Last Word To Say Goodbye

Part 5

Jane pov.

Habang nag lalakad ako palabas ng bar hindi pa rin tumitigil ang pag iyak ng aking mga mata sobrang nasaktan lang talga ako sa ng yari kaya ako nag kakaganto.

At sabay ng pag buhos ng ulan sakto naman kung kilan umiiyak ako umiiyak din ang kalangintan.

Hindi na muna ako umalis sa kinatatayuan ko at doon ko nalang ibinuhos ang aking pag iayak . At lahat ng alaala namin bumalik sakin at kusang nag flashback sa utak ko.

Ano tong ng yayari sakin bakit ako nag kakaganto ang sakit.  Sabay hagulgul ko ang pag patak ng ulan sa lapag at sabay ng pag upo ko sa sahig....

Sana pag tapos maubos ang luhang ito ay kasabay ng pag ka move on ko saknya...

Hinding maganda ang sagot sa pag momove on ang pag iyak lalo na sa ulanan ka pa umiiyak.  Mag kakasakit ka lang niyan sa ginagawa mo.

Alam kung si jhon yun maya maya wala ng pumapatak sakin na butil ng tubig pero umulan pa rin...  Alam kung pinapayongan niya ako.

Bakit nandito ka??

Tanung ko saknya..

Wala naman nakita kasi kita kanina nung paalis ka umiiyak ka..  At alam ko na yung ex mo ang dahilan lang nman ng pag iyak ng magaganda mung mata..  Tas pag labas ko nakita ko malakas ang ulan at nakita kita... Kaya nag dala ako ng payong para payongan ka...

Sabi niya sakin.

Sabay yakap ko sa sarili ko na hudyat ng nilalamig na ako.

Nilagyan ako ni jhon ng jacket para di ako gaanung lamigin...

Bakit ang baiit niya sakin..  Ayaw ko ng ganto siya sakin.

Ok lang ako jhon wag na iyo n yang jacket mo pa uwi na rin naman ako.  Salamat pala..

Hindi ko na hinintay pa na sumagot si jhon at iniwan ko na siya...

Ayaw ko lang nakikita mo akong mahina..

Nag derederetso na ako sa sasakyan ko...

At pag pasok ko nakaramdam ako ng tinding lamig sa katawan ko. Sana wag akong mag kasakit..

Nag dadrive ako ng sasakyan ko habang umiiyak ako...

Carl bakit ang sabi mo mahal mo ako ang sabi mo hindi mo ako iiwan ang sabi mo tayong dalawa lang hangang kataposan...  Bakit carl anung dahilan at niloko ninyo ako.  Bakit bakit...

Sigaw ko sa loob ng sasakyan ko...  Habang umiiyak...  Hindi ko nakita na my kasalubong pala akong sasakyan at bumangga ako sa nakasalubong ko..

And everything went black.

2days later...

Ng iminulat ko ang aking mata nakita ko ang puting kisame.  Inisip ko ang huling ng yari sakin.  At na isip ko n nabangga ako...

Sino naman nag dala sakin dito...

At biglang bumukas ang amg pinto at nilowa nito si manang na katulong namin at umiiyak siya...

Ano ka ba namang bata ka bakit ba hindi ka nag iingat sa pag mamaniho mo ayan nabangga ka tuloy...  Ang mama at papa mo ay pauwi n galing abrod nag aalala sila ng tinawagan ko na nasa hospital ka at na bangga.

Patuloy pa rin ang pag iyak ni manang halatang alalang ala siya...

Sorry po umiiyak kasi ako kaya di ko nakita ung kasalubong ko na sasakyan. Tahan na po...