Onbeschrijfelijke Liefde

Hoofdstuk 18

Ik klik op opslaan en kijk tevreden naar ons verslag. Verbazingwekkend genoeg heeft Liam echt goed meegewerkt. Ik kijk naar hem en zie dat hij naar mij aan het staren is. Snel kijk ik weg. Hij grinnikt. "Omdat ik zo goed heb meegewerkt, krijg ik toch wel een beloning zeker?!" Ik kijk hem aan. "Een beloning?" Hij komt dichter naar me toe zitten. "Je kan je niet voorstellen hoe hard ik me net de hele tijd heb moeten inhouden!" fluistert hij in mijn oor. Ik voel mijn wangen rood worden en hij strijkt een plukje haar uit mijn gezicht. Ik slik. "J-je ging je gedragen he!" zeg ik fluisterend. "Ik doe toch niets verkeerd?" grinnikt hij en drukt zijn lippen op mijn wang. Zijn lippen zijn zo zacht! Langzaam drukt hij kusjes over heel mijn wang, naar mijn mond toe. Heel mijn lichaam begint te tintelen. Dit mag echt niet! Snel duw ik hem bij me vandaan en sta recht. "Ik denk dat je maar beter kunt gaan!" Hij kijkt me verbaasd aan. "Waarom? We zijn nog lang niet klaar!" grijnst hij. "Alsjeblieft, Liam!" zucht ik. Hij staat recht en ik zie de verwarde blik in zijn ogen. Als hij de deur opent, kijkt hij nog even naar me om en grijnst. "Niemand kan aan mij weerstaan!" zegt hij nog voor hij de deur dicht doet.

Ik ga op mijn bed zitten. Hij heeft gelijk! Ik begin gevoelens voor hem te krijgen... Ik zucht diep en laat me achterover vallen. Hoe dan ook, ik mag het absoluut niet laten merken! Waarom is hij ook zo'n klootzak? Nog een zucht verlaat mijn mond.

"Amai, wat zit jij zo diep te zuchten?" vraagt Eva. Ik kijk op en zie haar staan, ik had niet eens gemerkt dat ze was binnengekomen. Ik wil net vertellen wat ik voel, in de hoop dat zij mij misschien kan helpen, als ik een berichtje krijg.

Zin om vanavond nog iets te doen? Ik mis je x

Glimlachend kijk ik naar het berichtje. "Daan?" vraagt Eva. Ik knik. "Maar goed, wat is er nu? Tegen mij kan je alles zeggen he" Ik kijk nog eens naar het berichtje. Plots besef ik dat ik dit Daan niet kan aandoen, dat ik verliefd wordt op een andere jongen. Ik ben zo verliefd op Daan, die gevoelens die ik daarnet voelde voor Liam kunnen gewoon niet echt zijn! "Hallo, Olivia?!" haalt Eva me uit mijn gedachten. Ik kijk haar aan en glimlach. "Nee, er is niets, gewoon moe!" Ze kijkt me verward aan. "Maar vind je het goed als ik vanavond met Daan afspreek?" vraag ik, om van onderwerp te veranderen. "Ja, tuurlijk, dat moet je aan mij toch niet vragen!" lacht ze.

*

Ik zit nog eventjes mijn instagram te checken, als er wordt geklopt. "Er klopt iemand op de deur!" grapt Eva. "Wauw, humor on point!" zeg ik. Ze grinnikt. Ik open de deur en zie Daan staan. "Hey" zeg ik en geef hem een kus. "Doei" roep ik nog naar Eva en doe de deur dicht. "Zullen we hier een beetje verderop gaan wandelen?" vraagt hij. Ik knik.

"Is er iets?" vraagt hij plots als we al een tijdje aan het wandelen zijn. "Nee, waarom?" "Je lijkt zo afwezig! Je hebt bijna nog niets gezegd" "Sorry" zucht ik. Hij blijft staan, waardoor ik ook blijf staan, aangezien we hand in hand lopen. "Als er iets is, kan je het mij altijd vertellen he!" zegt hij en kijkt diep in mijn ogen. Ik knik en hij slaat zijn armen om me heen. Om de een of andere reden ben ik plots erg emotioneel en begin ik zachtjes te snikken. "Sstt, rustig maar, het komt wel goed!" fluistert hij in mijn oor. "Sorry, ik weet ook niet waarom ik zo doe" fluister ik terug. Hij neemt mijn gezicht in zijn handen en veegt met zijn duimen mijn tranen weg. "Ik denk dat ik vandaag gewoon niet zo goed in mijn vel zit..." zeg ik. Hij knikt. "Dat gebeurt bij mij ook wel eens. Maar ik wil dat je weet dat als er iets is, je het altijd tegen mijn kan vertellen! Ik hou van jou, en er is niets dat dat gaat veranderen!" Ik glimlach dankbaar naar hem. "Ik hou ook van jou!" Ik geef hem een kus en leg mijn hoofd op zijn borstkas. Ik hoor en voel zijn hart kloppen, wat me weer wat rustiger maakt. Zo zou ik voor altijd wel willen blijven staan!