed. Nee, wij weekten in het koude water wat steeds minder koud leek te worden naarmate ons lichaam er verder aan gewend raakte. Hij hield zijn armen stevig om me heen geklemd en we werden overspoeld door een lading rust. Het was een heerlijk gevoel. Het zonnetje op mijn gezicht, de zoute zeelucht die mijn neusgaten binnendrong, het onrustige water dat om mijn lichaam heen bewoog en Ethans sterke, maar beschermende armen om me heen. Ik had me zelden zo op mijn gemak gevoeld.

Ethan draaide mijn gezicht naar het zijne en kustte me teder. Daarna trok hij me weer dicht tegen zich aan. 'Ik hou van je', fluisterde hij in mijn oor.

Even voelde het alsof de wereld stilstond. Even leek het alsof mijn hart stopte met kloppen en stokte mijn adem in mijn keel. Ik werd overspoeld door een warm gevoel en ik was ervan overtuigd dat alleen liefde dat in die hoeveelheid teweeg kon brengen. En dat allemaal omdat hij zei dat hij van me hield. Ik wist het, ik had het allang in zijn handelen gemerkt, maar het was de eerste keer dat hij het zei en het voelde meer dan geweldig. Het was nog vroeg om het te zeggen, maar ik was blij dat hij het gedaan had.

Het was een tijdje stil toen ik zijn woorden op me in liet merken, maar daarna draaide ik mijn gezicht naar de zijne om hem in zijn mooie bruine ogen aan te kunnen kijken en vormden mijn lippen een reactie. 'Ik hou ook van jou.'

Ethan keek me gelukkig aan, opgelucht dat ik hetzelfde leek te voelen, opgelucht dat ik het ook durfde uit te spreken. We kusten elkaar nog een keer en daarna hielden we elkaar een eeuwigheid bij ons door een knuffel zoals alleen een stelletje dat kun hebben.

Op de achtergrond hoorden we nog het gelach van Grayson en Kayleigh en het geplons in het water als hij haar weer eens erin had gegooid, maar we besteedden er geen aandacht aan. We hadden alleen nog maar oog voor elkaar. Tot in de eeuwigheid lang.

Helaas moest er uiteindelijk toch een einde aan komen omdat het al later werd en we besloten dat het weer tijd was om terug te gaan. We kwamen rustig het water uitgelopen en droogden ons af in hoeverre dat mogelijk was, waarna we wat loszittende kleding over onze natte zwemkleding aantrokken.

Ditmaal was het Grayson die de chauffeur belde, met de mededeling om ons weer op te komen halen. We liepen op een langzaam tempo het strand af en toen we weer de harde, stenen ondergrond voelden, verscheen het autobusje voor onze neus en stapten we al snel in.

Gelukkig liet de chauffeur ons met rust terwijl we in volle teugen genoten van de prachtige middag die we samen hadden beleefd en we in stilte vredig tegen de jongens aanleunden.

Toen we mijn huis weer hadden bereikt, had ik verwacht dat de jongens weer naar hun hotel zouden gaan, maar dat deden ze niet. In tegendeel. In plaats daarvan stelden ze voor om een "slaapfeestje" in mijn huis te houden om nog zoveel mogelijk te kunnen genieten van de tijd die ons nog restte. Na even aarzelen besloot ik dat dat wel kon. Ik bedoel, mijn ouders waren er toch niet om me tegen te kunnen houden om twee geweldige jongens te laten logeren en mijn beste vriendin. Hoewel ik wist dat ze over Kayleigh nooit moeilijk zouden doen. Ik besloot dat het kon en dat we het heel gezellig gingen hebben en bovenal, dat ik er nooit een woord over tegen mijn ouders zou spreken. Niet dat ik tegen ze sprak over mijn privéleven, dat ging ze immers niks aan.

Iedereen ging weer even naar huis om de spullen te halen die ze nodig hadden om te logeren en ik bleef alleen achter. Die tijd besteedde ik om een paar matrassen klaar te leggen en op te maken in de woonkamer, zodat we dat in ieder geval niet meer hoefden te doen.

Even later werd er op de deur geklopt en liet ik de Dolans binnen. Niet heel veel na hun komst ging de bel en liet ik ook Kayleigh binnen.

'Wel, wat zullen we gaan doen?' vroeg ik vrolijk.

'Wat denk je zelf? Heb ik je nou nooit wat geleerd?' riep Kayleigh qausi-gekwetst uit. 'We gaan een lange filmavond houden en veel snoepen en daarna nog heel lang kletsen zodat we bijna niet slapen! Een slaapfeestje staat gelijk aan geen verantwoordelijkheden!'

We moesten allemaal lachen en zochten toen een hoop goede films uit die we wilden kijken. We volgden precies Kayleighs uitleg op. We zetten de ene film na de andere aan terwijl het steeds later in de nacht werd en er steeds minder lekker in huis was dat nog niet op was. Toen de films eindelijk waren afgelopen, gingen we liggen op de bedden en bleven we nog zeker twee uur kletsen. Het was dus ook al vijf uur in de nacht voordat we eindelijk konden gaan slapen. Ondanks dat we morgen allemaal brak zouden zijn, wist ik dat het de moeite waard was geweest. Het was een topdag geweest.