Red Line Killer

Μια καινούρια

Shannon's POV

"Τελεια. Παμε." Ειπε καθως εξεταζε τα ρούχα μου και βγηκαμε απο το σπιτι. "Εσυ. Τι δουλειά κανεις;" ρωτησε μολις μπηκαμε στο αμαξι του και εβαλε μπρος. "Ειμαι στην τελευταία χρόνια του Λυκείου και ειμαι youtuber" ειπα και με κοιταξε. "Αυτο ειναι τελειο. Θα ελέγξω τα βίντεο σου οταν μπορεσω." Ειπε και τον κοιταξα. "Μην-" "Γιατι;" γέλασε και εκρυψα το πρόσωπο μου στα χερια μου. "Ποιοι θα ειναι σε αυτο το παρτι;" αλλαξα θέμα. "Μερικοί φίλοι μου και αυτοι καλλιτέχνες. Αλλοι παλι οχι." Ειπε συγκεντρωμενος στο δρομο. "Το γεγονός οτι ειμαι η μονη που θα ειναι εκει μεσα σαν τη γατα αναμεσα σε προβατα..." "Χαχαχα μην φοβάσαι. Δεν σε αφηνω μονη σου." Ειπε και χαμογελασα πλατια. "Ευχαριστώ"

Το αμαξι σταμάτησε εξω απο μια σιδερενια πορτα η οποία ανοιξε μονη της, και μπηκαμε μεσα σε μια επαυλη. "Ειναι το σπιτι του φιλου μου. Ο πρώτος που θα αγκαλιασω. Μονο μην μου πάθεις τίποτα απο ολους αυτούς που θα δεις αποψε" έτριψε το κεφαλι μου με τα κοκκαλα του χεριού του κάνοντας τα μαλλια μου χαλια. "Ει" γκρινιαξα φτιάχνοντας τα και το αμαξι σταματησε στο πισω μέρος του σπιτιού.

Βγήκε γρήγορα και ήρθε σε εμενα ανοίγοντας την πόρτα μου πιάνοντας το χερι μου. "Δεν χρειάζεται χαζε" του ειπα και χαμογελασε. "Χρειάζεται για μια κοπέλα σαν και εσενα" ειπε και χαμογελασα. Φλερτ Oli;

"Επ... Που χάθηκες εσυ αποψε ρε;" ρωτησε ενα αγορι στην ηλικια του με την μια πλευρά ξυρισμενη και ολα του τα μαλλια ριγμενα στην δεξια μεριά του προσώπου του. Oh fuck..... Που ήρθα; Προλαβαίνω να φυγω; Η ειναι αργα;;; Ειναι αργα. Πολυ...

"Ειχα βραδια σκειτ σημερα. Οπως και αυριο. Να σου γνωρισω την κοπελα που παρατριχα να με περασει απόψε. Shannon απο εδω ο Sonny, Sonny απο εδω η Shannon." Ειπε αφου αγκαλιάστηκαν. Skrillex.

"Χαρηκα" δωσαμε ταυτόχρονα τα χερια μας και χαμογελασε. "Εγω που επιτέλους γνωριζω καποιον που να εχει δυνατότητες να νικησει το μανιακο πλασμα απο εδω περα" ειπε και γελασαμε. "Ει. Ειμαι εδω ξερετε" γκρινιαξε καθως προχωρουσαμε προς το σπιτι του φιλου του Oliver που ηταν γεματο κοσμο.

-.-

"Ella.." ειπε η κοπελα με τα μαυρα μαλλια και τις μπλε ανταβιες δίνοντας μου το χερι της. "Shannon" ειπα πιάνοντας το χερι της για χειραψια. "Εχει βουηξει ολο το σπιτι οτι παραλιγο να νικησεις τον Oli." Ειπε και καθισαμε σε μια γωνια περιτριγυρισμενες απο κοσμο. "Ναι για λίγο" ειπα καθως μου ετεινε τεταρτο ποτηρι για αποψε. "Ευχαριστώ. Ειμαι ενταξει νομιζω" της ειπα αλλα επεμεινε. "Σε παρτι εισαι." Χαμογέλασε και το πηρα μην μπορώντας να κανω κατι αλλο. "Θες να βγούμε για καφε αυριο το απόγευμα; Η φαγητό μετα το σχολειο σου;" ρωτησε και κατεβασα το ποτηρι απο τα χειλια μου. "Εγω δεν εχω θεμα" της ειπα βλέποντας την να δαγκώνει το κατω χείλος της. "Ενταξει. Για φαγητό." "Οκει." Ειπα και το επομενο λεπτο με οδηγουσε σε εναν διαδρομο με κοσμο. "Εμ... Που..-" "Ηρεμησε. Θελω να σου δείξω κάτι" ειπε και ανοιξε μια πορτα. Πρέπει να είναι η ταράτσα.

