Onbeschrijfelijke Liefde

Hoofdstuk 43

Terug in het hotel aangekomen laat in me huilend op bed vallen. Waarom doet hij zoiets? Ik dacht echt dat alles perfect ging tussen ons.
Tranen stromen over mijn wangen wanneer ik mijn gsm neem en Eva bel. Vrijwel meteen wordt er opgenomen. "Hey, Olivia'tje, hoe is het daar?" klinkt het aan de andere kant van de lijn. "Ik-" Verder kom ik niet want ik barst in huilen uit. "Olivia, wat is er aan de hand? Is alles oké? Is er iets met Liam?" Wanneer ze zijn naam uitspreekt, begin ik nog harder te huilen. "Rustig aan, adem diep in en uit. Probeer te vertellen wat er gebeurd is" probeert ze me te kalmeren. "Liam, hij...hij heeft stond te zoenen met een ander meisje en-" weer kom ik niet verder en de tranen blijven komen. "Wat? Oh nee" hoor ik Eva verbaasd zeggen. "Rustig blijven, Olivia, waar ben je nu?" "In ons hotel" "Is Liam daar ook?" "Nee, ik ben alleen  vertrokken, ik denk zelfs dat hij niet weet dat ik het gezien heb. Ik wil hier echt weg. Ik neem morgenvroeg de eerst trein terug" "Ik kom je ophalen aan het station!" "Dankjewel, je bent de beste!" "Het komt goed, echt waar!" "Ik hoop het" zucht ik.
Plots hoor ik iemand op de deur kloppen. "Ik moet gaan, tot morgen" zeg ik snel tegen Eva en leg af.

"Olivia, wil je de deur open doen?" hoor ik Liam roepen. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil hem op dit moment echt niet zien, maar ik kan hem daar toch ook niet laten staan?! "Olivia, ben je daar?" Ik zucht en loop naar de deur. Ik heb geen keuze, ik moet hem wel binnenlaten. Straks maakt hij heel het hotel nog wakker met zijn geroep of moet hij buiten slapen.

Ik open de deur en Liam kijkt me glimlachend aan. Hij is duidelijk nog onder invloed van de alcohol. "Hey, schat, waarom was je zo opeens weg? Ik heb je overal gezocht!" Hij stapt naar binnen en probeert me een kus te geven. Snel draai ik mijn hoofd weg en hij kijkt me raar aan. "Waarom doe je zo vreemd ineens, het was nog zo een leuk feestje, je had echt moeten blijven!" Hij gaat op bed zitten, trekt zijn kleren uit en gaat in bed liggen.

Met open mond kijk ik hem aan. Meent hij dit nu?! Ik voel de woede opborrelen. "Wat sta je daar zo te staan? Kom erbij liggen. Ik wil slapen, ik ben echt moe" Ik probeer iets terug te zeggen, maar ik kan gewoon geen woorden vinden. Kwaad loop ik naar de badkamer en gooi de deur dicht. "Dan niet he" hoor ik hem nog mompelen. Tranen beginnen weer te stromen en huilend laat ik me tegen de muur zakken. Wat moet ik nu doen?

*

Ik word wakker door een zonnestraal die door het kleine badkamerraampje schijnt. Zuchtend sta ik op en open zachtjes de deur. Ik ben opgelucht als ik zie dat Liam nog diep ligt te slapen. Voorzichtig pak ik al mijn spullen bij elkaar en trek propere kleren aan. Ik kijk nog even naar Liam. Hij ligt daar zo vredig te slapen, alsof er niets gebeurd is. Zuchtend loop ik naar de deur en loop naar buiten.

Onderweg naar het station probeer ik mijn gedachten op een rijtje te zetten. Ik kan het gewoon echt niet geloven! Niet alleen dat hij met iemand anders gezoend heeft, maar ook zijn gedrag erna. Kwam het door de drank dat hij zo deed of was hij gewoon komedie aan het spelen?

Net op tijd kom ik aan op het station om mijn trein nog te halen. Ik stuur een berichtje naar Eva omhoelaat ik zal aankomen en ze stuurt terug dat ze klaar zal staan. Ik kijk uit het raam en probeer aan niets te denken, wat dus volledig mislukt. Het enige waar ik aan kan denken is Liam.
Zou hij al wakker zijn? Zou hij nog weten wat er allemaal gebeurd is als hij wakker wordt? Wat als hij straks ook terug op het internaat is? Heeft hij spijt van wat hij gedaan heeft?
Ik probeer me zelf wat te kalmeren en probeer me te focussen op een of ander tijdschrift dat op het tafeltje ligt.

Als ik op het station aankom, zie ik Eva al staan. Ze loopt meteen naar me toe en geeft me een stevige knuffel. Ik kan het niet meer tegenhouden en begin weer te huilen. Eva probeert me te sussen en te kalmeren en fluistert dat het allemaal wel goed komt.

Als ik uitgehuild ben, laat ze me los en slaat haar arm om mijn schouders heen. "Kom, we gaan terug naar het internaat, dan kan je daar tot rust komen en nog eens goed vertellen wat er precies gebeurd is"