Onbeschrijfelijke Liefde

Hoofdstuk 29

"Aaah, ik heb er zo veel zin in!" gilt Eva. "Rustig Eef" lach ik. "Eerst nog een dag school he!" Straks hebben we 2 weken vakantie en gaan we met z'n alle een week naar Spanje. "Ja, ik weet het!" zucht ze. "Die laatste dag komen we nog wel door, de voorbije weken gingen ook echt snel, dus die ene dag zal nog wel gaan zeker?!" lach ik.

*

"Oké, vergeet wat ik gezegd heb, deze dag duurt echt eeuwen!" zucht ik. Eva grinnikt. "Komaan Olivia, nog 1 uur" "Ik kan mij echt gewoon niet concentreren op de lessen vandaag, ik ben echt veel te opgewonden voor morgen!" zegt Elise. "Ik hoop gewoon dat het niet te awkward gaat zijn tussen Kamiel en mij!" zucht Noor. "Maar nee, wij zijn er ook nog he!" lacht Eva. Noor glimlacht dankbaar. Sinds vorige week is het gedaan tussen Noor en Kamiel. Kamiel heeft het uitgemaakt. Hij zegt dat hij geen gevoelens meer heeft voor Noor! Noor, die normaal altijd vrolijk is, is al de hele week depressief! Ik sla mijn arm om haar heen. "Komaan, je gaat je vakantie toch niet laten verpesten door Kamiel!" "Nee, je hebt gelijk!" zegt ze en een kleine lach vormt om haar lippen. "Ik ga mij gewoon niets van hem aantrekken en gewoon genieten!" "Voila" lacht Eva. Op dat moment gaat de bel. "Komaan, nog 1 uur en dan vakantie!" zegt Elise. Met z'n 4 staan we recht en lopen naar de les.

*

Met z'n alle lopen we het vliegtuig in en gaan zitten. Ik zit naast Eva en Noor en naast Noor zit Elise. Achter ons zitten de jongen. Ik vind het best wel spannend, want ik heb nog nooit met een vliegtuig gevlogen. "Ready to go babe?" fluistert Liam in mijn oor. Ik draai me om en kijk hem bang aan. "Wat is er? Heb je nog nooit gevlogen?" vraagt hij verbaasd. Ik schud mijn hoofd. "En je hebt schrik?!" vraagt hij grijnzend. "Dat is niet om mee te lachen!" probeer ik zo boos mogelijk te zeggen, wat dus niet lukt. Hij grinnikt. "Sorry, je hoeft echt nergens bang voor te zijn! Er gaat niets gebeuren!" Hij strijkt een pluk haar achter mijn oor en kijkt me geruststellend aan, waardoor ik me al een beetje beter voel. "En als we toch neerstorten, storten we tenminste samen neer!" grijnst hij. Ik sla hem tegen zijn schouder, geef hem nog een kus en draai me terug naar voor.

