Merhaba Dedektif

Yardımcı

Bugün sabah ilginç bir mektup aldım. Katil bana yine yazmış. Ancak bu kez bir cesetle değil, insan gibi kapıma bırakmış. Çok ilginç. Bu şehirde olma imkanı %99'du ancak şimdi %100 oldu. Mektup'ta ise şöyle yazıyor:

          Merhaba Dedektif

Duyduğuma göre bir yardımcı arıyorsunuz. Kim bilir, belki dost oluruz. Size  beni yakalamanızda yardımcı olmayı çok isterim. Elimden geldiğince size yardımcı olacağım dedektif. Tabi kendi avantajımı kaybetmeden.

Şerefsiz. Hiç geri adım atmıyor. Sadece dedektiflerin bu olaydan haberi var. Bundan korkmaktansa üstüme geliyor. Ayrıca mektupta ne gönderen kişinin ismi var ne de pul. Gelip kendisi bırakmış kapıma. Buradan güzel bir ipucu çıkabilirdi belki ama şehir buradan ipucu çıkarmak için fazla küçük. Bunu bildiği için kapıma bırakmıştır. Mektubun içeriğiyse aklımı karıştırmak için olsa gerek. Dediği gibi kendi avantajı. Onu koruması lazım ki ne kadar zeki olursa olsun, benle konuşurken hem yardımcım hem katil olmaya çalışırsa açık verir. Demek ki yardımcım olmayacak. Neyse en azından yardımcıma güvenebileceğimden emin olacağım. Seçmeler 2 saat içinde başlayacak. Yalnız korktuğum bir şey var. Ya bunların hepsi yetersizse? Sonuçta görevi önemli. Dedektifleri tarayacak. Suçluyu bulacak. Pekala. Şu anda umut etmekten başka yapacak bir şey yok.

Genellikle hepsi yetersizdi ama biri... Biri çok şaşrtıcıydı. Hiç beklemediğim kadar iyiydi. Tahminim parlayamamasının sebebi benle aynı şehirde olmasıdır. Polisler çoğu olayda bana danışır. Bu herif herhalde basit olaylarla uğraşıyordur. Konuşmamız da çok ilginç olaylar oldu.

-Merhaba çocuk.
-Merhaba. Yalnız bana çocuk demeyin.
-Neden çocuk?
-Eğer bana çocuk derseniz beni ciddiye aldığınızı nereden bileceğim?
-Seni ciddiye aldığımı da nereden çıkardın?
-Dünya'nın zirvesindeki dedektif, yardımcı alacak kadar düştüyse yardımcısını dikkate alacaktır. Almak zorunda.
-Düşmek derken?
-Bir suçlu, duyduğum kadarıyla bir seri katil, sizinle bir "oyun" oynuyormuş. Yardımcı aradığınıza göre kayıp ediyorsunuz.
-Yanlış.
-Ne?
-Kaybetmiyorum. İyi bir general, kaybetmeden önce tedbir alır.
-O zaman kaybetmeye başlamak üzeresiniz.
-E haliyle. Peki. Seni seçtim diyelim. Sence senle ne yapacağım?
-Katil sizi bir oyuna davet ettiğine göre sizi tanıyordur. Ancak sizin gibi bir herifin çok dostu olamaz. Demek ki ününüzü duymuş biri. Demek ki katil ya polis yada 29 dedektiften biri. Tahminim oyununuza bir zaman limiti koydu. Belki de önemli birini öldürecek. Çünkü vaktiniz olsa hepsini kendiniz araştırırdınız. Sizinde herkesi tek başınıza araştırmayacağınıza göre beni seçerseniz bana polisi ve dedektifleri arattıracaksınız.
-Polisi ben araştırdım. Sen bana dedektifleri aramamda yardım edeceksin.
-Peki benim katil olmadığımı nereden biliyorsunuz?
-Şu mektubu oku.
...
-Anlaşıldı. Kendi avantajını koruyarak yardımcın olamaz.
-Sadece o da değil. Mektupta pul yok. Bunu fark etmemene şaşırdım. Katilin bu şehirde olduğunu ve dedektiflerden olduğunu kanıtlar.
-Bunu fark etmem gerekirdi.
-Evet. Gerekirdi.
-Bir sorum var. Bu soruyu cevaplamak zorundasın.
-Nedenmiş?
-Soruyu sorunca anlayacaksın.
-Katilin ben olmadığımı nereden bileceksin?
-Doğru.
-Bu kadar aptalca bir soru sormana şaşırdım. Bu cinayetlerin bana hiçbir faydası yok.
-Psikopatsındır belki.
-Ancak değilim. Psikopat olsam fark ederdin.
-Belki de fark etmezdim.
-Ederdin. Ayrıca katil bana hayran olduğu için benimle oynuyor.
-Senin yaptığından haberin yoksa?
-Çift kişilik mi?
-Evet.
-Bunu cevaplayamam. Ancak kim olursa olsun onu bulacağım.
-Anlaşıldı.
-Gidebilirsin. Seçilirsen ben seni ararım.
-Ben dışardakilere gitmelerini söyleyecektim ama...
-Sebep?
-Bana hayran oldun.
-Seçildiğini kimseye söyleme. Buna ihtiyacımız olacak.

Sonra odadan ayrıldı. Diğerlerini de öylesine dinledim ama ben yardımcımı zaten seçtim. Çocuk iyi. Hatta harika. Tespit ete yeteneği biraz düşük olsa da çok hızlı ve yerinde düşünüyor. Ayrıca
kendinden emin. Hatta biraz fazla. Aynı benim gençliğim. Eğer doğru yürürse geleceği parlak. Ancak tespit etme yeteneğini geliştirmezse operasyonda sıkıntı çıkartabilir.

Çocuk bugün geldi.
-Katili bulana kadar burada kalacaksın.
-Eşyalarımı toplamaya gideyim o zaman.
-Hayır. Gelirken düşünecektin. Yenisini al. Eşyalarını getirirsen buraya geldikten sonra aldıklarınla beraber yakarım. Anlaşıldı mı?
-Anla...
-Tabi ki de anlaşıldı. Öylesine sordum. Şimdi odana git. Uşak sana yerini gösterir.
-Tamam. Olaya ne za...
30 dakikan var. Git. Duş al. Giyin. Geri gel. Sonra sana olayın ayrıntılarını anlatacağım. Dikkatli dinlesen iyi edersin. Çünkü bir daha anlatmam.
-Anlamazsam yardımcı olamam ki.
-Her şeyi kendin çözmen gerekir. Ki bunun için sana çok süre vermem. Yani uykusuz geceler. Hadi git hazırlan.
-Hay hay.