ARKADAŞLAR BİR HAFTA ARA VERMİŞTİM YAZMAYA. BU BÖLÜMLE TEKRAR SİZLEYİM. YORUMLARINIZI ÇOK MERAK EDİYORUM VE HEPSİNE MUTLAKA CEVAP VERİYORUM. EĞER BÖLÜMÜ BEĞENDİYSENİZ KÜÇÜK Bİ VOTE HAKEDİYORUMDUR UMARIM. BÜTÜN OKUYUCULARIMA ÖPÜCÜKLER..
Sabah uyandığımda odada tek başımaydım. Güneş gözlerimi yakıyordu. Ne sıcak bir gündü bu böyle. Ama buna rağmen battaniyemi kaşlarıma kadar çekti. Dün akşam olanlar aklıma gelince aniden battaniyeyi çekip doğruldum. William gitmiş olmalıydı. Gece yanımda yatmış olamaz değil mi? Yok, hayır. Ben uyuyunca gitmiş olmalı. Bugün diğer cadılarla tanışacağım. Dolabıma doğru yürüdüm ve kapağını açıp ne giymem gerektiğini düşünmeye başladım. Mavi elbisemi yatağıma fırlatıp üstümdeki tişörtü çıkardım. Pantolonumun düğmesini açtığım sırada yatakta bir kıpırdanma gördüm. Daha dikkatli baktığımda görünüp kaybolan bir şey vardı. Ah hayır, olamaz! Bu William!
''Senin burada ne işin var!'' Ani bir refleksle yatağa fırlattığım tişörtü üstüme tuttum.
''Şşşt sakin ol. Ben sadece annenler gece odaya girdiğinde beni görmesin diye görünmez olarak uyudum. Böyle olacağını düşünemezdim. Ben.. Ben özür dilerim.''
Tamam sakin olmalıydım. Hey bir de iyi yanından bakalım. Daha pantolonumu çıkarmamıştım. Of, ne saçmalıyorum ben böyle!
''Peki şimdi artık müsadenle giyinebilir miyim!'' Bunu oldukça sert bir şekilde söylemiştim. Sorudan daha çok bir emirdi. Aceleci bir tavırla hızla kapıya yöneldi. Sonra bir şey unutmuş gibi bana döndü.
''Hey Olivia! Dün gece sen uyurken senin için bir şey geldi. Yatağının altında. Hazırlanınca dışarı gel, ben arabada olacağım.''
Will çıkar çıkmaz merakla yatağın altına baktım. Simsiyah mat bir kutu vardı. Kutuyu açmaya çalıştım ama olmadı. Bu kutunun neyi var böyle? Tam pes edicektim ki kutunun yanında dikkat çekici bir parlaklık gördüm. Tabi ya. Benim hayatımda normal mi kaldı sanki. Parlak yerine parmağımla dokundum ve kutu hafifçe havalanarak açıldı. İçinden düşen kıyafet tam da kucağımdaydı. Yavaşça ayağa kalktım ve kıyafeti üstüme tutarak aynaya baktım. Simsiyah bir deriden oluşuyordu. Sanırım bu gideceğim yerin üniforması gibi bir şeydi. Hızlıca hazırlanıp giyindim. Tam odadan çıkıcakken aynaya baktım. Eksik bir şey vardı. Sanki bu elbiseye göre çok soluk bir makyaj yapmıştım. Makyaj konusunda hiçbir zaman iddialı olmamışımdır. İçime bir anda dolan özgüvenle incecik montumu üstümden çıkarıp makyaj masama yöneldim. Yüzümü tamamen temizleyip gözlerimden başladım işe. Simsiyah bir maskara, simsiyah bir eyeliner ve simsiyah bir göz kalemi. Dudaklarıma da kıpkırmızı bir ruj sürdüm. Imm fazla iddialıydı ama bunu sevmiştim. Ayağa kalktım. Her şey hazır gibiydi; bir şey dışında. Dalgalar halinde serbest bıraktığım saçlarım şu anki halime çok aykırıydı. Saçlarımı düzleştirerek sımsıkı bir at kuyruğu yaptım.
Son kez aynaya baktığımdaysa kesinlikle ''cadı gibiydim''...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
WITCH
FantasyBU HAYATINI SIRADAN VE SIKICI BİR ŞEKİLDE YAŞARKEN BİR GÜN CADI OLDUĞUNU ÖĞRENEN VE HAYATI DEĞİŞEN BİR KIZIN HİKAYESİ. BU, BENİM HİKAYEM..