AZAB-I AŞK 1 & 2

22.BÖLÜM: İŞKENCE ( BÖLÜM YENİDEN DÜZENLENDİ )

  ❎BÖLÜM DÜZENLENDİ❎

  İyi geceler canlarım. Sizden gelen mesajlara dayanamayıp gecenin şu saatinde bölüm yazdım. Bana bolca dua edin çünkü bu gece ihtiyacım olacak. Kendinize iyi bakın desteğinizi esirgemeyin.

       ~~~~~~~~

  Midemi bulandıran kokunun kan kokusu olduğunu algılayamayan beynim zonklayarak ağrırken, karanlığa alışmış gözlerimi, karşı çıkmalarına aldırmadan, yavaşça açtım.. göreceklerimden ve yaşayacaklarımdan çok korkuyordum. Beni nelerin beklediğini bilmiyordum. Ama bu korkumu yenmem gerekiyordu. Güçlü durmazsam düşmanlarımın eline büyük koz vermiş olurdum.

Başımı yavaşça hareket ettirip olduğum pozisyonu anlamaya çalıştım. Soğuk zeminde boylu boyunca uzanıyordum. Soğuk o kadar işlemişti ki benliğime artık üşümüyordum.

Nefes alış verişlerim yavaş ve hırıltılıydı. Elimi acımasına aldırmadan kaldırdım ve gözümün önündeki saçlarımı geriye doğru attım.

" Sonunda uyandın pis insanoğlu! Bir an o çok sevdiğin Rabbinin yanına gittin sandım. "

Kulaklarıma Cuhen'in o iğrenç sesi ulaştığında istifra etme isteğim daha da çok arttı. .

" Cuhen Allah elbet bir gün cezanı verecek! O günü sabırsızlıkla bekliyorum! "

Hırıltılı ve kısık olmasına rağmen sesimi güçlü tutmaya çalıştım. Onun karşısında korkak ve güçsüz olamazdım. Bir an aklıma Müslüman Cinler geldi. Onlara ne yapmıştı?

" Müslüman Cinlere ne yaptın? Hemen söyle Allah'ın cezası!!! "

Güçlü ve korkutucu bir kahkaha sesi sardı dört bir yanımı. Allah sevgisiyle dolup taşan o cinlere bir şey yapmasından korkuyordum.

" Onlara ne mi yaptım? Ah Eftelya! Bunu tahmin edebilirsin! Çok zor değil ama ben yine de söyleyeyim. Hepsini hiç acımadan acı çektirerek öldürdüm! "

Ellerimi kulaklarıma kapatıp hıçkırarak ağlamaya başladım. Gözümün önüne gelen yüzleri ve bana karşı yaptıkları iyilikler aklıma geldikçe ağlamam daha da çok şiddetleniyordu. Bunu yapmış olamaz diye düşünemiyordum bile çünkü yapacağına adım kadar emindim. Amir, ona ne yapmıştı? O neredeydi? Yoksa onu da mı öldürmüştü? Gözlerimi Cuhen'in pis suratına dikip iğrenerek bakarken hızla yanıma geldi ve iğrenç eliyle boğazımı kavrayıp sıkmaya başladı.

" Şu lanet Müslüman cinleri ve Amir'i düşünmeyi kes! Sen Çağlar'ın olacaksın! Tabi sana yaptıklarımdan sonra yaşarsan! "

Gözlerimin içine bakarak sırıtan Cuhen ellerini boğazımdan çekti. Nereden bulduğunu anlamadığım bıçağı ilk önce yüzümde sakince gezdirdi. Zerre korkmuyordum. Ben sadece Allah'tan korkardım

Yüzümdeki bıçağı yavaşça kollarıma doğru indirdi. Pislikçe sırıtışına devam ederek ilk önce koluma daha sonra da vücudumun çeşitli yerlerine kesikler atmaya başladı. Canımın acısını kelimelerle anlatabilir miydim? Emin değilim. Vücudum kandan görünmez hale gelirken göremediğim cinler tarafından kollarımdan tutulup büyük kazana doğru götürülmeye başlandım. Cuhen kazanın karşısına geçmiş beni bekliyordu.

Gözlerimi karşıya diktiğimde onu gördüm. Amir, boylu boyunca hareketsiz şekilde yerde yatıyordu ve daha kendine gelmemişti. Ben de aslında ondan farksızdım. Bayılmamak için kendimi zorluyordum. Cuhen'in kahkahalarıyla başımı önüme çevirdim. Kaynar su dolu kazana bir bakış attım. Cuhen'in ne yapacağını anlamıştım ve Rabbime dua etmekten başka elimden bir şey gelmiyordu. Gözlerimi kapatarak, derin nefesler almaya başladım. Yaşayacağım acıya kendimi hazırlamaya çalıştım. Kollarımdan tutan cinler beni havaya kaldırdı ve suya doğru indirmeye başladılar.