"Ειναι θεικα" ειπα μπορώντας να δω τα αστέρια ξεκάθαρα. "Δανειζομαι την ταράτσα του οποτε χρειαστω" ειπε και στηριχθηκαμε στα κάγκελα. "Σε εχω ξαναδει. Νομιζω στο παρτι. Δεν ειχα βάψει τα μαλλια μου τότε." Ειπε και προσπαθησα να θυμηθω. "Η Ella Letini" ειπα και μου εγνεψε θετικα κοιτώντας το έδαφος χαμογελαστη. Την παρατηρησα να δαγκώνει το χείλος της και ηπια λιγο απο το ποτο μου. "Νομιζω ότι πρέπει να στο πω" μιλησε ξανα και την κοιταξα ερωτηματικά. "Σας ειχα δει. Πριν πατε οπου πηγατε που δεν ξερω που ηταν. Οταν κολλησες την Cam στον τοιχο μπορουσα εστω και στην ακρη του ματιού σου να διακρίνω τον ποθο. Και οταν το πρωι σε είδα στο σχολειο, ειδα πονο" συνεχισε βάζοντας το χέρι της στον ωμο μου. "Και σε συνδυασμό με το σωμα σου και το πρόσωπο σου που δεν ήταν οπως παλια, μπορει να το επιβεβαιώσει ακομα και ο άγνωστος οτι πληγωθηκες" η φωνη της με ηρεμησε αρκετα και έκατσα στα πλακάκια κοιτώντας το ποτήρι που κρατούσα.  "Φαίνεται τοσο πολυ;" ρωτησα και σήκωσα το κεφάλι μου προς τον ουρανό. "Δεν θελω να πω ψέμματα" ειπα και πήρε το ποτο απο το χερι μου. "Ωραια. Ενταξει. Αστο αυτό τώρα και ελα να σου δείξω κατι" ειπε και σηκωθηκα ακολουθώντας την ξανα μεσα στο σπίτι.

Μπηκε σε ενα αδειο και σκοτεινο δωμάτιο και ανοιξε τα χαμηλα φωτα κλείνοντας την πορτα πισω της. "Τι ειναι εδω;" ρωτησα κοιτώντας τον χωρο. "Εδω μπορείς να μιλήσεις χωρίς να φοβάσαι να ακουσει η να μπει καποιος." Την κοιταξα χαμογελώντας και καθισαμε στο κρεβάτι. "Μπορείς να με εμπιστευτείς... Και δεν πειράζει αν δεν μου πεις και τίποτα. Δεν γνωρίζω τίποτα για εσενα." Γελασαμε και κοιταξα την κλειστη πορτα. "Εμ.. Βασικα... Δεν ειναι κατι το ιδιαίτερο." Ειπα ξινοντας το κεφάλι μου και γελασε. "Αφου φαίνεται ότι είναι" ειπε και σηκωσε με το χέρι της το κεφάλι μου για να την κοιτάξω. Εχει ακριβώς τα ιδια ματια με την Cammie. "Μου ειπε πως δεν ηθελε να ξανασυμβεί οτι εγινε εκεινη την νυχτα" ξεφουρνησα και με κοιταξε σοκαρισμενη. "Μα γιατί να το κάνει αυτο;" "Οι γονεις της δεν αποδέχονται την διαφορετικοτητα της και έπρεπε να το σταματησει." Ειπα και κοιταξα τριγύρω.

"Λυπάμαι." Εκανε μια παυση πριν συνεχίσει. "Πρέπει να πονεσε." "Για να εχω γινει πετσι και κοκκαλο... Πολυ" ειπα και χαμογελασε. Μια άβολη ησυχία έπεσε στον χώρο και σηκωθηκα ορθια.. "Πρέπει να παω να βρω τον Oli." Ειπα και σηκωθηκε και εκεινη. "Ναι. Μη σε κραταω. Παντως ευχαριστώ που με εμπιστευτηκες. Δεν θα πω σε κανεναν τιποτα να ξερεις." Ειπε καθως πιάσαμε τα ποτηρια μας. "Ευχαριστώ" ειπα και χαμογελασα προχωροντας προς την πόρτα κοιτωντας την. Οταν εβαλε το χερι της στο πομολο, το επιασα σταματωντας την και με κοιταξε ερωτηματικά.

Τα ποτήρια επεσαν απο τα χερια μας και έσπασαν στην σύγκρουση τους με το πατωμα, οταν ακουμπησα τα χειλια μου στα δικα της. Το φιλι δεν είχε καμία σχέση με αυτο της Cammie αλλα σύντομα ένιωσα το στρωμα στην πλατη μου χωρις να σπάσει το φιλι...