LOST TIME

4

BAHAY

*Knock knock knock knock

Nagkatinginan kaming apat nung narinig naming may kumatok sa main door.

"Open it", utos ko kay Ace

Si Ace yung nakabangga sakin kanina. Habang si Austin naman yung kasama nya.

Tumingin si Ace kay Austin "Open the door daw"

"Tss. Magpapasahan pa kayo eh", ako nalang yung tumayo at nagbukas ng pintuan. Bumungad naman sakin si Dahyun at Sana na may kasama pang dalawang lalake. Sila rin?

Niyakap ako kaagad ni Sana "Oh my God Tzuyu! Kala ko nanigas ka na rin!"

I hugges her back "Di ako madaling tumigas, hot ako eh"

Humiwalay siya at pinalo nya ako sa braso, tinawanan ko nalang siya. Pinapasok ko silang apat sa loob at pinaupo sa sofa sa salas. Nakita kong napatayo at nanlaki ang mata ni Ace at Austin duon sa dalawang kasama nila Sana at Dahyun

"Joaquin? Brent?", sabay nilang sabi

Lahat na sila ay tumingin kila Ace.

"Wait. Kilala mo sila?", tanong ni Nayeon "And bat di rin kayo nanigas?"

"Classmate namin sila", sagot ni Ace

...

After nyang magsalita ay natahimik na kaming lahat. Well okay lang naman kahit na buong araw or month silang tumahimik dito, sanay naman ako sa mga matatahimik na lugar.

"Uhm. Gutom na ba kayo?", pagputol ni Nayeon sa katahimikan

Tss. Panira naman to.

Yung apat na lalaki lang yung um-oo at si Sana. Tinignan na nga namin si Sana pero di talaga siya nakukuha sa tingin ang sabi nya lang

"Magluluto akong spring rolls haha.... Kung gusto nyong gumulong kasi nagugulhan na kayo kainin nyo lang yun keke"

Napaface palm nalang kaming dalawa ni Dahyun at umakyat papuntang balcony.

We sat sa dalawang stools at pinagmasdan ang mga buildings na walang ilaw. Yung mga puno hindi parin gumagalaw....

Ang dilim nga eh. Tong bahay lang ang may ilaw, its around 8 or 7 pm na siguro.

Wala nga kasing gumaganang orasan.

Hindi rin malamig or mainit.

"Bat ganon?"

I looked at Dahyun na nakapatong ang kamay sa table at nakahiga ang ulo nya dun

"Bat nagkaganito yung mundong to? Why are we the only ones moving?"

"Marami tayong tanong sa mga isip natin na wala sa atin ang sinumang makakasagot.... Dahil tulad nating dalawa. Nagugulhan rin sila... Sila Nayeon at Sana diba nakangiti lang sila? They're only doing that para mapalakas ang loob natin, for us to hope na magiging okay lang ang lahat, but inside of them, gulong gulo rin sila sa mga nangyayari ngayon", I answered "Ang babata lang natin Dahyun.... Pero tayong walo lang ang natira. We don't even know what to do..."

Nakarinig kami ng footsteps papalapit samin at nakita namin si Ace at si Joaquin na papalapit sa direksyon namin.

"Sumesenti ba kayo?", tanong ni Ace at sumandal sa frame ng sliding door at tumayo naman si Joaquin sa tabi nya

"Who wouldn't? At a time like this?", sabi ko

"Narinig ko kanina sila Nayeon na naguusap.... Sabi nila may nagplano ng lahat ng to... Ganun rin ba yung iniisip nyo?", tanong ni Joaquin at ngumisi

I chuckled "Tsk. No..."

Nabigla nalang ako nung nakita ko si Joaquin na lumapit kay Dahyun.

"Hey ikaw bat di ka nagsasalita?"

Inisnob lang siya ni Dahyun.

"Di pa ba obvious that she doesn't talk to strangers?"

Pumunta rin si Ace sa harap nya "Nag eeye smile ka ba?"

Luh? Bat nya biglang tinanong yun?

He looked at me at tinignan ko lang rin siya

"Makuha ka nga sa tingin Tzu!!! I'm waiting for you to answer"

"Tss. Tzu? Were not even close para tawagin mo ako by my nickname... We just met awhile ago"

"ARGH. OKAY TZUYU", pasigaw nyang sabi

Tumango ako "Yes may eye smile siya"

Nanlaki ang mga mata nila ni Joaquin at tumingin sa isa't isa tsaka ngumiti.

Nagkatinginan kami ni Dahyun at parehas na kumunot ang noo namin.

Hay. So we're stuck with idiots?