VII: Cheating with Time °Murder Case°

942 32 0
                                    

20-°|}} ×¢°|••

November 17, 2011 3:45 p.m.

His POV

"You should know that hiding something can make her drift away from you." Sabi ko kay Joanna na nagtatakang nakatingin sa gawi ni Cel na nakalayo samin.

Alam ko naman na matagal nang may itinatago samin sina Night at Joanna. I just act as if I don't know anything. But, their late night disappearances all made sense. And the reason is so cliché.

Tumunog ang phone ko at tiningnan ko ang tumatawag. Si Tito Tupak? Na naman?

"Hello?"

[Bata, alam ko na nakakaistorbo na kami. Pero, pwede nyo ba kaming tulungan? Dead end na kasi ang kaso na ito.]

"Ano po bang nangyari?"

[May nakita kasi kaming patay na lalake sa likod ng isang kilalang bar. We need to hear your thoughts, right now.]

"Sorry, tito. I can't."

[I'm sure Cel will understand...]

"Ayun na nga din tito, eh. Sa sobrang pagpapaka-bayani ko sa ibang tao, nalilimutan ko si Cel na iniiwanan ko. Ano bang makukuha ko sa detective works ko? Wala naman diba? Fame?"

[Kailangan ka namin.]

Her Pov
Nov. 17
5:45 pm
Abandoned warehouse.

"Ayoko tito. Ayokong magalit si Cel." Napailing ako sa narinig ko mula sa bibig ni Sky. Alam ko na gusto nya ding pumunta. And a part of him wants to stay here because, of me. I don't want to become selfish. Naititigil ko pa ang mga kagustuhan ni Sky. He should investigate the case without me. Kasi, pabigat lang ako sakanya. Except, from being a burden naipapahamak ko pa sya.

I feel so useless to him.

"Tara na Sky, puntahan na lang natin. Ayoko na din kasi na hindi gumagana ang utak ko." Pagdadahilan ko kasi gusto ko ring makalayo kina Joanna. I still can't digest what they're doing. Slipping away from them can either let me live or kill me. I can live without Joanna because, I still have Aly. But, I can die. Because, Joanna is still my friend. Even, if I caught her killing...

I need to think. I need to make my decisions, rationally.

"Mukhang malalim ang nasa isip mo, ah? Di kita ma-reach." Napatingin ako sakanya at matamlay na binigyan sya ng smile. Sky knows me like the back of his hand. And it scares me if one day, we will find someone who can love us. I'm scared na baka may mahanap sya na mas kapakipakinabang na partner kesa sakin. "Pssstttt. Pssssttt. Cel!" Nanlumo ako sa mga naiisip ko. I don't know what to feel. Should I feel...

HOW CAN I FEEL SOMETHING! IF I CAN'T EVEN DESCRIBE IN WORDS WHAT THE HECK THAT I'M THINKING ABOUT!

I laughed at my own comment. Sky looked at me as if I lost my mind. And, I just shrugged. I knew just by reading his expression and body language that he's thinking that I'm slowly going insane. Which is not true. Well, partially. The rationality in my brain seem to left me from yesterday's events and believe me. I don't understand what I'm saying.

"Celestine, umayos ka. Kanina ka pa, ah!" Sigaw ni Sky na wari'y kinakabahan na. Naiinis ako sa mga nangyari. Bakit, ba ako nagiging selfish? Bakit hindi ko intindihin na baka may dahilan naman sina Joanna at Night? I became selfish! Dapat, iniisip ko muna lahat ng pwedeng mangyari sa amin kung mag-iinarte pa ako.

Nakita ko na lang ang sarili ko na nakatingin sa isang babae na nakalambitin sa ere, nagdudugo ang buong katawan, walang saplot at nakabukas pa ang mata. Shit! Bakit ko idi-nescribe?! Hindi ako makakatulog nito. Walang awa naman ang gumawa nyan!

