İlk Aşk

Geçiş Bölümü

"Hayır" dedim yüzümde suçluluk duygusunun verdiği bir buruklukla. Bunun onu üzeceğini biliyordum fakat artık kendimi ona aşık hissetmiyordum. Aslında şuan kendimi hissettiğim pek söylenemez. Utançtan Andrew'ın yüzüne bakamadım. Neden utanıyorum bilmiyorum ama utanıyorum. En sonunda kafamı kaldırıp Andrew'a baktım ve yüzündeki o çaresiz bakışı gördüm. Bu canımı yaktı. "Andrew bak biliyorum. Üzgünüm ama artık kendimi kimseye ait hissetmiyorum. Lütfen anla beni." dedim. Yüzüme bakıp o bakışlarıyla beni yerin dibine sokup çıkarırken gözlerinin  dolduğunu  gördüm. Sanırım kabul edeceğime kendini inandırmişti. "Ben seni sevmiştim. İlk aşkımdın. Ama madem benimle olmak istemiyorsun peki." dedi ve yüzüme bile bakmadan çekip gitti. İşte sonunda hiç ama hiç hissetmedigim kadar yalnız ve çaresiz hisettim. Şu an tam olarak yapayalnızdım. Gideceğim kimsem veya bir yerim yoktu. Bir yanım yaptığın yanlış diyor diğer yanım ise hayır bu doğru,en doğrusunu yaptın diyordu. İç dünyam kendi içinde savaştaydi sanki.  Andrew'ı çok mu kırmıştım? Bu dusunce içimde uzun bir tura çıkıp beynime ulaştığı zaman beynim ona o can yakıcı cevabi verdi. "Elbette." Kalbimde sanki ona katılır gibi sızlamaya başladı. Çözmem gereken çok sorun vardi. Bunlardan biride karnımdakı çocuktu. Onu doğurmak istemiyordum. Bilimsel olarakta yanlış ve tehlikeli bir şey olurdu zaten doğurmak. Bir doktora gitmek sanırım en iyisi olacaktı. Birileriyle konuşmaya ihtiyacim vardı. Belki bir psikoloğa giderim diye düşünürken telefon çaldı. Arayan Ellie'ydi. Açmak ve açmamak konusunda kararsız kaldım ama açmaya karar verdim.

-Merhaba Ellie.       

-Selam nasılsın?

-İyi desem yalan olur.

-Ne oldu? Mike'la bir sorun mu var?

Tüm olanları anlattım ve yaklaşık bir saat konuştuk. Bana Danimarka'ya geri dönmemi önerdi. Aslında çokta fena bir fikir değildi. Orayı tekrar görmeye cesaret edebilirmiydim bilmiyorum. Orada kaçırıldım,orada büyüdüm. Ya ailemden birileri hala oradaysa. Yıllar sonra beni orada görünce ya beni istemezlerse. Her neyse diye düşündüm. Bu konu düşünülecekler listesine eklendi. Tamamdır. Zaten buralarda kalmam benim için pek mümkün değildi artik. Beni buraya bağlayan kimse kalmadı. Tamam o zaman. Karar verildi. Danimarka'ya geri dönüyorum.

Canım okurlarım, bu geçiş bölümü oldu. 15 Şubat'ta 2. sezon 1. bölüm gelecek. Hepinizi çok seviyorum. İyi okumalar