Book 1: Falling for Ricci Rivero (COMPLETED)

Chapter 22: kiss away

Once again, I'm shookt.

Pakiramdam ko tumigil ang mundo, all I can hear is two hearts beating out loud together.

All I can see is the boy I once loved, The boy who used to be mine way back then.

All I can feel is happiness, and... this kilig thingy.

Hindi ko alam kung may tamang salita para ipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon, pakiramdam ko ako si cinderella at si ricci ang prince charming ko.

Alam kong hindi ko na dapat nararamdaman to, ricci is just... someone I used to love.

My first love, my first boyfriend.

But somehow deepdown alam ko sa sarili kong, sya padin.

Sya parin pala talaga.

Na kahit gaano ko ipagkaila at tigasan ang puso ko at the end of the day, sya parin yun sakit na hindi ko pagsasawaang maramdaman.

Sya parin yung sakit na, gugustuhin ko. Ang sakit na aakuin ko huwag lang mapunta sa iba, sya yung sakit na lunas narin sa isang banda.

I think great things comes when you close your eyes, because the moment he kissed me bigla nalang akong napapikit.

I don't know how long we've been kissing.

Hindi ko narin sigurong gusto matapos, nandito ako sa pagitan ng tama na at sige pa.

I felt safe, with his lips on mine.

May kung ano sa bawat pagyakap, paghalik, paghawak ng kamay, at ang mismong presensya nya ang nakakapagparamdam sakin ng walang makakasakit sakin, na sa isang banda eh panatag ako.

Kahit na ang mismong sakit ay kapiling ko, pakiwari ko ligtas parin ako. Kahit na mapanganib umibig, ayos lang malagay sa piligro.

Hindi ko alam, kung bakit kahit gaano ko sabihin sa sarili kong hindi ko na sya dapat mahalin dahil sa huli alam kong sakit lang ang madudulot nya sakin, andito parin ako lumalaban. Sa laro ng pagibig, Pinaglalaban ko parin yung taong minsang dumurog sakin.

Gusto kong magalit kay ricci pero mas nagagalit lang ako sa sarili ko, dahil kahit saang banda mo tignan ako parin yung datig stephanie loyre na isusugal ang lahat pagdating sa pagibig
Kahit sabihing, puso ko na ang nakataya.

Unti unting lumayo ang labi ni ricci, napadilat din ako unti unti.

Nasa ganitong posisyon parin kame, nakahiga ako habang si ricci nakahiga sa gilid ko nakaharap sa akin.

Dahan dahan nyang hinawi ang buhok sa aking mukha, banayad.

'you look so perfect, in every damn thing you do.' Ricci with his husky voice.

Napatitig nalang ako kay ricci.

Nasisigurado kong walang taong perpekto, pero kahit ganon sa isang banda masaya parin ako dahil nandyan ka ricci.

Gusto kong tumagal sa ganitong pagkakataon, gaya ng dati.

Ikaw at ako lang, hindi binibigyang pansin ang sigaw ng mundo. Tanging dalawang puso lang ang nagkakaintindihan, na tayo lang ang mahalaga na para bang tayo lang ang nabubuhay sa mundo.

Unti unting bumalik ang lahat, ang unang pagtatagpo. Mga matamis na pagkakataon, mga pusong ipinaglalaban ang nararamdaman.

Ansarap alalahanin na, sa bawat pagkakataong nakikita kitang maglaro simula palang nung una eh naisisigaw ko sa mundo nating dalawa na akin ka.

ngayon, nandirito ka na sa tagpong malapit mo ng marating ang ilan sa mga pangarap mo, ang pinagkaiba nga lang eh... hindi ko na pwedeng isigaw sa mundo natin na akin ka. Dahil bukod sa wala na ang ating mundo, hindi kana akin.

Dahan dahang tumulo ang mga luha ko, ansakit. Ansakit sakit, na natapos na ang lahat ng meron sa salitang 'tayo.' Pero andito parin ako, naghihintay na baka balang araw. Gaya ng sinabi mo noon, kung tayo tayo talaga.

'Babe, bakit ka umiiyak? May nagawa ba kong mali? Anong nangyayari. Shit I'm sorry.' He looked frustrated.

Ha ha ha ha, ang walang katapusang 'pasensya' para sa walang katapusang 'sakit'

Bakit ba mahal na mahal parin kita, kahit na binigyan mo na ako ng 1 milyong dahilan para sumuko at iwan ka. Mayroon paring 1 bagay para kumapit at mas mahalin ka.

