So CLOSE But Still So FAR

Chapter 31: Yssa

[Yssa's POV]

It was a shock. I was really left dumbfounded.

That Antoinette Beyman! I am really going to try and strangle her to death.

" Yssa? Are you alright?" Pagtatanong sa akin ni Mocha.

I just rolled my eyes at her.

"Of course! Why wouldn't I be?" I said and sat.

"Are you okay Sasa?" Nag-aalalang tanong ni Rhette.

"Yes,I'm fine." I said and just closed my eyes.

"Take care of yourself. " sabi niya at umupo Na sa upuan niya.

Zachary Rhette Balmes.

He was my friend ever since I was 4 years old, along with

Gredalyn Mei Cordova turned Anders

Yes! We were friends. Sobrang close namin before. Hindi ko lang alam kung bakit nag-drift away si Mei before.

She suddenly disappeared when we were still 8 years old.

I was hurt.Mahina ako Before and Gred was the one to always fight for me and Rhette.

Then sumunod si Rhette.They left me and I learned to fight back at magpaka-plastic sa mga tao sa paligid ko.

Our memories are still embedded in my mind.

*****Flashback*****

10 years ago

"Bleehh! Pangit!" Pambubully ng ibang mga bata Na mas maganda pa sa akin.

"Para ka namang babae sa mga kilos mo.Lalaki ka ba?" Banat nila Kay Rhe-rhe.

Paiyak Na sana ako ng bigla nalang dumating si Mei-mei and ready to save the day.

"Hoy mga baboy! Alis nga! Wag niyo ginugulo yung mga kaibigan ko." Sabi niya habang pinapaalis yung mga matataba.

Hindi sana sila susunod kung hindi lang sila sinuntok ni Mei-mei, at sinipa sa pinakamasakit Na parte sa katawan ng Lalaki.Agad Na nagsitakbuhan ang mga bullies.

Lumingon siya sa amin ng may ngiting tagumpay.

"Sasa! Tara daw sa bahay!Kain daw tayo sabi nina Mama." Tawag ni Mei-mei sa akin.

"Pagkain?" Takbo ni Rhe-rhe. Matakaw nga pala siya.

"Oo!Tara?" Sabi niya at hinila Na kaming dalawa.

Pagdating namin sa bahay nila, agad kaming pumasok papunta sa kusina.Doon ay naghanda si Tita Maya ng lasagna, favorite Na meryenda naming tatlo.

"Zach? Kamusta Na pala yung mama mo?" Pagtatanong ni Tita Kay Rhe-rhe.

"Okay Na po siya!" Masayang sagot ni Rhe-rhe.

Tiningnan ko siya at sabay kami ni Mei-mei sa pagtawa.

"Ahahaha/wahahaha"

Tiningnan lang kami ni Rhe-rhe Na para Na kaming baliw.

"Bakit?" Nagtataka niyang tanong.

"Ang dumi mo pag kumakain!" Sabi ni Mei-mei habang tumatawa pa.

"Eh masarap eh." Sabi niya nalang at nagpatuloy Na sa pagkain niya.

Masasayang araw namin iyon. Nakalaro pa nga namin ang kuya AJ ni Mei-mei minsan eh.

After ilang months... One day nagpunta si Mei-mei sa playground Na umiiyak.