So CLOSE But Still So FAR

Chapter 6:Valentine's Fiasco 1

[Berry's POV]

Feb. 14- Valentine's Day

Nasa covered court  kami at the moment kasi magsisimula na ang opening program.Nandito kaming apat sa may harapan kasi may part si Gred sa program. Siya po ang in-charge sa video presentations for the fair.Ang hirap talaga pag responsible student ka eh.

Isang araw lang tong fair na ito at always sa Valentine's day.Pwede rin sa 12,13, 15 at 16 kapang sabado o linggo yung February 14.  Mahangin ngayon at well nahihirapan akong magfocus sa kung ano man ang pinagsasabi ng nagsasalita. As if naman may intention din akong makinig. Haha..

Nakatunganga lang kami sa nagsasalita sa stage ng tinawag si Gred ni Jhonna para sa gawain nila.Agad namang naglakad palapit si Gred kay Jhonna and something unexpected happened.

All I know is that Gred must be so happy right about now.Siguro nga, sa kaloob looban ng babaeng iyan eh tumitili na iyan eh.

"You know? Ganyan din yung form ni Vin nung niligtas niya ako sa pinto last Monday." Biglang sabi ni Nette.I raised my right eyebrow.

"Oh really? " I asked teasingly.

"Oh shut up! " sabi ni Nette. Obviously embarrassed. 

"Tingnan mo yung mukha ni Gred parang nakita ang heaven." Pagbibiro ni Relle.I smirked.

"Yeah right! Ikaw ba naman ganyanin ng crush mo,hindi ba't magwawala ka?" Sabi ko naman, a small smirk is plastered in my face.

Do you wanna know what happened?

Well...

[Gred's POV]

Tinawag ako ni Jhonna at lumapit ako sa kanya.Before siya mag beast mode.

Naglalakad pa ako ng bigla nalang umihip ang malakas na hangin at muntik na akong matamaan ng natutumbang Standee ni Mickey mouse at Minnie mouse na may hawak na heart.Mabigat iyon, I think?Malaki kasi eh.

I was not able to think and  I was  frozen in place. Flashbacks came to me.Flashbacks na kagaya ng flashback pag malapit ka ng mamatay. Akala ko talaga na matutumba na sa akin eh.

That's when I thought I saw time became slow and saw Timmy stopping the big standee na I think is mabigat talaga.I saw my knight in shinning armor before my eyes. I couldn't help but stare.

Pinatayo niya ang standee pabalik.At pagkatapos ay tiningnan ako.Nawalan ata ako ng hangin bigla, nahihirapan akong huminga dahil sa gwapong nilalang na nasa harap ko eh.

"Hoy! Breathe!kailangan mong huminga." Sabi niya sa akin.And that is when bumalik lahat sa akin. Yung hangin at yung katotohanan. Lumapit naman si Jhonna sa amin at parang nag-aalala.

"Okay ka lang?" Tanong niya.I smiled.A smile na parang nagpapahiwatig na nakapasok na ako sa isang entertainment company at magiging artista na ako.Yung smile na para kang nanalo sa lotto? Kasi ngayon? Talo ko pa yung nanalo sa lotto.

I took a deep breathe and let it all out as a big relieved sigh.

Qwertyuiopasdfghjklzxcvbnm...

Pero,did that just happen?Totoo ba iyon? Hindi na naman ba ako nananaginip?

"Hoy!Gred!" Sabi ni Jhonna and she waved her hand in my face.I blinked at her.

"Okay lang ako.Nashock lang ako.Don't worry." I reassured her with a smile.

"You better be.Nakakatakot ka kaya tingnan na parang nanalo sa lotto,kanina pa pala umalis si Timmy,inutusan eh.Hindi mo ata napansin kasi bigla ka na namang natulala. Nga pala,ang messenger booth dapat open na pagbalik natin ha?Ang pagdedeliver sa letters and gifts dapat mabilis.We don't need a lousy person for delivering stuffs okay? Are we clear?" Pagpapa-alala niya sa kailangan kong gawin at ipaalala sa mga classmates ko.Makikinig kaya sila?