Tuloy tuloy ang paglalakad ni devon papalayo sa kotse ni james, kasabay non ang tuloy tuloy dig pag tulo ng kanyang mga luha.
-------------
damn! What the heck is happening to me!
Tanong ni James sa sarili saka malakas na nahampas ang manibela ng kanyang sasakyan. Nilingon nyang muli si devon na papalayo sa kanya. He saw how her lovely figure disappeared slowly upon the datkness of the night. It may seem so dramatic but that sight, with her walking away from him made him feel like she's actually walking away from his life. And somehow he admitted that he could not bare the thought of her leaving him.
D@mm1T!!!
Naiinis sya sa sarili dahil hindi nya maintindihan ang sarili, kanina ay nais nyang awayin, sigawan, sitahin at wag pansinin si devon dahil sa nakita nyang kaganapan sa canteen kanina. Ngunit ngayon namana ay nais nya itong lapitan at yakapin at halikan, lalo na ng makita nya ang malungkot na expression sa mga mata nito kanina bago ito tuluyang bumaba ng kanyang sasakyan.
Inistart nya na ang makina ng kanyang sasakyan ngunit sa di nya maipaliwanag na kadahilanan ay hindi nya magawang tuluyang paandarin ito kaya naman bago pa man magbago ang isip nya at tuluyang mapaandar ito ay muli nyang nilingon si devon na noon ay nasa tapat na ng gate at akmang hinahanap ang susi sa bag nito ay mabilis nyang binuksan ang globe compartment sa kanyang sasakyan at may kinuhang isang bagay saka mabilis na umibis ng kanyang sasakyan at patakbong pumunta sa kinaroroonan ni Devon.
and when she was so near to her before he could ever whisper her name he hugged her tightly from behind.
(ahem ahem ahem seee the piktyur pati na din video.. Pambawi sa mga nainis at nalungkot at nais umapila sa last chapter ehehehe ^_~)
------------
pakiramdam ni devon ay ang tagal tagal nyang hinhanap ang susi ng gater nila. Paano ay blurred na ang kanyang paningin dahil na din sa luha. Ng sa wakas ay makita nya ang susi ay nagulat sya ng maramdamang may yumakap sa kanya ng mahigpit mula sa likuran.
Sisigaw na sana sya upang humingi ng tulong ngunit agad nyang naamoy ang pamilyar na amoy ni james at ang pag-iiba ng tibok ng puso nya ang nagkompirmang si james nga iyong nakayakap sa kanya ngayon. Nakakatawang isiping mas kilala ng puso nya si james kaysa sa anupamang lohikong bahagi ng isip nya.
Gulat na gulat sya na marealize na si james nga iyonng yumakap sa kanya lalo na ng makitang nakapikit pa si james habang yakap yakap sya. Hinarap nya ito at saka niyakap ng mahigpit. Lalo ng umagos ang luha sa kanyang mga mata.
"yam, happy monthsary:..." bulong ni james sa tapat ng kanyang tenga na naging dahilan upang mapahagulgol sya ng iyak.
"heck yam, why? Please don't cry yam... Please i can't bear seeing you crying... Don't you love me anymore? Do you love somebodyelse? Are you crying because you wanna break up with me already??? Please yam, please don't.....selfish as this may sound but sorry i won't let you go.. I can't let you go...sorry.." dinig nyang sabi ni james habang yakap yakap sya nito ng mahigpit na mahigpit na tila literal na ayaw nitong pakawalan sya.
Bagaman naguguluhan sya sa sinabing iyong ni James at hindi nya alam kung bakit iyon nasabi ni James ay sinagot pa din nya ang mga katanungan nito.
"James, anon bang pinagsasasabi mo..? of course not I won't stop loving you.. i'll never love anybody else but you.. so please bear that in mind... I'm always here for you Yam I'll never go Yam.. Never..."
binitawan sya bahagya ni James upang matitigan sya nito sa mata,.
"then why are you crying??"
yumuko sya dahil nahihiya syang sabihin ang dahilan ng pag-iyak nya, ayaw nyang isipin nitong napaka immature nya.
"yam??"
"kase, i thought... i thought nakalimutan mong monthsary natin ngayon.." nahihiya nyang sabi
nakita nyang ngumiti itong bahagya at saka may kinuha sa bulsa nito.
ng ilabas nito ang laman ng box ay dalawang silver scapular. isinuot nito ang isa sa kanya at ang isa naman ay binigay sa kanya upang sya naman ang magsuot dito.
"I bought this as my gift for you today, since you were a bit clumsy and all so a little protection won't do any harm right? again Happy monthsary."
"Yam, thank you!!! nagisip pa ako na nakalimuta mo ang araw na to, while ako nga ni walang gift for you... " nakalabing sabi nya.
"Yam it's ok, as long as your here with me.. Its enough for me..You are more than enough"
"Ill always be here YAm, that is for sure.. I love you..."
==========================================
*bow* sana naman ay nakabawi na ako sa mga solid jaevon na tulad ko.. ahahah.. yeee.. sa mga maka samvon jan.. bawi na lang ako sa ibang FF ahahaha.. sa Misadventures of a hopeless romantic na lang ako babawi sa inyo.. ;))
anyways ... sa mga naghihintay ng update sa HTWYDG pwedeng sa susunod na.. ginaganahan pa po kase ako dito sa mIsmatch eh.. eheheh.. nasa height pa ako ng pagsusulat nito kaya mas madali po akong nakapagupdate nito pasensya na.. =))
ayun so sana po nagustuhan ninyo ito kahit medyo minadali ko at kahit medyo cheesy at kornee.. pasensya na.. nauubus na po kase ang writing skills ko at ang english ko dahil kelagnan ko pa po gumawa ng speech para sa graduation namin.. *ehem ehem*(opo tama kayo ggraduate na ako.. sure na!! hehe) so sorry kung pilit ang chapter na ito..
pero sana nagenjoy kayo kahit onti..
still vote, be a fan and ple post a comment nakakatuwang makabasa ng mga comments ng mga avid readers pero mas nakaka overwhelm na makakaita ng mga bagong readers at nagcocomment.. sa mga silent readers, pwedeng tuloy tuloy nyo na ang pagiingay?? eheheh.,.. bat di nyo gayahin si lady in fenk?? ehehehe dahil jan I'll dedicate this chapie to her.. <3
love yah sis!! thanks for the undying support,,,
XOXO
BINABASA MO ANG
Mismatch (Completed + epilogue)
FanfictionAn ordinary rural girl with an impossible dream and a boy who has the world at his hands, a mismatch or a match made in heaven? Is it possible for two different people with different lives, to be together? Or are these things only happen in fairytal...