Onbeschrijfelijke Liefde

Hoofdstuk 28

Sorry dat het zolang duurde! Om het goed te maken, een extra lang hoofdstuk 😊❤

"Wauw Olivia, je ziet er echt fantastisch uit!" roept Eva als ik uit de badkamer kom. "Echt, dat kleedje staat je echt prachtig!" "Dankjewel" lach ik. Er wordt op de deur geklopt. "Dat zal Liam zijn!" Ik open de deur en inderdaad, daar staat Liam. Als hij mij ziet begint hij te glimlachen, alleen al van die lach krijg ik het warm vanbinnen. "Klaar?" Ik knik. "Veel plezier met Alex en voorzichtig zijn he!" roep ik nog naar Eva voor ik de deur sluit. "Tuurlijk, veel plezier!" roept ze terug.

"Je ziet er prachtig uit babe!" fluistert Liam in mij oor. Ik voel mijn wangen rood worden. "Jij ook!" Hij neemt mijn hand vast en samen lopen we naar buiten. "Wat gaan we eigenlijk doen?" Liam stopt plotseling met wandelen en kijkt me aan. "Je moet eerlijk zeggen of je het goed vindt of niet!" zegt hij. Ik knik. "Ik wilde je meenemen naar een restaurant ofzo, een echte date, maar gisteren belde mijn mama om te vragen wanneer ik nog eens naar huis kwam. Vind je het goed om bij mijn ouders te gaan eten?" Ik zie in zijn ogen dat hij een beetje zenuwachtig is. "Tuurlijk vind ik dat goed! Maar vinden jouw ouders het wel goed dat ik erbij ben?" "Ja, toen ik het vroeg was mama meteen enthousiast dat ik eindelijk een vriendin heb! Ze wilt jou heel graag ontmoeten!" zegt hij. "Oké!" lach ik. Hij gaat me gewoon voorstellen aan zijn ouders! Ik wil ze ook heel graag ontmoeten, maar toch voel ik de zenuwen opkomen.

"Hier is het!" We staan voor een heel groot, mooi huis. "Woon jij hier?" vraag ik verbaasd. "Ja, vind je het niet mooi?" vraagt hij onzeker. "Jawel, het is echt prachtig!" Hij glimlacht. "Kom, we gaan naar binnen!" Liam drukt op de bel en meteen wordt er open gedaan. "Liam!" roept het meisje in de deuropening. Ze springt op hem en geeft hem een knuffel. "Dag Hannah!" zegt hij lachend. Liam heeft me ooit eens verteld dat hij nog een klein zusje heeft. "Dit is mijn zusje, Hannah" zegt hij tegen mij. "Hallo, ik ben Olivia" zeg ik lachend. "Hallo" zegt ze verlegen. Hannah fluistert iets in Liams oor en Liam begint te lachen. "Ja" zegt hij. "Mag ik dat aan mama en papa vertellen?" vraagt ze opgewonden. Liam lacht en knikt. Hannah loopt terug naar binnen. "Wat vroeg ze?" vraag ik. "Of ik verliefd ben op jou" lacht Liam. Ik grinnik.

Samen lopen we verder naar binnen. We komen de woonkamer binnen en daar zitten zijn ouders. "Hallo, ik ben Linda, leuk om je te leren kennen!" zegt zijn mama enthousiast. "Hallo, ik ben Olivia, ook leuk om u te leren kennen!" zeg ik. "Hallo, ik ben Jef" stelt ook zijn papa zich voor. "Olivia" zeg ik lachend. Ik geef ze beide een hand. We gaan in de zetel zitten. "Hannah vertelde al dat jullie verliefd zijn" lacht Jef. "Inderdaad" grinnikt Liam en gaat met zijn hand door Hannahs haar. "En jij zit ook op het internaat, Olivia?!" vraagt Linda. Ik knik. "Mijn ouders zijn vaak weg voor het werk en mijn broer zit op kot, dus omdat ik anders altijd alleen thuis zou zijn, zit ik op internaat" Linda knikt begrijpend.

Na nog een tijdje gepraat te hebben, staat Linda op. "Ik ga nog even verder met het eten, het is bijna klaar" "Zal ik even helpen?" vraag ik. "Graag" glimlacht ze. Samen lopen we naar de keuken. "Ik ben echt blij dat jij en Liam samen zijn, Olivia! We weten wat zijn reputatie vroeger was op school en ik ben echt blij dat hij eindelijk een lief en leuk meisje heeft! Je ziet ook dat hij echt heel verliefd is op jou! Weet je, hij heeft nog nooit een meisje mee naar huis gebracht!" "Echt?" vraag ik verbaasd. Ze knikt. "Jij bent de eerste, dus dat wilt echt wel zeggen dat jij echt bijzonder bent voor hem!" Ik begin te blozen. "Hij is ook heel bijzonder voor mij!" zeg ik. "Dat weet ik, dat zie ik aan de manier waarop jullie naar elkaar kijken!" Ik glimlach naar haar.