*

"We leven nog!" zucht ik opgelucht als het vliegtuig geland is. Eva grinnikt en we stappen uit. Liam komt naast me lopen en slaat zijn arm om mijn middel. "Zie je, er is helemaal niets gebeurd!" zegt hij terwijl hij een kus op mijn haren drukt. Ik glimlach opgelucht naar hem.
Voor ons Lopen Alex en Eva en Elise en Robbe, allebei hand ik hand. Achter ons zijn Kamiel, Dan en Sam druk aan het praten en aan het lachen. Daarachter zie ik Noor lopen, helemaal alleen. "Ik ben zo terug" zeg ik tegen Liam en loop snel naar haar toe. "Hey, waarom loop je hier zo alleen?" Ze kijkt me aan en ik zie dat ze tranen in haar ogen heeft. Meteen stop ik met lopen en sla mijn armen om haar heen. Ze begint te snikken en ik probeer haar te troosten door over haar rug te wrijven. "Wat is er?" vraag ik zacht. "Kamiel, hij negeert mij gewoon compleet! Hij gunt mij ook nooit nog een blik ofzo, het is alsof ik niet meer besta voor hem! En ik voel mij ook gewoon zo alleen! Want jullie zijn hier allemaal met je vriendje, en natuurlijk begrijp ik dat je daar dan heel de tijd bij bent, en Kamiel heeft Dan en Sam, dan blijf ik over!" snikt  ze. "Jij bent helemaal niet 'over'! Jij hoort ook bij de groep! Net zoveel als al de rest! En Kamiel, daar moet je gewoon geen aandacht aan besteden! Hij is zo'n idioot dat hij het heeft uitgemaakt en hij verdient jouw tranen echt niet!" Noor glimlacht zachtjes. "Ik weet het, maar elke keer als ik hem zie word ik gewoon vanzelf weer verdrietig! Het is niet omdat hij het heeft uitgemaakt dat mijn gevoelens voor hem weg zijn he, integendeel zelfs, ik ben nog altijd smoorverliefd op hem! En het doet dan gewoon pijn wanneer ik hem plezier zie maken, alsof het voor hem allemaal niets betekend heeft!" snikt ze weer. "Ach Noortje, het komt wel goed! Ik snap dat je nog steeds verliefd op hem bent, maar je moet echt proberen hem te vergeten! Anders gaat hij echt heel de vakantie verpesten!" Ze zucht. "Ik zal het proberen!" Ik geef haar nog een knuffel en dan lopen we samen naar binnen, aangezien we nog altijd buiten op het vliegveld stonden.

De rest staat al met onze bagage te wachten. "Waar waren jullie?" vraagt Elise. "Gewoon, ik moest nog iets zeggen tegen Noor" Ik kijk naar Noor en ze glimlacht dankbaar terug. "Zullen we gaan?" vraagt Dan. We knikken en lopen naar de uitgang van het vliegveld. Daar nemen we een taxi die ons naar ons huisje brengt.

"Wauw, zo groot!" gilt Eva als we binnenkomen. We kijken bewonderend rond. Het is een groot, typisch Spaans huis en ligt vlak aan de zee. "Er zijn 5 slaapkamers, wie slaapt waar?" vraagt Sam. Liam slaat zijn arm om me heen, net zoals Elise dichter bij Robbe gaat staan en Alex Eva's hand vastneemt, om duidelijk te maken dat wij graag samen zouden slapen. Snel kijk ik naar Noor. Ze glimlacht naar me. Ik kijk haar met een weet-je-het-zeker-blik aan en ze knikt geruststellend. "Ik wil wel bij Noor slapen!" zegt Sam, als hij mij en Noor zie communiceren en de boodschap begrijpt. Ze glimlacht dankbaar naar hem. "Oké, dat is dan geregeld!" zegt Robbe.

*

Het is al laat en we zitten met z'n alle op het strand in een kring. De zon is al onder en de zee ziet er donker uit. We zitten gezellig te praten en lachen, als Liam me plots optilt. "Wat gaan we doen?" vraag ik verbaasd. "Zwemmen" grinnikt hij. Ik kijk hem niet begrijpend aan. "Liam, serieus, kijk hoe donker het is!" "Dat is net leuk!" lacht hij. Hij wandelt naar de zee en gaat er tot aan zijn knieën in staan. Ik sla mijn armen nog strakker om zijn nek en hij kijkt me plezierig aan. "Durf mij niet los te laten!" zeg ik waarschuwend. "Wat ga je dan doen misschien?" vraagt hij geamuseerd. Daar weet ik geen antwoord op, waardoor zijn grijns natuurlijk alleen nog maar groter wordt! Hij gaat nog wat dieper staan en ik voel het water al aan mijn tenen. "Liam alsjeblieft" smeek ik hem. Ik probeer zielig te kijken maar kan een lach niet onderdrukken. "Probeer me maar te overtuigen om je niet te laten vallen!" zegt hij uitdagend. Ik grijns en druk mijn lippen op de zijne. De kus wordt steeds wilder en passioneler en pas na een lange tijd laat ik hem los. "Goed genoeg?" vraag ik lachend. "Misschien als je het nog een keer doet!" grijns hij. Ik schudt lachend mijn hoofd en druk mijn lippen weer op de zijne.