Mismatch (Completed + epilogue)

Epilogue: "Anong problema?"

ito ay para Kay Leah.. na sobrang idol ko at sobrang mahal ko, pero mas mahal ko ang character nyang si frey.. wahahah.. pahiram ng very light si frey ah.. as in isa lang.. pero wag mo basahin itey dahil nahihiya ako sayo.. ahihihihi.. labshu leah!! =)

at sa mga nagtyaga sa istorya kong ito SALAMAT... kayo at ang mga comments nyo lang ang nagpupush sa akin na patuloy na magsulat.. <3

 please check out ."Corny Daming Alam" by HumiGad para mameet nyo po ang future husband ko.. ahihihi

. XOXO

==============================

And true to my words, that was the last time that she saw me..

I know, madami sa inyo magsasabing weak ako o duwag dahil madali akong sumuko, pero hindi yun totoo.. i let her go,not because i can't hold on to her anymore nor because i can't bare the pain . I let her go only becaues I want her be happy, I let her move-on because she believes that it will be for the better. I hope she is better now, pero ako, never was a day that she was out of my mind, never was a time to her I wasn't bind, never was a moment that she was not part of my thoughts...'Coz even up to now, I still love her and I will continue loving her on my own way.

 *after a year*

"hey James! let's go grab some snacks before we go home," Bret

"nah! you know I cant dude.."  sabi ko naman sa kanya, in my most apologetic tone.

"yeah right i forgot, may ihahatid ka pa nga pala, ikaw na! ikaw na ang sweet, pero. . sige sige.. i'll see you tomorrow.." he said, bago sya tuluyang sumakay sa kotse nya.

------------------

"Devs, sama ka na sa amin nila sam at ella, sige na please..." aya sa akin ni fretzie.

"nye, anu ka ba, eh diba nga double date yan, puro kayo couple oh, ikaw at si bret then si sam and si ella, eh ako ano? nga -nga? sagwa naman nun.. wag na noh, kayo na lng.." 

"eh kung hindi mo sana binasted si kuya james, edi sana, may love team ka din ngayon, ate idol." nanghihinayang na sabi ni pamela na ikangiti ko na lang. 

feeling ko antagal tagal na ng lumipas na panahon simula nung nangyari yun.. halos 1 taon na ata ang nakakalipas, at masaya ako dahil nagyon, nagagwa ko ng ngumiti pag naalala ko sya. paano ay halos nakalimutan ko na lahat nung sakit, lahat ng luha, lahat ng panghihinayang. 

Pero kahit ganun pa man di ko maitatangging miss na miss ko na sya, simula kase ng maghiwalay kame ng tuluyan ni James ay hindi ko na sya nakita pa ulit, as in never.. ni wala nga akong balita sa kanya. kahit pa, kasama namin palagi si bret ay hindi ito nagbabanggit ng tungkol kay james, siguro dahil nais nilang makamove-on na din ako agad-agad. 

"kayo talaga, para namang kayo ang hiNDi maka-move on eh, teka nga may kukunin lang ako sa locker," sabi ko sabay naglakad ako papunta sa may locker ko.

"bun, kanina pa kayo? pasensya na ah, may dinaanan pa kase kame ni James eh." dinig kong sabi ni bret. hindi ata nila alam na nadidinig ko pa din sila dahil typically hindi babanggitin ni bret ang pangalan ni james pag kasama nila ako.