Last Word To Say Goodbye

Part7

Jhon. Pov

Walang anuman jane basta ikaw..  Gagawin ko lahat ng makakaya ko.

Sabi ko kay jane habang nakayakap pa rin ako sakanya...

Ok jhon aasahan ko yang sinabi mo ah..

Sabi niya sakin..

Oo jane makakaasa ka..  Kumain ka na ba? Bilihan na lang kita ng pag kain mo para makakain ka na.

Sabi ko sakanya..

Sige jhon salamat ulit ah...  Kahit Jollibee nalang ok na yun na miss ko na rin kumain nun e..

Masayabg sabi niya sakin..

Sana jane ganyan ka nalang yung masaya ka lang katulad nung mga bata tayo hindi ka umiiyak pag my ng aaway sakin inaaway mo rin para sakin...

Sige sige hintayin mo ako dito ah...

Sabi ko sabay lumabas na rin.

Jane. Pov

Pag labas ni jhon bumalik yung doctor ko para tignan kung ok na ako... 

Miss ok ka na mga isang araw ka nlang dito makakalabas ka na pero hindi ka pa muna makakalakad hangang di mo tinitake yung therapy para sa buong legs mo..

Pag papaliwanag sakin ng doctor ko..  Masaya sana na makakalabas na ako pero malungkot pa rin kasi di pa muna ako makakalakad..

Ah ganun ba doc salamat po ah..  Ahmm doc kilan po ba ako pwedeng mag take ng therapy?

Tanung ko kay doc..

Sa ngayon miss hindi ka pa pwedeng mag take ng therapy kasi sariwa pa yung pag kakabogbog ng balakang mo.  Mga 1 year and 6 moths ka pa bago makapag pa therapy..

Paliwanag ni doc sakin.  Ang tagal ko pa pala mag hihintay para makalakad ako...  Pero kahit na mag hihintay pa rin ako kahit na matagal yan makalakad lang ako.. 

Ah ganung po ba doc sige po hihintayin ko yung araw na yun para makalakad ako.  Ok lang po kahit matagal pa yan aplis my pag asa pa n makalakad ako.

Masayang sabi ko kay doc kahit na masakit kakayanin ko ganun talaga e..

Sige na miss mag pahinga ka na muna at mag iikot pa ako para sa ibang may sakit..

Pag papaalam sakin ni doc.

Sige po salamat ulit po..

Yun ang sabi ko sakanya ngiti nalang ang sinagot niya sakin at tuloyan na siyang umalis ng kwarto ko.

Habang nag iisip ako kung ano ng mga yayari sakin pag labas ko dito sa hospital. Sabay ang pag bukas ng pinto kala ko si mama si jhon lang pala..

Ang bilis mo naman ata bumili??

Tanung ko sakanya..

Ahhh oo jane malapit lang naman eh.  Ito na pala oh.

Sabay abot sakin ni jhon yung plastik ng Jollibee.

Wow fries at legs ng manko at kanin tas my ice cream pa..

Wow paborito ko to jhon ah salamat talaga ah hihi..

Masayang pag papasalamat ko sakanya..

Bubuksan ko ng makita ko siyang nakatayo pa tinignan ko siya. 

Oh jhon bat nakatayo ka lang jhon halika kainin natin to hahaha di naman ako madamot pag dating sa pag kain hati na tayo oh.

Sabi ko saknay lumapit naman siya sakin at kumain na kaming dalawa dapat ko pa bang sabihin sakanya yung napag usapan namin ng doctor..

Jhon my sasabihin pala ako sayo..

Kalabit Ko skanya habang kumakain ng fries.

Tumingin nman siya sakin.

Ahmm.

Wag mo ng sabihin jane mas lalo mo lang sasaktan sarili mo ok lang ang sagot ko kung ano man yang sasabhin mo.

Sabi niya sakin nagulat ako ng putulin niya yung sasabihin ko..

Napakabaiit nman nito ni jhon sana jhon ikaw nalang siya..  Hala ano tong iniisip ko nasisiraan nanaman ako ng utak.. Ipekto ba to ng pag ka bongo ko haha..

Hihi ok jhon salamat talaga at nanjan ka sa tabi ko kahit na alam mung masama ang ugali ko salamat din at naging kaibigan kita.

Sabi ko sakanya.

Ok lang yun basta ikaw haha.

Sabi niya.

Hahaha lagi ka nalang nag sasabi ng ganyan.

Sabi ko sakanya.

Hahaha ganun talaga jane gwapo eh.

Sabi niya sabay pose pa ng pogi pose hahaha natatawa ako sa muka niya..  Sabagay my point siya gawapo naman siya talga..  Hala ito nanaman ano ba tong utak ko tatanungin ko nga si doc kung bakit ganun..

Sus gwapo mo muka mo hahaha

Sabay batok ko sakanya..

Aray naman magaling ka na ba at nakakabatok ka na ah...  Hilig mung ganyan mamatok.  Di mo alam nakakasakit ka na.

Malungkot na sabi niya.

Hahah ewan ko sayo ganun talaga maganda ako kaya masanay ka na..

Pag mamayabang ko sakanya.

Hahaha di wow..  Ikaw na naganda.

Sabi niya.

Oo nga pala jhon makakalabas na ako bukas pero sa bahay lang ako.  Nakakalungkot nanaman na nasa bahay lang ako at walang ginagawa..  Nakakamiss siguro mag gala..

Buntong hininga ko sakanya.  Nakakalungkot talaga na nasa bahay lang ako palagi...

Wag ka ng malungkot minsan pupunta ako sa inyo at mag gagala tayo.  At pupunta tayo sa gusto mung puntahan..

Sabi niya sakin...

Siya talaga nag papalakas ng loob ko.  Siya rin nag papasaya sakin samantalang inaaway ko naman siya lagi..

Oo nga pala jane uuwi na ako ah may pasok pa ako sa bar mamayabg gabi e..  Dadalaw na lang ulit ako bukas ng umaga dito ah.  Kahit na di na ako matulog basta makapunta lang ako dito.

Pag papaalam niya sakin mukang malungkot nanaman ako kasi aalis nanaman siya...

Bakit ba ganto nararamdaman ko pag mag papaalam na siya..

Baliw matulog ka rin hahaha uso kaya yun.  Ok lang nman ako e..  Saka nga diba lalabas na ako bukas. Mag pahinga ka bukas kahit sa isang araw ka nlang dumalaw sa bahay ok lang yun..

Sabi ko sakanya...

Kung pwede lang na dito ka lang sa tabi ko gagawin ko e..  Kaso my tungkulin ka na dapat mung gawin..

Sige pala jane salamat ah..  Ge na alis na ako kumain ka at mag pahinga ah...

Bilin niya sakin..

Opo mr. Jhon hahaha...  Gagawin ko po yun ikaw din bago ka pumasok make sure na kumain ka ha...  Para may laman yang tiyan mo..

Pag bibilin ko sakanya...  Ayaw ko yung nag bibilin hihi... Pero para sakanya gagawin ko..

Opo miss jane..  Hahaha..  Ge na bye na.

Di na ako sumagot at lumabas na siya ng kuwarto ko...

Jhon kung ikaw ba si carl di mo rin ba ako sasaktan?

------------------------------------;--/---------------------

Minsan akala natin hindi na pwede pero pwede pa rin pala..