Kısa Hikayeler (TAMAMLANDI)

Beni Koruyor Muydu???

Elbette herkes gibi benim de okulda sevdiğim bir çocuk var. Adı Kaan. Bu çocuğu daha önce okulda hiç farketmemiştim. Ama bir ara nedeni olmadan korkutmuştu. Bu yüzden aramızda bir korkutma faslı başladı. O gün bu gündür birbirimizi korkutuyoruz. Bir de bir ara kar yağmıştı. Ben de gezmiş gibi yapıp gizlice çaktırmadan ona atıyordum kar topunu. Her neyse... Ama bir yakınlığımız yok. Hatta bir keresinde onu korkutayım derken elimi yanlışlıkla ağzına vurmuştum. Ayrıca çok da utanmıştım. Neyse konumuza geçelim.

Bugün sınıftan bir çocukla kavga ettim. Çocuk zaten hep bana karışıyordu. Artık bıkmıştım. Ben de küfürler savurarak boğazına yapıştım. Amatörce hareketler yapıp vurmaya çalıştı. Hatta saçıma yapıştı. Ama onun erkekliğine tekme atınca ağlayacak duruma geldi. Oranın nasıl acıdığını hiç bilmiyordum fakat çok acıdığını söylemişlerdi.

İşte bu kavga yüzünden morâlim bozuktu. Koridorda arkadaşım ile hızlıca yürürken önümde bir el hissettim ve 'Böö' dediğini duydum. Kim olduğuna bile bakmadan kolunu hızlıca karnına yapıştırıp kendisini de duvara yapıştırdım. Kafamı kaldırıp bakınca Kaan'ın olduğunu gördüm. Hemen kollarını bıraktım. Ay n'aptım ya ben!?!? Ne bileyim yaa! Sinirliyim işte önüme geleni döverim.

"Şeyy... B-ben... S-senin... Off!!!" konuşamıyordum. Dilim birbirine dolanmış, çözülmüyordu. Beni anlamış olacak ki

"Aylin? İyi misin? Konuşalım mı?" deyince 'Tamam' anlamında kafamı salladım.

"Sen git ben geliyorum." dedim Kaan'a. Tamam deyip merdivenlerden indi. Arkadaşım Sevda'ya dönüp

"Kanka sen git. Ben konuşup gelicem. Anlatırım sonra." dedim. Tam döndüm gidiyordum ki kolumdan tutup kendine çevirdi Sevda. 'Ne var?' anlamında bir bakış attım. 'Sen varya seeen.' diye bir bakış attı o da. 'Ne var lan ne?' diye bir bakış daha attım. Konuşmaya hiç niyetimiz yoktu.

"Lan anlamadın mı hala?!" dedi.

"Oğlum konuşsana niye konuşmuyon?" dedim. Halbuki ben de konuşmuyordum.

"Yaa farketmedin mi hala yaa!? Sen de az yere bakan yürek yakan değilsin. Çocuk seni kantine davet ediyo, sende tık yok." dedi. Off Sevda of!

"Lan de get!" dedim ve merdivenlerden aşağı indim. Kantine gittiğimde masada oturmuş beni bekliyordu. Yanına oturduğumda beni yeni farketti. Kantinciye bağırıp "İki sıcak çikolata!" dedi.

"Sıcak çikolata sevdiğimi nereden biliyorsun?" dedim merakla.

"Ben bilirim. Onu boşver sen, anlat." dedi.

"Neyi?" dedim.

"Neden bu kadar fazla tepki verdin anlamıyorum, korkutmak ilk defa yaptığımız bir şey değil sanki." dedi. Haa! O mesele, anladım şimdi.

"Şeyy... Kendimde değildim. Biraz sinirliydim de." dedim. O sırada sıcak çikolatalarımız geldi. Ben bir yudum alırken o dudaklarıma bakıyordu.

"Biraz mı?" dedi hafiften gülerek.

"Yani... İşte... Off tamam! Çok sinirliydim." dedim ve ben de gülmeye başladım. Aslında biraz da şaşırmıştım çünkü ben sinirliyken kimse beni yatıştıramaz. Kaan ise beni güldürmeyi başarmıştı. Gülme faslını geçip ciddileşti.

"Söyle bakalım, kim sinirlendirdi seni?"

"Şeyy... Bir salak yaa boşver." dedim. Ama ikna olmadı.

"Söyle yaa. Benden mi saklıyacaksın?" dedi. Bunu niye ilgilendiriyor ki?

"Hayır ondan değil. Senin morâlini bozmak istemiyorum." dedim.

"Söyle hadi." dedi. ZORBA!:)

"Cihat." dedim en sonunda. Hızlı bir şekilde masadan kalktı. Boynundaki damarları mı çıkmıştı onun? Ay bu sinirlendi mi şimdi?

"Kaan nereye?" diye bağırdım. Merdivenlerden yukarı çıkıyordu. Ben de peşinden koştum. Bizim sınıfın önünde durduk. Bir kere yüzüme bakıp tekrarladı.

"Cihat?" dedi ve içeri girdi.

"Cihat hanginiz lan!?" diye bağırdı. Ben bile korkmuştum. Ama aklımda tek bir soru vardı. 'NEDEN BENİ KORUYOR?' ama bu çok hoşuma gidiyordu.

"Benim lan n'apacan?" diyerek öne çıktı Cihat. Bir anda Kaan Cihat'a kafa attı.

"Bir daha bu kıza karış, o zaman am*na ko*arım. Duydun mu lan? DUYDUN MU?!?!" dedi. Ne güzel yaa. Bu beni koruyor muydu???

Son bir kez yüzüme bakıp gülümsedi. Çok tatlı yaa!..