Hoofdstuk 10

441 12 5
                                    

De volgende morgen werd ik met een vreedzaam gevoel wakker en ik wist onmiddellijk waardoor dat kwam. Ik had de dag ervoor zo'n geweldige dag gehad en het had nog steeds onvoorstelbaar veel effect op mijn humeur. Ik had in tijden niet zo'n goed humeur gehad en ik voelde me overspoeld worden met een onwerkelijk grote dosis energie. Het voelde alsof ik de wereld weer aankon.

Ik sprong uit bed - letterlijk - en vanaf dat moment sierde een veel te grote glimlach mijn lippen. Vrolijk neuriënd opende ik mijn gordijnen en liet ik het heldere zonlicht binnenstromen om mijn kamer te verlichtten.

Daarna liep ik haast dansend naar mijn nachtkastje en ontgrendelde ik mijn telefoon om de tweeling goede morgen te kunnen wensen. Schijnbaar waren zij op hetzelfde moment wakker geworden, want mijn telefoon ging en op het schermpje zag ik Graysons naam staan. Hij deed een verzoek voor een videogesprek op WhatsApp. Vrolijk nam ik op en het kon me niets schelen dat ik in mijn pyjama stond en mijn haar één grote warboel was.

'Heeeyyy!' riep ik vrolijk uit toen het gesprek verbonden was. 'Goede morgen!'

Ik bekeek de gedaantes op het scherm eens goed en ik was zeer tevreden toen bleek dat ze beiden belden met Graysons telefoon. De jongens moesten lachen om mijn uiterlijk en mijn goede humeur deed hen zichtbaar goed.

'Jij ook goedemorgen,' zei Ethan lachend, 'en heb ik het recht aan te nemen dat dit nog komt door gisteren?'

'Jep, dat recht heb je volkomen', reageerde ik met een grote glimlach.

'Zo, zo, schijnbaar hebben jullie het nog erg leuk gehad toen ik weg was. Ik denk dat jullie me wat te vertellen hebben.'

'Ik denk dat wij ook nog wel eens wat verder ingelicht mogen worden over hoe het tussen jou en Kayleigh was afgelopen', vuurde ik zonder twijfel terug.

'Die zit, bro!'

'Wat heb je haar gegeven, man? Ze is zo energiek! En het is zo aanstekelijk!'

'Dat klopt en zoals je zelf al zei, hebben we je nog het een en ander te vertellen', reageerde Ethan.

'Wel, dan denk ik dat het goed uitkomt dat Ethan en ik van plan waren om naar je toe te komen', zei Grayson.

'Ja, gezellig!' riep ik vrolijk uit.

De jongens hingen al lachend op en ik haastte me naar de badkamer om me op te frissen. Daarna zette ik wat ramen open zodat het een beetje door kon waaien en het huis gevuld zou worden met een verse dosis frisse lucht.

Niet veel later werd er op de deur geklopt. Het werd misschien eens tijd dat de jongens de bel uitvonden, maar eigenlijk was dit net zo fijn. Nu wist ik het tenminste onmiddellijk als zij voor de deur stonden en dus besloot ik er niks van te zeggen.

Ik liep vrolijk naar de deur en opende hem om de tweeling binnen te kunnen laten. Ik had geen zin om mezelf in de hand te houden en ging er dus vol voor. Ik vloog Grayson zowat om zijn nek toen ik hem omhelsde en toen ik op Ethan opstapte en hij zijn armen opende, gaf ik hem in plaats van een omhelzing een kus vol op zijn mond, waarna we beiden moesten grinniken.

Ik draaide me om naar Grayson om zijn reactie te kunnen pijlen en ik zag dat hij grote ogen op had gezet en zijn mond een stukje open hing.

'Grayson, je vangt vliegen', zei ik lachend, waarna hij zijn mond weer sloot.

'Sorry, die had ik niet zien aankomen', zei hij nog steeds een beetje verbaasd.

'Ik om eerlijk te zijn ook niet', was Ethan het met hem eens. 'Gisteren was je nog een beetje controleerbaar, maar nu schijn je nergens voor terug te deinzen.'

'Tja, ik werd wakker met een geweldig humeur vanwege gisteren en ik dacht zo van: wat maakt het uit? Ik bedoel, Grayson en ik hebben elkaar al vaker geknuffeld en Ethan en ik hebben gisteren al vaak genoeg gekust.'

'Jullie hebben wat?!' riep Grayson uit. 'Wacht, dat had ik eigenlijk al verwacht.'

We moesten allemaal lachen. 'En jij hebt zeker ook met Kayleigh gekust, hè?' vroegen Ethan en ik Grayson daarna plagend.

'Ja, inderdaad.'

En dat was weer het begin van een geweldige dag. De jongens vroegen me of ergens in de buurt een skatepark zat, waarna ik hen daarnaartoe moest volgen en ik getuige was van alle trucjes die ze konden. Ik moest toegeven dat het er spectaculair uit zag en dat ik het ze nooit na zou doen.

Weer deden ze een ongelooflijke stunt en juichte ik ze enthousiast toe. Dat gaf ze zichtbaar een hoop voldoening.

Toen ze eindelijk uitgeskated waren, gingen we weer terug naar mijn huis, althans dat dacht ik. Ze waren niet van plan me een reguliere dag te geven en ze zeiden dat ze vandaag nog een show gepland hadden en dat ik backstage met ze mee mocht om ze voor de show en na de show te kunnen vergezellen. Ik voelde me vereerd en vroeg ook of Kayleigh meeging, waarna de jongens zeiden dat ze haar ook meegevraagd hadden via app en dat ze reageerde dat ze zich vereerd voelde, maar dat ze helaas al iets gepland had staan dat ze niet af kon zeggen. Dat vond ik echt jammer, maar het gaf me wel de kans om ook Grayson iets beter te leren kennen. En om hem eventueel al uit te kunnen horen over Kayleigh en hem...

Ik kreeg een grijns op mijn gezicht die mijn plannetje voorspelde en de jongens waren meteen om hun hoede toen ze mijn gezicht zagen. Ik was ervan overtuigd dat ze probeerden uit te vogelen wat deze plotselinge uitdrukking veroorzaakt had. Ik zou het Ethan zo wel vertellen als Grayson het niet zou horen, want hij moest niet de kans hebben om zich voor te kunnen bereiden. Nee, hij moest overrompeld worden zodat ik meer uit hem los zou krijgen.

Hey lieve lezers, laat gerust weten wat jullie er tot nu toe van vinden!
Groetjes!

Falling for them - The Dolan twinsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu