Shoot 37: I love you Demgel
Miyuki's POV
Napapangiti ako sa alaala namin ni Aki noon. Palagi kaming magkasama nung mga bata pa kami.
Flashback...
Nang makalabas ako sa ospital, in-enroll na kami ni Kuya Zaniel sa isang elementary school. 13 kami nun pero sa elementary parin kami pumapasok dahil hindi kami pumasok dati its because were too weak to go to school. Palagi kaming magkahawak ang kamay ni Saimon dahil may takot na namumuo sa dibdib ko tuwing nakakakita ng tao. Marami ang nakipagkaibigan sakin ngunit karamihan ay kaaway ang naging turing sakin.
"Bakit ka pa kasi pumasok dito? Inaagaw mo lang lahat ng friends namin"sigaw sakin ng kaklase kong si Christine. Napayuko naman ako sa sinabi nila, namumuo ang takot ko kaya naman nanginginig ang mga kamay kong humawak sa laylayan ng uniporme ko.
"Tama mang-aagaw ka ng friends Miyuki"sigaw pa nung kaibigan ni Christine
"Dapat hindi ka nalang pumasok"usal pa nang isa pa niyang kaibigan. Itinulak ako ni Christine kaya napasubsob ako sa lupa dahil sa lakas niyon. Wala si Saimon sa tabi ko dahil gusto kong makipagkaibigan siya sa iba. Recess din namin kaya walang mga teacher sa paligid.
Hinampas ako nang kaibigan ni Christine saka ako binato ng lupa sa mukha. Namuo agad ang mga luha ko dahil sa takot. Pumasok sa mata ko ang lupa kaya naman lalo akong napaluha. Pinunasan ko ng pinunasan ang mata ko pero hindi parin maalis ang lupa sa mata ko.
"Tigilan niyo siya!"sigaw ng di ko kilalang bata, patuloy ko lang pinupunasan ang mga mata ko. Umiiyak ako ng umiiyak ng maramdaman ko ang kamay ng isang bata kaya mabilis akong napaiwas at nanginginig na inilagay ang kamay sa ulo.
"Hey are you okay?"tanong niya sakin. Dahan dahan kong iminulat ang mata ko hanggang sa makita ko ang isang batang lalaki na nakatingin sakin habang nakaluhod.
"Namumula ang mata mo, dadalhin kita sa clinic"saad niya sakin pero umiling ako at tumayo. Pakiramdam ko ay namumula ang mga pisngi ko dahil sa hiya. Hinabol niya ako nakipagkilala sakin
"Im Jack Aki Hillary, 12 years old and you?"aniya sakin saka ngiting ngiti na nagaabang ng isasagot ko
"I can't say my name to somebody"kunot noo kong saad sakanya
"Come on you need to say it to me. Im trying to be friendly here"parang baliw niya sabi sakin pero nagsalubong lang ang kilay ko at tinaasan siya ng kilay
"For a boy like you, your too nosy"saad ko saka siya siniringan
"For a girl like you, your attitude is too devilish. But you look like an angel"saad niya sakin. Pailing iling lang ako lumayo sakanya.
"Hey! Kitakits bukas Demgel hahaha"saad niya na parang baliw
End of flashback...
Araw araw kaming nagkakasama nun pero sa mga araw na iyon hindi niya alam ang pangalan ko tanging yung binigay niya lang na pangalan ang itinatawag niya sakin. Nang makatapos kami ng elementary days yun ang huli naming pagkikita dahil lumipad ang buo nilang pamilya papuntang Japan kaya hindi ko na siya muling nakita. Hindi siya nagpaalam sakin, hindi siya nagpakita sakin. Napangiti ako sa codename ko, siya ang nagbigay ng pangalan na iyon sakin. Kaya nang pumasok ako sa mundo ng mga gangster ginamit ko na ang ibinigay niya. Pero hindi ko akalain na sa pagbalik niya ay magiging gangster din siya.
Tumingin ako sa baba ng arena, nakikipaglaban ang Gang niya para sa ranggo. Nahawi ng hangin ang buhok ko hinawakan ko ito saka itinali. Pinababantayan ni Mike sakin ang mga alaga niya dahil sa nabalitaan niya na may nagbabanta sa mga ito. Tumayo ako at nagpatihulog sa kinatatayuan ko para akong hangin na nakalapag sa upuan ng mga nanunuod. Hindi nila ako pansin dahil dun sa pinakalikod ako bumagsak. Naglakad lakad ako sa paligid habang hinahanap ang magtatangka sakanila.
BINABASA MO ANG
The Gangster Demon (Book 2)
AkcjaYou know who i am, you know how death cling on me, you know how devils wants me dead. Im the shallow in your shadow, Im The Gangster Demon