Red Line Killer

Θελω να μεινεις μαζι μου και ποτε να μην φυγεις

Shannon's POV

Φιλησα το μαγουλο της κατεβαινοντας προς τον λαιμό της και χασμουρηθηκε. "Ενα λεπτο ακομη" ειπε και γυρισε πλατη σε εμενα. "Θα αργησουμε" της είπα μεταφέροντας το χέρι μου στην βαση της κοιλιας της. "Οκει οκει" ειπε και γυρισε στο μερος μου καρφωνοντας το πράσινο βλεμμα της στο δικο μου. "Δεν εισαι πρωινός τυπος ε;" γελασα και μου εγνεψε αρνητικά κλείνοντας τα ματια της ξανα. "Σηκω. Πρέπει να παμε για μάθημα." Της ειπα και μουγκρησε. "Βαριέμαι. Λεω να κατσω εδω." Ειπε και σηκωσα το φρυδι μου ανεβαίνοντας απο πανω της. "Θα έρθεις για μάθημα" ειπα και με γυρισε απο κατω της. "Και αν θελω να κανω ιδιαίτερα;" ρώτησε κατεβάζοντας το χέρι της προς τα κατω. "Δεν είμαι καθηγη-" τα χείλια της με σταματησα οσο ένιωσα ενα δάχτυλο να μπαίνει μεσα μου. "Άστο πανω μου αυτό σήμερα." Ειπε πανω στον λαιμό μου και αφησα εναν αναστεναγμό.

-.-

"Λοιπον. Εδω θα συμφωνησω αν ειναι ετσι Shan. Παρε την μετα το σχολείο και μιληστε" ειπε η Ella και κοιταξα στις κερκίδες. "Δεν-" "Δεν εχει δεν. Εχθες παλι δεν εφαγες τίποτα" ειπε η Chrissy κοιτώντας με απειλητικά. "Ειχα φάει το μεσημέρι λιγο" δικαιολογηθηκα. "ΛΙΓΟ?!?! ΦΑΓΗΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΙΓΟ; ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ?!" φωναξε ο Jackson και κατεβασα το κεφάλι μου. "Λοιπόν. Εγω εχω μια δουλεια να κανω. Με συγχωρείτε" ειπε η Rose και σηκωθηκε απο την θεση της πηγαίνοντας προς το μερος των αλλων κοριτσιων στις κερκίδες. "Και εγω λεω να φεύγω" ειπα κανοντας ενα βημα αλλα το χερι της Ella με σταματησε. "Shannon οχι. Αν θα φυγεις θα φυγεις μαζι της." Ειπε και ξεροκαταπια βλέποντας την να με κοιταει απο την αλλη ακρη. "Ella..-" "Οχι Shannon. Πρέπει να τελειώσει ολο αυτό" ειπε και έδειξε το σώμα μου. "Εχεις γινει χαλια." Ειπε και εκατσα στην θέση μου δακρυζοντας. "Και αν γινουν ακομα χειροτερα;" ρωτησα και κοιταξα τις δυο κοπέλες που έρχονταν προς το μέρος μας. Το στομάχι μου σφυχτηκε σε κόμπο και ενιωσα αδυναμη να μιλησω. "Θελω μετα το σχολειο. Γίνεται;" ρωτησα χωρις να τις κοιταξω. "Κανονισε να μην μιλησετε" ειπε η Rose και εγνεψα θετικά και σηκωθηκα. "Που πας;" ρωτησε ταυτόχρονα η Chrissy με την Ally και χωρις να απαντησω κατεβηκα τις κερκίδες. "Καπου να ξεσκασω" ειπα κοιτώντας την.

-.-

Πηρα μια βαθια ανασα και μπηκα στο αμάξι βάζοντας μπροστά. Χωρις καμια μας να βγαλει αχνα πηγαμε στο δάσος και βρηκα ενα απομακρυσμενο μερος με γρασιδι. Σταματησα εκει και ξεροκαταπια κοιτώντας το τραγούδι που επαιζε. "Ελα" της ειπα και βγηκαμε απο το αμαξι. Και τώρα τι θα πουμε; Το Κυριε Ελέησον; Ουτε το πιστευω δεν με σωζει τώρα.

