Last Word To Say Goodbye

Part 8

Jane pov.

Ngayong na pala ang labas ko sa hospital sinundo ako ni mama si mama hindi na bumalik ng ibang bansa aalagaan nalang daw niya ako hangang sa gumaling ako si papa nalang ang bumalik sa american para sa business namin..

Ma salamat ha at hindi ka na bumalik ng ibang bansa naging pabigat pa tuloy ako sa inyo ni papa..  Imbis na tinutulungan mo si papa sa business natin nandito ka po sa tabi ko at inaalagaan ako salamat po talaga ma..

Sabi ko kay mama na umiiyak na kasi parang nararamdaman ko na magiging pabigat ako sakanila.

Anak tandaan mung mabuti hindi ka naging pabigat samin kahit kilan kulang pa nga tong gingawa ko nung iniwan lang kita sa yaya natin para alagaan ka.  Kaya hayaan mo anak gagawin ko ang lahat para lang mapasaya ka..

Sabi ni mama ko.

Sabay yakap ko sa kanya pati rin siya umiiyak na.  

Ma salamat po talaga at najan kayo mahal na mahal ko po kayo.

Sabi ko kay mama habang mag kayakap pa rin kami.

Walang anuman anak basta ikaw.  Anung ginagawa ng magulang para mapasaya ang anak nila gagawin ang lahat kahit na mahirap pa yan..

Sabi ni mama nag papasalamat pa rin ako at nag karoon ako ng gantong mga magulang..  Yung iba kasi parang wala ng pakiaalam kung nasasaktan na yung anak nila..

Kaya masayang masaya ako at naging magulang ko talaga sila.  LORD salamat po ah salamat po sa lahat ng binigay ninyo sakin kung ano man ang meron ako salamat po talaga.

Kahit na hindi ako makalakad nag papasalamat pa rin po ako kasi buhay ako at hindi ninyo pa po ako kinuha.

Ahmm ma pwede bang sa Zambales lang tayo umuwi habang hindi pa ako magaling dun na muna ako sa tabing dagat yun e at makakapag relax po ako.

Hiling ko kay mama gusto ko lang dun muna ako hangang di pa ako magaling pag magaling na ako saka nalang ako babalik dito.

Sige anak dun na muna tayo ok lang yun para iwas stress na rin sayo..

Sabi ni mama ko..

Sige po ma salamat po.

Habang nasa byahe kami si mama ko ang nag dadarive alam nman daw niya papunta dun..

Naidlip na muna ako para pag gising ko nandun na kami malayo pa naman ang byahe e..

After 4 hours.

Nandto na rin kami sa zambales ang sarap talaga dito sa tabing dagat...  Hinihintay ko si mama kinakausap pa niya yung mga katulong namin para ibaba yung nga gamit namin..

Maya maya nakita ko na si mama na pabalik na.

Ma anong sabi ng mga katulong??

Tanung ko kay mama

Ok naman.  Sila na daw kukuha ng mga gamit natin.  Halika na anak.

Sabi ni mama.  Nakita ko naman na yung mga katulong namin at binababa na yung mga gamit.

Halika na anak dahan dahan lang sa pag baba ah. Mag iingat ka..

Sabi ni mama.

Pababa na ako ng sasakyan ang hirap talagang mag lakad pag pilay ka kay langan mo pa ng katulong para lang maka lakad ng maayos.

Hirap na hirap na hirap akong bumaba pero nakababa naman ako. 

Pero biglang sumakit yung baywang ko mukang na pwersa ko at sa pag baba ko.

Ma ang sakit ng bewang ko mukang na pwersa ko ata sa pag baba ko.  Awww.

Sabi ko kaya mama.

Maya maya nakita ko si mama na tumakbo sa taas at nag mamadali.

Tas pag baba niya ng hagdan my dala na siyang gamot.

Manang pahingi po ako ng isang basong tubig..

Sigaw ni mama sa katulong namin na agad agad naman kumuha ng tubig..

Nakakuha naman ng mabilis yung katulong namin at binigay na niya kay mama.

Ito anak inumin mo binigay ng doctor yan sakin para daw pag sumakit yan lang daw ang ipainom ko sayo mawawala na yung sakit.

Sabay abot ng tubig at gamot sakin ni mama. 

Na ininom ko nman agad.

Ma akyat na muna ako ah ipapahinga ko lang tong bewang ko masakit e..

Paalam ko kay mama.  Na tumango nalang siya bilang sagot sakin.

At inalalayan niya ako paakayat..

Pag pasok ko sa kuwarto ko nandito pa yung picture ko ng bata pa ako...

Ma sige na po ok na po ako dito salamat po sa pag alalay.

Sabi ko kay mama.

Ok lang yun mamaya pala aakayat ako dito para tawagin ka at kumain na tayo ng hapunan ako ang mag luluto para sayo anung bang gusto mung ulam?

Tanung sakin ni mama.

Ahhhh. Kahit minudo nalang pa ma.  Saka gusto ko rin po matikman yung luto ninyo.

Masiglang sabi ko kay mama.

Sige anak iwan na kita at mag luluto na ako ah..

Sabi ni mama sabay alis na niya.

Nag lalakad lakad ako dito sa loob ng kwarto ko ng makita ko yung bintana binuksan ko ito at nakita ko ang napakagandang sun set.

Ang sarap sa pakiramdam na ganto ang nakikita ko ngayon at walang iniisip na ibang problema.

Sana sa araw araw na dumaan ganto nalang palagi.  Yung hindi ako nalulungkot at hindi ako umiiyak ng dahil lang sa isang lalake.

Kung maibabalik ko lang yung oras na yun ginawa ko na.  Kaso wala e.  Hindi na maibabalik pa.  Parang na sama na lang siya sa pahina ng buhay ko.

Ng tumagal ako sa pag iisip my nag flashback sa isip ko na isang bata na lalake.

Flashback

Jane wag mo akong iiwan diba sabi mo palagi lang tayo mag kasama sa anumang bagay at walang iwan?

Sabi ng batang lalake.  Na umiiyak na.

Pero kaylangan ko ng umalis at kinukuha na ako ng mga magulang ko.

Sabi ng batang babae.

End of flashback

Hindi ko na naalala pa ang iba naming pag uusap ng batang lalake sino ba yung batang lalake na yun.

At bakit nag flashback sa isip ko yung bata pa lang ako.  Pumasok na ako sa loob kasi nakaramdam ako ng lamig..

Pag pasok ko sa loob nakita ko naman yung picture ko na kasama ko yung batang lalake sa flashback ko.

Sino ka ba talaga??  At anung rason mo at nag papakita ka sa isip ko..

-----_-----------------------------

Minsan my mga bagay na hindi kaylangan kalimutan.  Dhil yung bagay na yun ay pilit na ibabalik syo lalo na kung mahalga ito..

Yan lang po muna guys hope you like it my story.  Salamat din po sa nag add sa riding list ninyo yung story ko slamat po tlga.  I will do my best to make my story successful.  I love you guys.