Why Me? - The Hobbit

Hoofdstuk 4

Na dat Bilbo zijn verhaal had verteld, stonden we op het punt om verder te gaan. Gandalf deed zijn mond open om wat te zeggen, maar ver kwam hij niet. We hoorden het gehuil van Wargs. Thorin keek naar de richting waar het geluid vandaan kwam en zei.

'Van uit de problemen...'

'...In het vuur gekomen. Rennen!'

Riep Gandalf. Iedereen trok zijn wapens en we renden verder van het geluid af, maar de Wargs kwamen al snel in de buurt. Ik zag er een over Bilbo springen, de Warg draaide zich om en rende naar Bilbo toe. Ik spande een pijl, maar voor ik het wist stond Bilbo tegen een boom met zijn zwaard in de kop van de Warg. Hij keek trots mijn kant op, ik had geen tijd om een compliment te geven, want er kwamen twee Wargs op mij afgerend. Ik schoot een pijl in de kop en bij de andere in het hart. Ik hoorde een dwerg roepen dat de berg doodliep.

'De bomen in!'

Hoorde ik Gandalf schreeuwen. We klommen snel de bomen in. Wachtend tot er nog meer Wargs kwamen. We zagen voor ons dat er wel vijftien van die beesten op ons af kwamen. Bilbo klom net op tijd ook de boom in.

'Ik moest mijn zwaard nog pakken en...'

Hij maakte zijn zin niet af, ik zag ook wat hij zag. Voor ons stond Azog, de leider, op zijn witte Warg. Ik zag Thorin verbaasd kijken, hij dacht namelijk dat Azog dood was.

'Ruiken jullie het? De geur van angst'

Zei Azog met een grote glimlach op zijn gezicht. Hij keek rond en zijn blik bleef hangen bij Thorin.

'Ik herinner me het dat je vader precies het zelfde voelde. Thorin zoon van Thrain.'

Thorin schudde zijn hoofd. Nog steeds verward.

'Dit kan niet waar zijn'

'Die is van mij, dood de anderen'

Azog wees naar voren en alle andere orc's en Wargs sprongen op ons af. Ze beukten en klommen een paar meter de boom in. We werden alle kanten op geslingerd en hielden ons goed vast. De Wargs kwamen steeds hoger.

'Drink hun bloed'

Hoorde ik Azog zeggen. De wortels van de bomen begaven het door het gewicht van de beesten die er tegen aan sprongen. De bomen knalden tegen elkaar en we sprongen van boom naar boom. We zaten uiteindelijk met iedereen op de allerlaatste boom aan het einde van berg. Ik keek Gandalf aan, ik hoopte dat hij een plan had. Hij pakte een dennenappel en maakte met zijn staf een vuurtje, hij stook hier mee de dennenappel aan en gooide hem naar beneden. Er ontstond vuur voor de voeten van de Wargs, ze deinsden geschrokken terug voor het vuur. Gandalf gooide ook dennenappels naar ons en samen maakten we een soort vuur cirkel om de boom. De Wargs trokken meters terug, de dwergen begonnen te juichen. Maar we bewogen te veel en deze boom begaf het ook. Hij boog om en bleef horizontaal hangen onder de afgrond. Dori en Ori vielen naar beneden, ik schrok me rot, maar gelukkig grepen ze zich nog net vast aan een tak.

'Meneer Gandalf!'

Schreeuwde Dori. Ori hing aan zijn voet, maar hij kon het niet langer houden. Zijn handen lieten los en Gandalf reikte snel zijn staf naar hun uit. Dori pakte hem snel vast. Ik keek rond of iedereen nog in de boom zat. Ik zag dat Thorin opstond, hij keek Azog recht in de ogen aan en liep zijn richting op.

'Niet doen Thorin'

Ik probeerde hem tegen te houden, maar hij liep door. We keken machteloos toe, hoe Thorin naar Azog rende. Met enkel een zwaard en een stuk houd als schild. Azog maakte een kreet en hij sprong met zijn Warg over Thorin heen. Een poot raakte Thorin zijn gezicht en hij viel op de grond. Azog liet zijn beest weer omdraaien en rende weer naar Thorin die langzaam opstond. Azog hield zijn wapen richting Thorin zijn hoofd.