So CLOSE But Still So FAR

Chapter 29: DUMBNESS AND STUPIDITY

[Berry's POV]

Its February, Yes.. FEBRUARY.And it's  almost the end of second sem  ng grade 12.

Ang bilis ng panahon eh no?Parang kahapon lang na iniyakan ko si Ronnie dahil nagkabalikan sila ni Thea.

Pero okay na ako ngayon,that was last December at wala akong planong sabihin sa inyo ang nangyari. Nakakahiya kaya!

"Nette! Akin nga toh!" Matigas na sabi ni Relle habang hinihila palayo ang kanyang cellphone.

"Patingin lang naman eh! Pambihira puro text lang ni Alex ang laman." Inis na sabi ni Nette, habang inaagaw yung phone.

"Invasion of privacy ang binabalak mong gawin.Gaga ka ba?Tsaka, maghanap ka na nga ng partner sa buhay mo! Libre si Alvin o?" Sabi ni Relle habang sinisipa palayo si Nette sa kanya.

Napatigil si Nette,Tiningnan namin siya.

She rolled her eyes.

"Yeah right!" She sarcastically said,after hesitating.

May anger pa rin si Nette sa kanyang heart ah.

"You hesitated!!" I teased, she looked at me and grinned.

A very scary grin.

"Oh yeah? Atleast hindi ako umiyak ng grabe sa isang maling akala." She said and laughed,hard.

The heck? Hindi ba niya makakalimutan iyon? Last year pa yun ah.

"Hindi ka talaga nakakalimot eh no?" Naiinis Na sabi ko.

Relle laughed.

"Sino ba naman kasi ang makakalimot sa epic Na araw Na iyon aber?" Sabi niya habang tumatawa.

I frowned.

"Like hell guys! Nakakainis Na Kayo ah." I said, and was certainly annoyed to no end.

"Wala Na!Akala ko ako! Iyon pala si Thea pa rin!Ang sakit!" Panggagaya ni Relle, with waving hands and precise expression pa.Ang sarap sampalin eh no? Kung hindi ko lang talaga ito bestfriend and twinnie pa Aba! Sinampal ko Na to eh.

"Tigilan mo na nga iyan.Nakakahiya na eh." I said,frowning.

"Oh? May hiya pa palang natitira sa balat mo eh no?" Relle teased while grinning.

Buset!

"Hindi naman kasi ako katulad niyong dalawa ni Nette na sobrang kapal ng mukha." Sagot ko sa kanya.

They frowned.

"Walang ganyanan Berry! Nagjo-joke lang kami eh.Iniinsulto mo na agad kami.Masakit!" Sabi niya at nag fake tears pa sabay hawak sa kanyang heart daw.

"Che! Kayo nagsimula!" Sabi ko nalang at kinuha ang phone ko para magbasa nalang.

Talaga bang hindi nila makalimutan yung araw na nagmukha akong tanga? Naman eh!

****Flashback****
December 17

Kasama ko ngayon si Gred. A rare occurrence talaga. Naglilibot lang muna kami sa campus hanggang sa tumigil kami sa may garden.

"Himala ata at hindi mo kasama si Timmy ngayon." I stated.

She looked at me and smiled, a weak smile.

"Inaalagaan niya yung pamangkin niyang nasa hospital. So yep! Hindi ko siya kasama for today." She stated calmly.

Kailan pa naging sobrang kalmado ang isang Gredalyn Mei Anders?

I pouted, kabaliktaran ng iniisip ko.

" So? Ano yun? panakip butas mo lang kami? Ganon?" I acted hurt.