AZAB-I AŞK 1 & 2

8.BÖLÜM: HOCANIN EVİ ( YENİDEN DÜZENLENDİ )

❎ BÖLÜM YENİDEN DÜZENLENMİŞTİR❎

Canlar merhaba. Size ne söylesem az gelir. O kadar mutluyum ki, binlerce kez teşekkür etsem yeter mi?

Paranormal #9.sıradayız. 💕

Bu benim için o kadar güzel anlamlı ve özel ki anlatamam. Hikâyeme bir şans verdiğiniz, oy ve yorumlarınız ile destek olduğunuz için teşekkür ederim. İyi ki varsınız. Sizi çok seviyorum. Umarım bölümü beğenirsiniz. Mutlu okumalar 😍😘❤

~~~~~~~~

Gözlerimden yaşlar sicim gibi akarken, rüzgâr saçlarımın her teline inceden dokunuyordu. İnsanlara çarpa çarpa koşuyordum. Bu son yaşadıklarım artık bende sabır denen bir şey bırakmamıştı. Karma karışık olan aklım ve duygularımdan bir şey düşünemez olmuştum. Mantıklı kararlar veremiyordum.

Bedenim ayaklarıma uyup kendini bilinmezliğe sürüklerken, birden kolumdan tutulmam ile şiddetli bir şekilde yere düştüm. Başımı yukarıya kaldırdığımda o yeşil gözler karşıladı, ağlamaktan şişmiş olduğuna emin olduğum gözlerimi.

" Ne oldu Eftelya iyi misin? "

Başımı hayır anlamında salladım. Tek kelime edecek takatim kalmamıştı. Anıl bunu fark etmiş olmalı ki ilk önce kendi ayağa kalktı ve ardından beni belimden tutup kaldırdı. Onun beni nasıl bulduğunu bile soramayacak haldeydim. Yürümeye başladığımızda belimi tutmayı bırakmamış, aksine kendisine daha da çok çekmişti.

Hıçkırıklarım içimi yakarken, gözlerimin önünü görememeye başlamıştım. Ellerimi anılın beline dolamış güç almaya çalışıyordum. Deniz kenarında sakin bir yere gidip kayaların üstüne oturduk. Ben halâ Anıl'a sarılı bir haldeydim. Üstüne üstlük sarsılarak ağlıyordum. Anıl, elleri ile yüzümü kavrayıp kendisine bakmamı söyledi.

" Eftelya, ne oldu anlat. "

Anlatsam dinler miydi ki? Bana inanır mıydı? Yoksa deli deyip geçer miydi?

" Anlat Eftelya bekliyorum hadi. "

Gözlerime öyle bir bakıyordu ki, istemsizce yeşillerinde kaybolmak istiyordum. Belki de anlatmalıydım. Ya inanır bana yardım ederdi, ya inanmaz deli deyip çekip giderdi. Denemekten başka çarem yoktu. Ağlamaktan çatallaşmış sesim ile zor da olsa konuşmaya başladım.

" Anıl, şimdi sana anlatacaklarıma inanır mısın bilmiyorum. Belki bana deli diyeceksin ama söyleyeceklerim benim için çok önemli... "

" Eftelya, ne olursa olsun sana deli demem hadi anlat. "

İlk önce Anıl'a sarıldığım kollarımı geri çekip ellerimi bacaklarımın arasına sıkıştırdım. Boğazımı temizleyip gözlerinin içine baktım ve anlatmaya başladım.

" Anıl ben hiç iyi değilim. Son birkaç haftadır çok garip şeyler yaşıyorum. Korku filmlerinde kahkahalar atarak izlediğim olaylar durmadan başıma geliyor. İlk önce kendi evimin banyosundaki aynada bir yazı gördüm. " Senden başkası bu yazıyı okuyamaz. Peşini bırakmayacağım, sen Çağların olana kadar! " Yazıyordu. Bu olaydan sonra annemlere taşındım, gece film izlerken ne olduğunu bilmediğim bir şey boynumu öpüp bana sarılmaya başladı, yine Çağlar'ın adını ve onun olacağımı söyledi. Tam ondan kurtuldum derken hastanede, kilerde ve banyoda olaylar yaşadım, kâbuslar görüyorum. Anıl ne olur yardım et bana delirmek üzereyim. Ne yaşadıysam altından Çağlar'ın ismi çıkıyor. En yakın arkadaşım Aksen de bunların başıma geliş nedeninin Cinler olduğunu söylüyor. Korkuyorum hem de çok korkuyorum. "

Anlattıklarımdan sonra eğdiğim başımı tekrar kaldırıp Anıl'a baktığımda yemyeşil gözlerinin büyüdüğüne yemin edebilirdim. Heyecandan sıklaşan nefesimi kontrol altına almaya çalışırken, Anıl gözlerini gördüğümü anlamış olacak ki açıklama yapmaya başladı.