"Het eten is klaar!" roept Linda. Iedereen gaat aan tafel zitten en Liam komt naast mij zitten. "Hannah is helemaal opgewonden omdat jij hier bent!" fluistert hij. Ik grinnik. "Ze hoopt dat je straks nog even met haar wilt spelen" "Tuurlijk!" lach ik.

*

"Dankjewel voor het eten, het was echt super lekker!" zeg ik tegen Linda. "Heel graag gedaan, je bent hier altijd welkom! Het was echt gezellig!" Ik knik instemmend. "Kom je nog eens met mij spelen?" vraagt Hannah. Dit kindje is echt gewoon te schattig! "Natuurlijk!" lach ik en ik geef haar nog een knuffel. "Nogmaals, ik vond het echt leuk om jullie te ontmoeten!" "En wij jou!" lacht Jef. We nemen nog afscheid en vertrekken dan. "Tot de volgende keer!" roept Linda. We zwaaien nog en fietsen dan de straat uit.

"Vond je het leuk?" vraagt Liam onzeker. "Ik vond het echt super! Jouw familie is echt geweldig!" zeg ik enthousiast. Liam grinnikt. "Ja, dat is waar" "En Hannah is echt zo schattig!" "Ze vindt jou ook echt leuk!" Ik aarzel even maar vraag het dan toch. "En euhm... Wat vinden jouw ouders eigenlijk van mij?" "Ze vinden jou echt geweldig! Toen jij mama aan het helpen was met het eten zei papa dat hij jou echt een heel lief meisje vindt en hij ons echt een prachtig koppel vindt! En daarnet, net voor we door gingen, zei mama ook nog dat ze echt trots is dat ik zo'n meisje gevonden heb en dat ik goed voor jou moet zorgen dat ik je zeker niet kwijtraak!" "Hebben ze dat echt gezegd?" vraag ik verbaasd. Liam knikt. "Geloof me, ze vinden je echt fantastisch! En ze hebben gelijk, jij bent echt fantastisch!" Ik voel mijn wangen rood worden. "Jouw ouders zijn ook echt super lieve mensen! Ik voelde me echt meteen thuis!" Liam glimlacht naar me. "Ik hou zoveel van jou!" "Ik ook van jou!"

*

Snel doe ik mijn pyjama aan, poets mijn tanden, haal mijn make-up van mijn gezicht en doe mijn haar in een staart. Wanneer ik de badkamer uitloop, zie ik Liam op mijn bed liggen. Hij heeft enkel een joggingsbroek aan. Mijn ogen worden meteen naar zijn sixpack getrokken. "Ga je daar nog lang blijven staren of kom je naast me liggen?" vraagt Liam lachend. Ik grinnik en loop naar hem toe. Ik ga naast hem liggen en leg mijn hoofd op zijn borst. Hij slaat zijn armen om me heen. "Waarom dragen meisjes eigenlijk make-up?" vraagt hij. Ik grinnik. "Ik weet niet, gewoon om zich mooi te voelen denk ik, waarom?" "Voel jij je ook mooier met make-up?" "Ja" "Waarom? Jij bent echt het mooiste meisje dat ik ooit gezien heb! Je hebt echt helemaal geen schmink nodig!" Ik til mijn hoofd op en kijk hem aan. "Meen je dat?" "Tuurlijk, Olivia, je hoeft echt niet onzeker te zijn over jezelf! Je bent echt prachtig en je hebt al die make-up enzo niet nodig om er zo uit te zien!" Ik voel de tranen opkomen. "Dat is echt het liefste dat iemand ooit tegen mij gezegd heeft! Je bent echt de beste!" zeg ik, half lachend, half snikkend. Ik druk me nog steviger tegen hem aan en Liam gaat met zijn vingers door mijn haar. Dit moment is echt gewoon perfect! "Ik hou van jou, meer dan van wie of wat dan ook!" zeg ik. "En ik van jou! Ik wil jou echt nooit meer kwijt!" Ik druk mijn lippen op de zijne en ga dan weer op zijn borst liggen. Zachtjes strijkt jij met zijn vingertoppen over mijn rug. "Slaaplekker babe" "Slaaplekker!" En op het geluid van zijn hartkloppen val ik in slaap.