Book 1: Falling for Ricci Rivero (COMPLETED)

Chapter 5: Rivero's time

Ricci Rivero pov.

ang ganda nya padin.
gaya noon, hindi parin nagbabago ang simple ngunit elegante nyang dating.

Hindi ako makapaniwalang, nasa harap kita ulit.

Hindi ko maiwasang matulala sayo, Hindi ata to normal para sa isang Rivero.

hindi ko namalayang napatagal na pala ang pagtayo ko kung hindi pako napagsabihan ng professor na to.

"excuse me? Mr. Rivero, please be seated. you are disturbing my class." And you are disturbing my moment.

"I'm sorry sir." gustuhin ko mang sabihing wala syang pakealam sa pagtayo ko dahil kahit naman umupo ako agad eh nasa akin parin ang atensyon ng klase.

"steph..." mahinang sabi ko.
hindi mo manlang ako tinapunan ng kahit isang tingin, Bago ata to para sa Isang Ricci Rivero.

"steph, Please I know you can hear me." damn! I'm not good at this, ang paghahabol panunuyo!

masyadong malamig ang pakikitungo nya sakin, umaarte sya na parang wala syang nakikita o naririnig. Hindi ba karinig rinig at katingin tingin ang Isang Ricci Rivero? psh.

hanggang sa biglaan nalang syang tumayo at nagpaalam na aalis daw sya upang umuwi at magpahinga.

nakakasama ba ng pakiramdam ang presensya ng isang Rivero? ang swerte mo na nga, pogi ang katabi mo.

hindi nako nagdalawang isip na sundan sya.

agad akong lumabas ng walang paalam manlang sa aming guro, eh ano naman? Ako ata si Ricci Rivero.

ambilis namang maglakad ng babaeng to, may taxi bang nagiintay sakanya?

medyo malayo layo ang agwat namin sa isa, hindi naman gaanong malayo. sapat parin para makita ko kung saan sya papunta

biglaan syang lumingon, wala manlang emosypn ang mukha nya.

"stop following me Rivero can you?"
too bad babygirl no one can dictate what should I do.

"wait steph ano ba let's talk." patuloy parin ang paglakad ko.

wala syang pakelam, ano bang mahirap sa pag tigil sa paglalakad? ang mga babae talaga, kahit kelan ang hirap hirap intindihin.

biglang lumihis ng landas si Steph sinundan ko lang sya ng biglang...

'wrong move man, damn'
nakita ko nanaman ang mga babaeng patkbo sa landas na tinatahak ko, nasisigurado akong sinadya to ni stephanie para hindi ko sya masundan.

"ricci!"
"oh my gosh babe!!!!"
"hala ricci!!!!"
"oh my gosh ricci papicture!"

tinawag kita ng paulit ulit pero di mo ko nilingon at patuloy kang naglakad palayo. malas!

matapos ang isa nanamang mala pictorial na pangyayari.

sa inis ko sa inakto ni steph, napagpasyahan kong tawagan si Brent para ayain itong uminom.

Calling brent pango...

*ring ringg...*

'Hello?'

'Brent, I need you right now.'

'Ha? anong I need you right now ricci? pare naman, alam ko ginagawan tayo ng something ng fans pero wala akong balak patunayan yun tol, katuwaan lang!' kahit kelan, ang utak ni brent. tagilid

'wag kang tanga brent, napaka swerte mo naman kung papatulan kita hindi pango ang tipo ko tol.' bawi ko sakanya

'aba g*go ka ricci ah! wala namang personalan brad!'

'tado, so eto na nga. I called you because I want you to join me and contact the team. maginuman tayo, we need to chill and let the party begins!'

'Party? monday na monday brad, Ricci kung gusto mo kong makasama pwede namang-'

'Sasama ka ba brent o sasakalin kita? mamili ka.'

'bet ko yung sakal baby, pang 50 shades bongga!' kung hindi ko tropa to si brent, malamang masasabi kong bakla to.

'as I have said earlier, di pango ang type ko. ano ba brent? umayos ka!'

'nakakailan kana ricci ah, kikiss na kita! Oo na, tatawagan ko na yung team para jan.'

'go, wag kayong magalala sagot ko lahat.'
'yaman papi, pwedeng ako naman sagutin mo?' take note, gamit nya pa ang matinis nyabg boses na lagi nyang ginagamit para magaya ang boses ng mga babae. nakakadiri brent.

'nandidiri nako brent, sasapakin na talaga kita. Ibaba ko na, Bilisan mong kumilos I don't like waiting.'

'O sige brad Basta may Hu-' hindi ko na sya pinatapos magsalita, binaba ko na agad. alam ko na ang sasabihin ni brent isang kabadingan nanaman

ngayong gabi palang nagsisimula ang lahat...

ngayon palang.