Umutsuz Papatyam

3

Serhat... Beni hayatında bir suç gibi gören adam.
Serhat , benim babam.
Nerde olduğumu bile merak etmeyen, şu takoz telefonu bir kez olsun arayıp beni sormayan babam.

Neydi hayatında benden bu kadar önemli olan şey, bilmiyorum fakat bundan sonra eski ezdiğin kızın yok. Başka ayakların altında ezilmeyi tercih ederim, senin koca ellerini bana kaldırman yerine ...

Saat 07:01'de uyandım. Oysa erken uyanmaktan nefret ederdim. Gerçi hiç uyudum mu ki? Korkudan altıma yapacak kadar masum, ama o eve geri dönmeyecek kadar da inatçıydım.

Ne miydi beni bu kadar öfkelendiren ? İhanetti .
Ölen annemi hiç unutmayacağını söyleyen adam , şimdi parasını bir fahişeye harcıyordu. Benim ise evde yiyecek bir lokma ekmeğim yokken!
O gün hayatımda ilk kez hırsızlık yaptım sanırım. O şerefsiz adamın cüzdanında ne kadar varsa hepsini aldım ve o hışımla evden çıktım.
Bu paranın beni en fazla üç gün doyurabileceği kesin bir gerçekti . Evden giyecek bir şeyler dahi almamışım, ne kadar aptalım.
Ama öfkeyle unuttum işte,yedirememiştim kendime be .

Tamam içip içip dövmesine alışmıştım ama benim en değerli insan bildiğim annemi nasıl unuturdu?

Onun harama harcadığı parayı ben de harama harcadım. Ama geçer sandım içince. Oysa sadece leş oldum, aynı onun gibi.