"Cel? Cel? Andyan ka pa? Huy?" Napalingon ako kay Sky na nakatingin sakin at nakakunot ang noo. Oh, sorry. Kanina pa pala ako nag-space out. Lumakad ako at tiningnan ang paligid. It's so quiet. Except, the sound of camera shutters. Dapat, di ko yun ginagawa. Pinindot ko ang isang kahoy na nakausli. Dapat di ako tumutulala. Kasi, baka may mangyaring-

"Cel! Look out!" Tinulak ako ni Sky palayo at saktong may dumaan na kadena at palakol. PALAKOL?! Bakit may palakol sa kadena?! Fudge. Fudge. Fudge! Tumingin ako kay Sky na may sugat sa braso na nagdudugo. I'm so useless.

"Shit! Bakit ka umiiyak? Cel? Stop crying. Gusto mo na ba umuwi?" Tanong nya at nanlambot ako sa mga susunod ko na nakita. Bumukas ang ceiling at tumambad samin ang ibang katawan ng mga biktima na inaagnas na o di kaya ay bago pa lang. May isang gumagalaw pa pero, nakabusal. A new potential victim.

Dali-dali syang ibinaba at dinala sa hospital. Di ko kinaya ang mga bangkay na ibinababa ng mga pulis. Lumabas agad ako at doon isinuka ang lahat ng kinain ko kaninang umaga. I feel so sad. Angry. Frustrated. Nervous. Scared. Terrified. 

"Kanina ka pa, Cel. Ano bang nangyayari sayo? Kanina ko pa napapansin na wala ka sa huwisyo, tulala, tahimik o kaya wala sa sarili. Tatawa ka tapos matatahimik. Ano bang nangyayari? Wala ka pa namang dalaw ngayong week, ah?" Tuloy-tuloy nyang tanong. Nanlambot ang tuhod ko at nasusuka ulit ako kaya tinalikuran ko sya at sumuka sa trash can. My throat still burns because of what happened. And, I'm aware of my tears.

"I'm scared, Sky. Useless na ako sayo. Pabigat na lang ako. Lagi na lang akong gumagawa ng ikinapapahamak mo! Muntik ka nang mamatay kanina! Kasi, natulala ako. Nahihirapan ako, Sky. Hindi ko alam ang gagawin ko! Nalilito na ako! Ano bang tama? Ano bang mali? Ang hirap hirap magpaka-selfish! Ang hirap na laging ako yung kailangang umintindi kapag may nagkakamali! I'm so scared na baka one time mamatay ka para sakin! I'm so so terrified na baka mapatay tayong dalawa!" Sigaw ko sakanya. Punong-puno na ako. Hindi ko na maatim at makimkim lahat ng nangyayari. I just want to be normal. Gusto ko lang maging Psychiatrist. Ayokong maging Detective. Ayoko na. Ayoko nang umintindi.

"Look at our surroundings, Sky! Sa tingin mo ba suitable ito para sating dalawa na walang guardian? Na walang adult supervision? Oo sayo pwede pa kasi, Future Detective ka! E ako? I just want to cure people!"

Pagod na pagod na ako. Sobra na akong napa-

Is that a note? Lumuhod ako at kinuha ang papel na nakaipit sa siwang ng kahoy. And, I swear goosebumps came when I read the writings.

Hickory Dickory dock. The mouse will start to die. When the clock strikes one you will die. Hickory dickory dock.

Bakit ba ang hilig ng mga psychopath ng nursery rhyme? Is it a trigger before their killings? Do those rhymes trigger their worst nightmares? "Sky! I found a note!" Nanlamig ako nang mapansin ang mga detalye.

You will die.

"ANONG YOU WILL DIE?!" Sigaw ko at hinablot ni Sky ang note sakin. This is not good. Hindi nya nilamukos ang papel pero, tinago nya yun sa bulsa nya.

Little DetectivesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon