ölüm günlüğü (uzun zaman sonra)2

61 8 0
                                    

Korkuyordum fakat bunu ben yapmıştım. Artık ne olacağını bilmiyordum. Ruhların arasından feryat eden bir ses duydum."Sen pişmansın ve bu pişmanlık seni  kurtarabilecek"diyordu. Daha sonra ses kesildi ve diğer ruhlar geriye çekildi. Böylece üstümdeki baskınlık yerini derin bir nefese bıraktı. Bu olayların nasıl geliştiğini anlamadan sokağa indim. Yürüyordum fakat ruhum huzursuzdu .Eve nasıl geldiğimi hatırlamayarak direk yatağa girdim ve üstümü örttüm. Karanlığı izleyerek uykuya daldım. Sabah gözüme ilişen güneş ışığıyla kalktım. Gözümün önünden bir silüet geçti. Yada bana öyle geldi. Gözümü açıp kapadığımda yok olmuştu. Tekrardan iç geçirdim."Galiba deliriyorsun"diye dalga geçiyordu iç sesim. Kahvaltımı yaptım ve etrafı dolaşmaya başladım. Akşama az kalmıştı ve ben yine ruhların seslerini duymayı bekliyordum. Fakat o seslerden eser kalmamıştı. Merak ediyordum ; o ruhun sesinden sonra hiçbir ruh sesi gelmiyordu. İç sesim yine merakla "Acaba neden o sesten sonra ruhların sesi gitti?

O ruhun sesi kime aitti?"diye sorular oluşturdu. Kahvemi alarak terasa çıktım. Soğuk hava iyi gelmişti ve kendime eskileri hatırlatmıştı. Defne olabilir mi?diye düşündüm. Artık bu kadar olay fazla gelmişti. Aşağı indiğimde gözüme bir kağıt ilişti ."Ben sen olmadığın sürece yarımım kocacığım"yazıyordu. Ve anladım ki beni bırakmayan sevgilim hiçbir şekilde bırakmıyordu...

Sevdiğim işi sevdiğim insanlarla yapmayı seviyorum ...

Paranormal Ruh Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin