Onbeschrijfelijke Liefde

Hoofdstuk 31

3K!! Echt ongeloofelijk dat zoveel mensen mijn boek lezen!❤

We komen aan op het strand en zien echt al super veel mensen! Meteen is iedereen al ergens anders naartoe. Liam en ik gaan samen naar de bar. "2 shotjes" zegt Liam tegen de barman. Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan en lach. "We vliegen er al meteen in?!" Hij grinnikt en knikt. Hij geeft me een shotje en samen gieten we het in 1 keer naar binnen. Ik voel de alcohol naar binnen glijden en voel me al meteen warmer worden.

Een paar shotjes en drankjes later staan Liam en ik samen te dansen. We staan dicht tegen elkaar aan en ik voel zijn warme adem tegen mijn huid. Ik denk terug aan het moment daarstraks in de badkamer en krijg weer kriebels in mijn buik. Maar dit keer zijn ze anders. Ik krijg altijd kriebels als Liam me aanraakt of kust, of zelfs nog maar naar me kijkt, kriebels van verliefdheid. Maar deze kriebels, die ik nu voel, zijn kriebels van verlangen. Verlangend naar hem.

Hoelanger we zo tegen elkaar aan staan te dansen, hoe moeilijker ik het krijg om me in te houden. Ik merk dat Liam het ook moeilijk heeft. Ik neem zijn hand vast en trek hem mee door de menigte naar een iets rustigere plek, ergens achter de bar. Daar druk ik meteen mijn lippen tegen te zijne. Hij beantwoordt de kus meteen en tilt me op. Zachtjes drukt hij me tegen de muur van de bar en ik sla mijn benen rond zijn middel. Ik laat mijn handen over zijn lichaam gaan en hij trekt voorzichtig mijn t-shirt uit. Ondanks dat we allebei gedronken hebben, zijn we nuchter genoeg om te beseffen wat we aan het doen zijn. Hij laat mijn lippen los en laat een spoor van kusjes achter in mijn nek, steeds verder naar beneden. Zachtjes kreun in zijn naam. Ik voel hem glimlachen tegen mijn huid. Langzaam gaat hij terug naar boven en drukt zijn lippen weer op de mijne. Zachtjes bijt hij op mijn onderlip, waardoor ik een kleine kreun weer niet kan onderdrukken. "Zullen we naar ons huisje gaan?" fluistert hij tegen mijn lippen. Ik knik en met tegenzin laat ik hem los. Snel trek ik mijn t-shirt weer aan en hand in hand lopen we terug naar huis.

Wanneer we bijna af het strand zijn, zie ik plots Kamiel zitten. Hij zit daar helemaal alleen, naar het niets te staren. Hij ziet er gebroken uit. Ik stop met lopen en stoot Liam aan. "Kijk" zeg ik al wijzend naar Kamiel. Als Liam Kamiel ziet zitten, kijkt hij meteen bezorgd. Samen lopen we snel naar hem toe en gaan naast hem zitten. Nu ik zo dicht bij hem zit, zie ik dat hij geweend heeft. "Hé man, wat is er?" vraagt Liam. Kamiel kijkt ons aan en zucht diep. Ik zie dat hij moeite moet doen om zijn tranen binnen te houden. "Noor..." begint hij. "Ik zag haar net kussen met iemand anders" Terwijl hij dat zegt, verlaat een luide snik zijn mond. "En had je het haar al gezegd, wat je vanmiddag tegen mij zei?" vraag ik zachtjes. Hij schud zijn hoofd. "Ik wou het haar net zeggen, maar toen zag ik haar met die jongen dansen en kussen..." Hij zucht luid en neemt zijn gezicht tussen zijn handen. Ik zie Liam een beetje verward naar ons kijken, hij weet natuurlijk niet dat Kamiel nog steeds verliefd is op Noor. Snel probeer ik met gebaren duidelijk te maken wat er aan de hand is. Gelukkig begrijpt hij het. "Zeg het gewoon tegen haar, wat je voelt! Ik weet zeker dat zij ook nog gevoelens voor jou heeft!" Ik denk terug aan ons gesprek op het vliegveld, toen Noor vertelde dat ze nog steeds smoorverliefd is op Kamiel. "Ze heeft het me zelf verteld!" voeg ik er zacht aan toe. Kamiel kijkt me ongelovig aan. "Als ze nog gevoelens voor mij zou hebben, waarom zou ze dan met iemand anders kussen?" "Je weet hoe gevoelig ze is aan alcohol! Één drankje en ze is al zat! Ze heeft waarschijnlijk gewoon teveel gedronken en weet niet meer wat ze doet!" zeg ik. Kamiel glimlacht zachtjes. "Dat is waar!" "Kom, we gaan naar huis! Wat jij nodig hebt nu is een nachtje goed slapen, zodat je morgen weer de moed hebt om het tegen haar te vertellen!" zegt Liam terwijl hij Kamiel recht helpt. Glimlachend kijk ik hem aan. Het is zo schattig om te zien hoe goed hij zorgt voor zijn vrienden!

"Gaan jullie al maar, ik ga nog even naar Noor!" zeg ik en Liam knikt. Snel loop ik terug naar het strand en zoek Noor. Al snel zie ik haar staan. Ze staat dicht tegen een jongen aan verleidelijk te dansen. Ik schud mijn hoofd en loop snel naar haar toe. "Kom Noor, we gaan naar huis!" "Maar i-ik w-wil nog n-niet naar huis!" zegt ze teleurgesteld. Aan haar stem alleen al hoor ik dat ze veel te veel gedronken heeft. Ik trek haar mee aan haar pols uit de menigte, weg van de jongen, die duidelijk ook teveel op heeft. "I-ik wil nog niet weg van hem!" Ik zucht. "Noortje, luister eens, je beseft het misschien nu nog niet, maar morgensvroeg ga je echt spijt hebben van wat je gedaan hebt en ga je mij dankbaar zijn dat ik je mee naar huis heb genomen!" Ze kijkt me vragend aan maar knikt dat toch. "Oké dan" Ik sla mijn arm om haar middel om haar te ondersteunen en samen lopen we naar huis.