Merhaba Dedektif

Son Düzlük

Küçük iyileşmiş. Tam kondüsyonda değişmiş ancak araştırmaya devam ediyormuş. Ben de ona gelen son ayrıntıyı anlattım. Orada benden başka zengin sadece bir dedektif var. Katili bulduk. Oyunu hızlıca bitirmeye çalışıyor. Büyük bir şey yapacak. Çok büyük. Ancak o da farkında, onu bulduk. Ancak hata yapamam. Kanıt olmadan onu tutuklarsam kaybederim. Demek ki kanıtları çok iyi sakladı. Ancak evine yakın olmalı. Aksi takdirde fark edilirdi. Çocuğa onu izlemeye almasını, her şeyi, en gereksiz ayrıntıyı bile kayıt altına almasını söyledim. Çünkü en gereksiz ayrıntıyla onu yakalayacağız. En gereksiz, saçma, alakasız ayrınıtıda yatıyor, onu yakalamanın yolu. İşte bunun gibi şeyler anlattım. Bilge şeyler.

1 ay sonra

Bütün suikastçiler yakalandı. İlk olay dışında ilginç bir şey olmadı. Mesajsa şu şekilde

Merhaba Dedektif

Duyduğum kadarıyla yardımcınız iyileşmiş. Geçmiş olsun. Dövüldüğünü duydum. Ne kadar da acımasız! Bu kabul edilemez. Umarım bunu yapan veya yaptıran kişi veya kişileri bulursunuz. Eğer yardıma ihtiyacınız olursa bana yazarsınız. Yalnız ona dikkat edin. Bir daha başına bir şey gelmesin. Parlak bir çocuk o. Bir ipucu vereyim. Bu küçük oyunumuz 2 ay içinde sonlanacak. Ayrıca bu kadar büyük ipuçları verdiğim için bir şey almam lazım. Hatırlarsanız sizi uyarmıştım. Şey ahh... umarım Amerikan başkanını çok sevmiyordunuz çünkü ehh, ölecek. Bunu durdurmazsın. Onları uyarman da bir işe yaramaz. Biliyorum bu biraz kural dışı gibiyecekler ama iki şey var. Bir, güçlülük göreceli bir kavram. İki, çok önemli ipuçları verdim. İyi günler dedektif.

Amerikan başkanını mı öldürecek? Hayır, hayır bu olursa... Ne dediği umrumda değil! Hemen onları uyarmam gerek!
Umarım çok geç olmadan yetişebilirim. Yoksa, oyun bitti denilebilir. Onu yakalama şansım neredeyse hiç olur. Ancak bu çok hilebazca. Amerika'nın o kadar zayıf olmadığını herkes bilir ancak dediği gibi, göreceli bir kavram. Eğer bir katil olmasa çok iyi bir dedektif olurdu. Ayrıntıları çok iyi yakalıyor. Her şeyi geçtim, beni hiçbir şey yapamaz hale getirdi.

Başkan'la konuştum. Ondan dışarı çıkmamasını istedim ancak "asılsız" bir söylenti yüzünden işinden kaçmayacağını söyledi. O sırada onu dövesim geldi. Asılsız mı? Ben diyorum ben! Beni dinlemedikleri için bir lider zaten öldü. Ancak bunları ve daha bir çok şey söylesem de olmadı. Tahminim ben konuşurken telefonu kurağından uzaklaştırdı. Korumalarıyla da temasa geçmeye çalıştım ama nafile. Adam öldü. Ve ben böyle pisi pisine izliyorum. Oraya giderdim ancak mektupta çocuktan çok bahsetti. Onun başına bir şey gelirse operasyon devam edemez. Eğer iki ayda bitecekse çocuğa o dangalaktan daha çok ihtiyacım var. İki ayda bitecek dediğine göre büyük bir şeyler var. İnsanın aklına "Başkan ölüyor ya işte!" geliyor ancak o dikkat dağıtıcı olarak ölecek. Kaos benim dikkatımı dağıtacak ve dikkatim dağınıkken bir şeyler olacak. Başkan'ı boşver. Ölecekse ölsün. Ben önüme bakayım. Oyunu bitireceğine göre kazanacağından emin. Bittim ben. Tahminim çocuğu öldürecek. Sonraysa benim karşıma çıkacak. Eğer ben onu yakalayamadan o benim karşıma çıkarsa kaybederim. Son kuralları belirledi. Ancak böyle olaydı direk karşıma çıkardı. Demek ki başkanı, sonra çocuğu, sonra beni öldürecek. Tahminim sonrada kendini öldürür ama beni ilgilendiren kısım beni öldürdüğü kısım. Yani o iki kişiyi öldürdükten sonra karşıma çıkacak. Başkanı kurtaramam. O zaman şu an beni hayatta tutan şey o çocuk. O ölürse ben de ölürüm. O zaman ölmemeli. Ancak onu öldürmek şu an çok kolay. Çocuk tekerlekli sandalyede oturuyor. Direk öldürür. Ne yapmalıyım acaba... Buldum! Çocuğun insan haklarına biraz karşı olacak ama onu eve kitlemeliyim. Adamı yakaladığımda ise bırakırım. Beni dava edebilir ama adamı yakaladıktan sonra ne olduğu umrumda değil.

Odası için gerekli hazırlıkları yaptım. Başkanın ölümü için hazırım. Sanırım artık sadece bekleyeceğim.