Καθισαμε στο αμαξι και ηρθε μπροστά μου πιανοντας τα χέρια μου.  "Μια συγνώμη δεν ειναι αρκετη για να διορθωθεί ολο αυτο που εχω κανει" ειπε και της εγνεψα θετικα. "Ομως ασε με να επανορθωσω με οτι θες. Θες να μεινω διπλα σου; Θα μεινω. Θες να φυγω; Εφυγα και δεν με ξαναειδες ποτε σου. Απλως οτι και να πεις εγω δεν θα συγχωρεσω τον εαυτό μου." Απο τα μάτια της ετρεχαν δάκρυα και ειχαν κοκκινισει. Την αγκαλιασα σφιχτα και ετρεξα το χερι μου σε ολη της την πλατη. "Συγνώμη." Ειπε και αρχισε να κλαίει. "Συγνώμη για την κατάσταση που σε εφερα. Συγνώμη για ολα Shannon." Ένιωσα την μπλούζα μου υγρη απο τα δάκρυα της και την κοιταξα. "Cammie. Δεν πειράζει τίποτα απο ολα αυτα αν δεχτείς να μείνεις μαζι μου" της ειπα και ενα μικρο χαμόγελο σχηματιστηκε στα χειλια της καθως κουνουσε θετικά το κεφάλι της. "Αυτο μου ερκει" ψιθύρισα χαμογελώντας και πλησίασα το προσωπο μου στο δικο της. "Μην με αφησεις να ξαναπεσω" "Ποτε Shann. Ποτε" τα χειλια της βρηκαν τα δικα μου και ένιωσα τις πεταλουδες και τα πυροτεχνηματα να λύνουν τον κόμπο στο στομάχι μου. "Θελω να μεινεις μαζι μου και πότε να μην φυγεις μακριά" ειπα βάζοντας το κεφάλι μου στον λαιμό της.

-.-

"Δεν σε πιστεύω" ειπε ο Kail ο ξανθός φιλος του Oliver και μου εδωσε τα χρήματα πιασμένα με ενα λαστιχακι. "Και δεν νικησες στο απλο. Κερδισες στο δύσκολο με τα πενήντα χιλιάρικα." Ειπε και γελασα βλέποντας τον Oliver να έρχεται λαχανιασμενος με αργα βήματα προς τα εμας.

"Μπραβο τσουπριτσα" ειπε τριβοντας το κεφαλι μου και τον αγκαλιασα. "Εισαι δύσκολος αντίπαλος" ειπα αγκαλιαζοντας τον και η ανασα του πήγαινε σα τρελη. "Αυτο παει και για εσενα."

"ΝΕΟ ΡΕΚΟΡ. ΝΕΟΣ ΝΙΚΗΤΗΣ" φωναξε ο Kail και μου εδωσε τα χρήματα καθως ακούστηκαν δυνατα χειροκροτηματα. "Λοιπον. Ενα διάλειμμα και παμε για τις εκατον πενήντα χιλιάδες με ολα τα κόλπα απο εξι φορές." Ειπε και ηπια νερο βλεποντας την Cammie να με πλησιάζει χαμογελώντας. "Η νικητρια μου" ειπε και με αγκαλιασε σφιχτά. "Ουουυ... Friendship goals." Ειπε ο Oliver και τον κοιταξα με σηκωμενο φρυδι. "Αχα... Ναι. Οκει." Ειπα και με κοιταξε ερωτηματικά. "Δεν ειναι φίλη μου" ειπα και την κοιταξα. Το βλέμμα της αντικατασταθηκε απο χαρουμενο με ενα πιο δυνατό και το χαμόγελο δεν ελειψε απο αυτή την εικονα. Την φιλησα πεταχτα και την αγκαλιασα. "Ειναι πολλα παραπανω" ειπα κοιτώντας τον. "Ωωω.. Τι γλυκουλι" χαμογελασε μαζι με τον Kail και η Cammie με κοιταξε. "Παω περα. Προσεχε" ειπε και της εγνεψα θετικα.

"ΠΑΡΤΕ ΘΕΣΕΙΣ" φωναξε καποιος και αναστεναξα βάζοντας το σκειτ στην ακρη της πιστας. "Εγω την αμαρτία μου θα την πω. Μονο μην με χτυπησεις" ειπε ο ξανθος και γελασα γνεφοντας του. "Αν δεν ημουν γκει θα σας πηδαγα και τις δυο" ειπε και το στομα μου ανοιξε διαπλατα κοιτώντας τον γελωντας. "Ευτυχως που εισαι να λεω δηλαδη" τον φιλησα στο μαγουλο και επεστρεψα στην θεση μου. "Ναιπ." Το χαμόγελο του έσβησε αργα και αμεσως καταλαβα. "Δεν πιατευω να μην το δέχεσαι. Ειναι τελειο Kail." Ειπα και με κοιταξε.
"ΠΑΜΕ" "θα τα πούμε μετα" φωναξε για να ακουστεί μεσα απο τον ηχο απο τα ροδακια.