Na sana ganun nalang kadali ang lahat, na isang sorry mo lang okay na.

Na isang sorry mo lang, akin kana ulit gaya ng dati. Na isang sorry mo lang makakalimutan na natin pahat ng sakit.

Pero hindi, hindi ganun yun.

'Babe please tell me, I don't want to see you cry.'

Mas na iyak ako ng yakapin mo ko, dahil mas naramdaman ko yung sakit. Na parang paulit ulit akong sinasaksak ng salitang, 'magpaloko ka ulit, magpaiwan ka.'

Pinilit kong kumalas pinilit kong hampas hampasin ang dibdib mo, pero wala talo ako dahil ikaw parin ang malakas.

'Ang unfair unfair mo, ang unfair unfair unfair mo.' Tuloy tuloy kong sabi.

'Go on babe, hit me. Basta mapagaan ang loob mo saktan mo ko.'

'sana nga kaya kitang saktan, gaya ng pagkakasakit mo sakin dati. Pe-pero *hik* *hik* hindi, hindi parin ki-kita kayang saktan. Dahil sa huli, ikaw parin eh. Ikaw parin yung andito, ikaw parin yung ti-nitibok neto. Na kahit ila g beses kong sabihing tama na, hindi parin talaga. Na sa bawat pagpikit ko sa gabi, ikaw yung naalala ko. Na sa bawat makarinig ako ng love songs ikaw parin ricci eh. Na sana *hik *hik* na sana ako parin. Na sana hindi mo nalang ako iniwan bigla na sana andito ka nalang hanggang ngayon.'

'Nandito naman ako ha, andito na ako ulit para sayo. Ang gusto ko lang naman eh, marinig mo sana yung katok ko. Ng sa gayon eh mapapasok mo ako jan sa puso mo, alam kong hindi ako naging mabuting lalaki sayo. Iniwan kita na para bang, ayun nalang yun tapos na bigla. Hindi ako nagpakalalaki, hindi kita na protektahan sa sakit. Pagbigyan mo lang ako, pangakong babawi ako. Hindi na ko mawawala.'

'Natatakot ako, na baka pag bumalik ka. Isang araw eh, iwan mo nalang akong bigla. Kagaya ng dati, na baka isang araw nandirito ka at sa kasunod na araw wala ka nanaman. Hindi ko na kakayanin ricci, dahil kung babalik ka. Itatabi na kita, pang habang buhay. Ayoko na ng pakiramdam maiwan, ayoko ng pakiramdam na makita ang taong mahal mo sa piling ng iba. Ayoko ng mawala ka pa muli.'

'Hindi na ko mawawala steph, I'm yours to keep. I will always be yours, no matter what happens. Kahit ilang ilog, bundok at gubat ang pagdaanan sa huli sayo at sayo parin ako. I'm sorry, for everything. I'm sorry for leaving without any valid reason. I do have one... but I cant tell it as of now, ang mahalaga, nandirito ka na. Ang dati ay bali wala na, nandirito kana yug ang mas mahalaga sa akin. Babe sana hayaan mong isigaw kong akin ka, na sana hayaan mo kong kumatok muli sa buhay mo maging guard bestfriend driver at kung ano mo pa man, hayaan mong... patunayan kong nagbago nako.'

I'm in tears, ayoko ng magising kung lahat lang naman ng ito ay panaginip lamang...

'Hindi kana ba mawawala pa?'

'Hindi na, babe I promise to fight for us. I promise na hindi nako susuko, hindi nako magpapakain sa mga bakit sa mga paano. Hindi ko na kakayanin kapag minsan kapang nawala ulit, kapag nawala ka nanaman sakin. Alam kong gago ako steph, pero ako yung gago na hinding hindi ka gagaguhin. Mark your calendar because tonight, november 13th I'm yours and you are mine. No what if's babe.'

And we spent the night with each others arms, and with a kiss lahat ng hindi namin nasabi ay nalaman na.
______________________________________

Hello babies! Wohooo ayun at nakapag update nadin, pasensya na sa update at medyo sabaw from schoolworks huhuhu!

Kamusta ang mga pasok nyo beshies? 💚
Happy 4k and almost 5k reads wohooooo 💚

Don't forget to
Add me on fb: Nicole Lois Lawan
Twitter: @nicolexlawan
Insta: Superjanellawan
Snap: loyslajuan

30 likes // 30 followers on wattpad for next update! 💚