My Baby Girl

XVIII. awake

 

  I suddenly open my eyes, medyo masakit pa ang ulo ko but I want to have some water at gusto ko na ring imulat ang pawang napagod kong mata sa pag-pikit.

Nasan ako?

"Anak. Gising ka na!"

My mom.

Imbis na pansinin ko sya, I refuse to.
Naaalala ko ang lahat before the accident happened.
They hide her to me. Napaka sama nila.

Agad naman akong lumuha.

Ang sakit.
Ang sakit sakit.
All this time, all this time na hinahanap ko ang anak ko alam pala nila kung nasaan at sila pa mismo ang may kagagawan ng lahat.

Halos mabaliw ako.

Halos patayin ko na ang sarili ko para lang mahanap ko ang anak ko.

Halos magpakamatay ako dahil sa pangungulila sa anak ko at isinusumpa ang sarili ko dahil napakawala kong kwentang ina.

Pano nila nagawa sakin to?

Ano ba nag nagawa ko?

Naging mabuti naman akong tao. Sinunod ko naman ang lahat gusto nila. Ano pa ba ang kulang?
Kulang pa ba lahat ng pasakit na naransan ko sa kamay nilang lahat? Kulang pa ba ang mga pag-titiis ko?

Lintik na buhay to!

Sana namatay nalang ako.

Sana pinatay nalang nila ako.

Matagal kong hinanap ang anak ko. Ang tagal tagal ko ring pinag-aksayahan ng panahon ang pagiging lugmok at pag-mumokmok. Matagal kong ikinulong ang sarili ko sa isang sitwasyong inakala kong totoo talagang nangyari.

   Pero nagkamali ako.

Napaka laking kasinungalingan.

Masakit pa talaga ang katawan ko pero wala ang sakit na iyon kung paano ako nasaktan ng mga taong nakapaligid sakin.
Iniisip ko parin hanggang ngayon ang dahilan kung bakit nila nagawang saktan ako.

Itinago nila sakin ang anak ko. Alam naman nila kung gaano akong masasaktan diba? Sino bang ina ang hindi masasaktan at magiging misirable kapag di nila kapiling ang anak nila?

"Anak."

Unti unting lumapit sakanya ang ina.

"D-do you ne-need something? Saglit la-

"G-get out."

"Ana-

"I said get out!!"

Di nya napigilan ang galit. Tumulo naman ang luha nya matapos nyang sigaan ang ina.

Hindi nagpa-tinag ang matandang babae sa sinabi ng anak.
Dalidali naman sya nitong pinuntahan at niyakap.

"Anak I'm so sorry."-umiyak na rin ito.

"Sorry ma? Sorry nanaman?"-pabulong nyang sabi habang umiiyak.

Pilit syang inaalis ang yakap nito sakanya pero di nya pa ito kaya dahil mahina pa ang kanyang katawan.

"Pagod na akong marinig yang salitang yan. Bakit? Bakit nyo nagawa sakin ang lahat ng to ma huh?, ganoon ba talaga ako kasama sa paningin nyo huh?"

"Anak i-its not like that. I-

"Then what ma?! Then what?! Ang sakit sakit! Ma halos mabaliw ako! Halos mamatay ako sa lungkot ng nawala si Cloudie! Halos mabaliw ako kakaisip at kahanap sakanya!"

"W-what's happeni- Ceven!?"

Nabaling ang mag-ina sa lalaking pumasok sa loob ng silid.

Lalo namang sumidhi ang galit sa mata ni Celen.

"Azter, hijo-

"Ikaw! Umalis ka dito hayop ka! Ayaw kitang makita! Demonyo ka! Umalis ka dito! Umalis ka! Alis! Alis."

"Hijo tumawag ka ng nurse please."

Tumakbo naman palabas ang lalake.

"Ma umalis kayong lahat please, ayaw ko kayong makita."- tuloy parin ang pag-iyak nito.

Wala namang naisagot ang ina dahil dumating na ang mga nurse para asikasuhin si Celen.

Natulog ito at nagpahinga muna.

"Ah excuse me Mrs. Barenandes, para po sa case ng inyong anak, okay na po sistema nya base po sa observation namin. Pero nererecommend lang po namin na sana wag po muna syang ma stress kase nakaka-affect din po yun sa health nya sa ngayon. Okay po yun lang po Ma'am."

"Okay thank you Doctor."

"Welcome."
Umalis ang doktor.

"Hijo you heard that? Maybe kailangan muna nating magbigay ng space. Saka nalang natin sya kausapin kapag talagang stable na ang isip nya, kasalanan nating tong lahat."-lintanya ni Mrs. Barenandes habang may natulo paring luha sa mata.

Awang-awa sya kanina sa kanyang anak ng nag-wawala ito. Kitang kita nya kung gaano ito nasasaktan at miserable.

Di naman sumagot ang lalakeng kausap. Sinulyapan nya ito. Nakatingin lang ito sa asawa nitong natutulog na mukhang pagod na pagod.

         I'm so sorry, Ceven.....

------------------------------------

Soorrry po talaga sa sobrang tagal na updateeee! Hahaha busy lang po talaga this days eh. Pag pasensyahan nyo din po ang mga typos and wrong grammars hehe.

Medyo O.a po ang update ko ngayon wala po kase akong gana talagang mag-update kaso yung mga readers ko kase love ko kaya nag-update talaga ako ayyyyyyiieeee!

Caio!