Chapter 30: My greatest downfall

1K 32 0
                                    

SPG ANG NEXT CHAPTER 🤘

______________________________________

Loyre's pov

Nagising ako sa tunog ng aking cellphone, unti unting tumatagos ang sikat ng araw sa kurtina, umaga na pala.

Kakaibang simoy ng hangin mayroon ang korea, I feel like I reall do belong here.

Nangangahulugang isang araw nanaman ang nabawas para sa pagkakataong maari kong makasama si ricci, nabawasan nanaman ng isang araw ang aking buhay.

Pakurapkurap kong sinagot ang tawag sa aking cellphone.

Sino ba ang tatawag ng ganto kaaga?

Sandaling nilisan ko si ricci para hindi sya magising sa aking pakikipag usap.

Caller...

Unknown number...

"Unkown number?" Wala naman akong ibang pinagbigyan ng aking numero.

Sinagot ko ito.

"Hello?" Antok ko pang sagot.

"Good morning... binibini, nakatulog kaba ng mahimbing?" Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa aking buong katawan.

The devil is now speaking

Gising na ako pero... bakit hinahabol ako ng bangugot?

"Gi... gino?" Manginig nginig ko pang sabi.

"Magaling ka sa pagkakabisa ng boses binibini... hindi ako nagkamali ng pinili."

"A-anong ka-kailangan mo?"

"Ikaw."

"May usapan tayo, hindi pa tapos ang isang buwan ka-"

"Mag tatapos ang lahat ng iyon ngayong gabi."

"Nga-ngayong gabi?!"

"Oo, ngayong gabi."

"Pero may usapan-"

"Wala akong pakealam sa usapan nyong magama o sa usapan natin. Masyadong matagal ang isamg buwan, hindi ko hobby ang mag hintay masyado akong mainiping tao."

"Gi-gino maawa ka..."

"Naawa ako sayo, dahil nagsasayang ka ng oras sa walng kwentang rivero na yan! Kaya mas pinapaaga ko ang lahat. Huwag mong sayangin ang oras mo loyre."

"Huwag mong pagsalitaan si ricci ng ganyan! Wala kang karapatan! Kailan mo ba maiintindihan na hindi kita kayang mahalin gino? Kailan?!"

"Kapag namatay na si Ricci."

"Demonyo!"

"Oo demonyo talaga ako, kaya huwag mong hayaang sunduin ko si ricci at ilubog sya sa dagat ng apoy..."

"Gi-gino nakikiusap ako huwag."

"Kung gusto mong makitnag humihinga pa ang riverong yan, sasama ka sakin bago sumikat ang araw para sa bagong bukas. Ipasusundo kita."

"Gi-gino... sa huling pagkakataon nakikiusap ako..."

"Pinakikinggan ko ang pakiusap mo, kaya nga sinasabihan kita sa kung ano ang posibleng mangyari kapag sinuway mo ang usapan."

"Bago sumikat ang bagong umaga, kasama na kita. Sa ayaw mo o sa gusto."

"GINO!"

isang nakakabinging katahimikan, nangangahulugang binaba na ng aking kausap ang tawag.

Kasabay ng unti unting pag tulo ng luha saking mga mata.

Ng biglang yumakap sakin...

Si ricci pala.

"Why did you get up early?" Nakapikit na sabi ni Ricci.

Halatang antok na antok parin sya.

"I-I just need to pee." Wala sa sarili kong sagot.

"Okay can we go back to the bed na? I'm still sleepy pa babe." Sabi ni ricci.

"Bakit kapa kase tumayo, umihi lang naman ako." Sana nga umihi lang ako.

"Wala lang, naisip ko what if you runaway. Baka iwanan mo ko, natakot lang ako." Unti unting tumulo ang mga luhang kanina ko pa pinipigilang bumagsak mula sa aking mga mata.

Ricci, you'll be scared after this day...

"Bakit mo naman naisip yun?" Marahan akong humarap para yakapin pabalik si ricci.

"Bakit naman hindi? Babe, hindi ako mahirap pakawalan. Gaya ng sinasabi ng iba, I'm just a Rivero." Patuloy na tumulo ang mga luha ko.

Mali ka, matutunan ko ang lahat. Pero ang paglayo? Hindi. Susundan at susundan parin kita kahit anong mangyare.

"Yes you are just a rivero, but I think you forgot that you are my rivero..." pahikbi kong sagot.

Dahan dahang lumayo si ricci sa akin para makita ang mukha ko.

"I'm nothing but an ordinary man without you, you make me special. Kaya wag kang mawawala, kase kapag nawala ka. Wala na akong silbi. At ayokong maging pabgkaraniwan, dahil ayoko kitang mawala. Tahan na, prinsesa ko." Malambing na sabi ni Ricci habang niyayapos ang aking mukha.

And without a rivero in my life I'm just the girl who never felt love from his father.

Hindi ko namalayang nakatulog kame ni ricci matapos naming magusap.

Tonight everything will fall apart...

Riccis pov.

Nagising ako ng may dumadamping malalambot na labi sa aking mukha.

"Hmm, babe..." when I opened my eyes I saw steph kissing my cheeks.

"Hi, good day Rivero!" She smiled.

She's a bit... energetic.

Maybe she had a good sleep.

I kissed her lips, "I love you." She smiled.

I really love waking up knowing I don't need to text her anymore.

Because she's already here... beside me.

"Got a great sleep babe?" I asked.

She smiled again, I swear to God I fall in love everytimes she smiles...

"I did, Rivero." She hugged me tighter.

"Stop showing your teeth babe." I told her.

"Why tho?" She told me full of hesitation.

"I'm falling in love... more and more... every single day, when I see you smile I fall harder. My Princess, Don't give me a hard time please. Kung iiwan mo ko... I'll die alone, if you don't have any plans to stay... then today isn't your day to leave anymore. I won't let you runaway without me. Okay?" I told her.

I don't know what future holds. But one thing is for sure, I WON'T LET THIS LOVE OF MINE FADE.

I love you, babe.

______________________________________

Hi guys! ❤

3 more chapters left I posted my second story today I hope you'll add it on your library ;-( Thank you guys!

The title is: To Make You Stay

Link of my story:
https://my.w.tt/LbUQwThyUM

Thank you for the love please do leave your all time favorite line here! Comment nyo lang and I'll feature it on my next update thanks ❤❤⚘

I'll be posting my next update pag naka 15 votes to thank you ❤

Book 1: Falling for Ricci Rivero (COMPLETED)Where stories live. Discover now