Hoofdstuk 19

167 6 0
                                    

We komen terug aan bij mijn kamer. "Dankjewel voor vanavond!" zeg ik zacht. Hij trekt me dichter tegen zich aan en drukt een kus op mijn voorhoofd. "Voel je je al wat beter?" Ik knik. Daan is zo lief voor mij! Ik voel me nog steeds zo schuldig voor de dingen die er gebeurd zijn met Liam, maar dat kan ik niet tegen hem zeggen! "Ik zal maar eens gaan slapen, morgen school..." "Ja, je hebt gelijk! Slaaplekker!" "Slaaplekker" zeg ik en geeft hem nog een kus.

*

"En, hoe was het gisteren?" is het eerste wat Eva me de volgende ochtend vraagt. Ik kijk haar aan en zucht. "Vertel!" zegt ze en ze komt bezorgd naast me zitten. Ik leg haar alles uit, wat er gebeurd is met Liam, wat ik denk voor hem te voelen en dat ik begon te wenen bij Daan omdat ik me er zo schuldig over voel. "Dus... Je begint gevoelens voor Liam te krijgen?" vraagt ze na mijn verhaal. Ik haal mijn schouders op. "Ik weet echt niet wat ik moet doen, want ik wil ook niet liegen tegen Daan! Hij is zo lief voor mij, maar ik kan hem de waarheid toch niet vertellen?!" "Wat heb je eigenlijk tegen hem gezegd?" "Gewoon, dat ik niet zo goed in mijn vel zat..." Eva knikt. "Klinkt wel geloofwaardig, maar je weet wel dat je het hem ooit wel zal moeten zeggen he?!" "Ja, ik weet het!" zucht ik.

We zitten nog volop in ons gesprek, als de bel plots gaat. Eva kreunt en laat zich op het bed vallen. "Komaan, Eef, anders komen we te laat!" zeg ik grinnikend en trek haar recht.

We lopen de klas net optijd binnen. Ik zie dat er nog maar 2 plaatsjes vrij zijn. Naast Liam, waar ik normaal zit, en naast Dan. Ik heb echt geen zin om nu naast Liam te zitten! Ik kijk smekend naar Eva en ze knikt begrijpend. Ik ga naast Dan zitten en schenk Eva nog een dankbare blik. Ik zie dat Liam me met een verwarde blik aankijkt en kijk snel terug naar voor. "Wat heb ik gehoord?" vraagt Dan grijnzend. Ik kijk hem vragend aan. "Wat bedoel je?" "Jij en Liam..." "Wat heeft hij gezegd?" onderbreek ik hem. Hij begint nog harder te grijnzen. "Gewoon, wat jullie gedaan hebben, of beter gezegd, net niet gedaan hebben" Ik zucht. "Het was een fout!" Hij kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan en lacht dan. "Weet je, hij heeft echt nog nooit zoveel moeite moeten doen om een meisje te krijgen, dus ik ben er zeker van dat hij niet stopt voor hij jou heeft!" Ik voel mijn wangen rood worden en kijk snel weg. Gelukkig komt de leerkracht binnen en begint met de les.

*
"Pfff, dat wordt weer een buis..." zucht Elise als we het wiskundelokaal uitlopen. "Ik snap het nut er echt niet van om zo'n moeilijke testen te geven! Geef ons gewoon makkelijkere testen, zodat we tenminste goede punten kunnen halen! Leerkracht gelukkig, leerlingen gelukkig, iedereen gelukkig!" zegt Noor. Ik knik. Gedeprimeerd lopen we door de gang op weg naar onze kamers. "Zullen we vanavond nog eens een meidenavond houden?" vraagt Eva. "Ja, dat is echt al veel te lang geleden!" roept Elise enthousiast.

*

Na het avondeten lopen we naar de kamer van Noor en Elise en gaan op bed zitten. "Hoe zit het eigenlijk tussen jou en Robbe?" vraag ik aan Elise. Ze zucht. "Ik weet het niet, sinds het galabal hebben we elkaar niet meer gesproken. Niet dat ik dat niet wil, maar ik weet gewoon niet goed wat ik moet zeggen!" "Voel je iets voor hem?" vraagt Noor. Elise begint te blozen. "Een beetje. Alleja, ik vind hem echt super lief en het was echt mega gezellig die avond, maar ik ken hem nog niet goed genoeg om echt verliefd op hem te zijn. En misschien ben ik ook wel een beetje bang om verliefd op hem te worden, aangezien hij bij het groepje van Liam hoort en daardoor ook wel een reputatie heeft..." "Hey, er is niets mis met een vriendje uit 'het' populaire groepje!" zegt Eva verontwaardigd. "Nee, inderdaad! Maar het is niet omdat ze bij Liam horen, dat ze ook zo zijn he, want Kamiel is totaal niet zo!" zegt Noor. "Ja, dat is misschien wel waar!" zucht Elise. "En hoe is het eigenlijk tussen jou en Kamiel?" vraag ik grijnzend aan Noor. "Goed! En tussen jou en Liam?" Shit, ik heb het Noor en Elise nog niet vertelt... Ik begin aan mijn verhaal. Met open mond kijken ze me aan. "Dus je bent verliefd op hem?" gilt Elise. "Ssttt!" zeg ik blozend. "En nee, ik vind hem gewoon leuk!" "Alex zei dat Liam maar niet ophoudt met over jou te praten! Volgens mij gaat het echt wat worden tussen jullie!" zegt Eva opgewonden. "Maar nee, hij wilt me gewoon in zijn bed! Dat heeft hij zelf ook al gezegd!" "Ik weet zeker dat hij ook wat voor jou voelt! Dat zie je gewoon aan de manier waarop hij naar je kijkt, zo kijkt hij naar geen enkel ander meisje!" zegt Noor. "We zullen wel zien" zeg ik lachend.

Onbeschrijfelijke LiefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu