Ψέμματα

167 13 0
                                    

Shannon's POV

Μου αρεσει. Και πρεπει να μεινω μακριά της αν δεν θελω να εκτεθώ.

Το κεφάλι μου κόντευε μα σπασει και η μουσική πλεον ειχε γινει πολυ χαλαρη. Ετσι ακριβω οπως έπρεπε να είναι για ενα πρωτομηνιατικο- πρωτοχρονιατικο παρτι... Και ηταν και η μονη που με βοηθουσε να χαλαρωσω μαζι με την μπίρα μου η οποια τελειωνε.

Η πορτα του γυμναστήριου ανοιξε και μπηκε μια φιγούρα κλείνοντας την πισω της. "Shannon; Εισαι εδω;" ακουσα την φωνη της και πανικοβληθηκα. Σηκωθηκα αθόρυβα και εκανα βήματα προς τα πισω βλέποντας την να έρχεται προς το μερος μου. Κακο αυτο

Πολυ κακο... "Τι κάνεις εδω μονη σου;" ρωτησε και σταθηκε μπροστά μου. Τα πράσινα μάτια της γυαλιζαν στο σκοταδι και την έσπρωξα ελαφρα πιο εκει για να φυγω. "Ήθελα να μεινω λιγο μονη μου απλως" ειπα και εσκυψα να παρω την μπιρα μου.

"Σε εψαχνα πολυ ωρα και η Ally νομιζω, μου ειπε οτι ίσως να εισαι εδω" "Γιατί με έψαχνες;" ρωτησα και φανηκε να αισθάνεται αβολα. "Εμ. Εε... Νομιζα οτι εγινε κατι σοβαρο" ειπε και χαμογελασα απλα κανοντας παρτι μεσα μου.

"Τι να γινει Cammie? Σε παρτι ειμαστε. Ηρεμησε" της ειπα και ηπια μια γουλιά μπιρας. Της  την ετεινα κάνοντας της νόημα να πιει και την πηρε χαμογελαστη καθως καθόμασταν σε ενα στρώμα. Την παρατήρησα που έπινε μπιρα και ενιωσα τα χειλια μου να στεγνωνουν.

Μολις το καταλαβα εβαλα τα παπούτσια μου και με κοιταξε. "Τι εγινε;" ρωτησε και ξεροκαταπια. "Τιποτα. Εχω μια δουλειά. Τα λεμε αργότερα" ειπα και βγηκα απο το γυμναστήριο χωρις να την κοιταξω καν. Ανεβηκα στον δεύτερο όροφο του σχολειο μετα το ισογειο και μπορουσα καθαρα και εδω να ακουσω την μουσικη. Εκαρσα σε μια σκοτεινή γωνια και στηριξα τον εαυτό μου στον τοιχο λυγιζοντας τα ποδια μου. Εβαλα τα χεδι μου στο πρόσωπο μου καλυπτοντας το και ετριψα τα ματια μου που πονουσαν.

Αναστεναξα ακουμπωντας το κεφαλι μου στον τοίχο νιώθοντας το να παει για σπάσιμο. Σηκώθηκα και πλησιασα το παραθυρο ανοίγοντας το για να παρω καθαρο αερα. Ακουσα το deathbeds να ηχειτε στον χωρο και εσφιξα τα δοντια μου νιώθοντας το χερι τηε να δινει εκατονταδες βολτ στο σωμα μου καθώς αγγιζε την μεση μου.

"Shannon τι έχεις; Μπορεις να μου πεις. Δεν λεω τιποτα σε κανεναν" την ακουσα και κοιταξα τα φωτα της πολης νιώθοντας το χέρι της να ανεβαινει στη πλατη μου. Τα μάτια μου έκλεισαν στο άγγιγμα της και έσφιξα τα δοντια μου περισσότερο νιώθοντας αδυναμία. "Είμαι ενταξει" μουρμούρισα νιωθωντας την καρδιά μου να ανεβαζει παλμούς. "Εντάξει καταλαβα. Δεν θες να πεις. Προσεχε και φροντισε να κατεβεις κατω για την κοπη της βασιλόπιτας." Ειπε με ήρεμα φωνή και της έπιασα το χερι εμποδίζοντας την. "Οχι. Μην φυγεις" την τράβηξα ελαφρα και με κοιταξε ερωτηματικά καθως τα σώματα μας ειχαν κολλήσει.

Η ζεστασιά του σώματος της με εκανε να ανατριχιασω και ξεροκαταπια κάνοντας ενα βημα πισω αφήνοντας την. "Εκτος αν δεν θες  να μεινεις" της ειπα και γελασε. "Μου φεροσουν σαν μαλακισμενη ολες αυτές τις μέρες που είμαι εδω. Και τωρα μου λες να μεινω μαζι σου; Shannon τι εχεις παθει;" γελασε και ενιωσα την καρδια μου να σφίγγεται.

"Ειμαι καλα" της ειπα και στριφογυρισε τα ματια της. "Ενταξει τοτε. Μην αργησεις για την βασιλόπιτα" ειπε και εφυγε καπως εκνευρισμενη. "Cammie περίμενε" ειπα και το μετάνιωσα κατευθείαν. Το βημα της παγωσε και γυρισε να με κοιταξει.
"Μπορω να καταλαβω οταν καποιος λεει ψέμματα ξερεις" ειπε και ενιωσα ασχημα. "Περιμένω να μου πεις" ειπε και ξεροκαταπια στην θεση μου νιώθοντας το στομάχι μου να γινεται κομπος. Εκανε να φυγει ομως την σταματησα ξανα φωνάζοντας το ονομα της. Γυρισε να με κοιταξει και τοτε κουνηθηκα απο την θεση μου πλησιαζοντας την δειλά.

Red Line KillerDonde viven las historias. Descúbrelo ahora