Ooit komt het goed.. toch?

"014" Spijt?

  Ik deed maar wat ze zei en belde Jowhara terug. 'Voor je gaat ophangen hier me zus wil je spreken.'  

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

POV Damian

Ik gaf me zus me telefoon en ze begon gelijk te praten met Jowhara. Shit man, ik voel me tering machteloos. 'Siham aub praat het goed voor me!' fluisterde ik zo zacht mogelijk. Ze wenkte dat ik de kamer moest verlaten. Ewaa nee ik blijf hier. Ze rolde haar ogen en knikte.

POV Siham

'Hey Jowhara was het toch? neem me broertje niet kwalijk hij mag zin ruzies met mij niet op jou afreageren. Ik ben Siham en zou je zeker een keer willen ontmoeten, misschien dat je ergens deze week tijd hebt?' Jowhara klinkt alss een lief meisje. 'Hey Siham ahah lijkt me leuk! Sorry dat je me net waarschijnlijk door de telefoon hebt horen schreeuwen tegen je broertje het was niet de bedoeling. Het werd me allemaal een beetje teveel.' 'Maar dat geeft toch helemaal niet schat. kan gebeuren zolang het niet te vaak voorkomt in de relatie toch.' 'Jaa gelijk heb je, geef me anders je nummer dan kunnen we appen en kijken wanneer het ons beide uitkomt om af te spreken?' Zo schattig ze vroeg het echt heel verlegen. Alsof ze dacht dat ik zou zeggen nou liever niet. 'Tuurlijk schat 0665......' 'yess heb het genoteerd dankje schat en nogmaals sorry.' 'Geeft niet schat je bent familie wil je me vervelende broertje weer spreken ahaha?' 'hahah jaa graag' ik ronde het gesprek af met Jowhara en gaf de telefoon aan me broertje en hij was alweer vrolijk. 'Waag het niet nog eens tegen haar te schreeuwen he' zei ik zo zacht mogelijk zodat ze me niet zou horen. hij knikte en keek me met glinsterende ogen aan.

Toen Damian het gesprek had afgerond met Jowhara leek hij echt kalm. Ik ga niet liegen ik mis hem wel, ik mis ze allemaal. het wordt denk ik tijd om naar huis te gaan. Me ouders komen ook over een weekje thuis dus die zwijnenstal wat eerst een normaal huis was; moet ik ook maar eens gaan opruimen. En omg wat heb ik Anouar gemist. 'Siham?' ik ontwaakte uit me gedachte en keek Damian aan. 'Ga je alsjeblieft weer mee naar huis? Alsjeblieft.' ik knikte. Hij kon het blijkbaar niet geloven. Vol vreugde gooide hij al me kleren in me koffer. 'HALLOO rustig aan die kleren draag ik nog wel he?' 'Ewaa ik ben gewoon blij dat ik me zus weer terug heb en dat nog wel 2 weken voor mijn verjaardag! ' 

Eenmaal in de auto richting huis keek ik vaak uit het raam. 'Waar denk je aan?' 'Niks heb jullie gewoon gemist. Allemaal.' hij knikte. 'Trouwens.... bedankt he' Ik wist al dat het om Jowhara ging dus ik knikte. 'Altijd toch, wel leuk nu kunnen we dubbeldaten' Hij kwam niet meer bij van het lachen. 'Anouar heeft je echt gemist pfff, heb hem nog niet verteld dat je mee terug ging. Hij gaat me vermoorden en bedanken let maar op.' Ik glimlachte. Ik heb hem echt gemist.

"DAMIAN KIJK UITTTT!!!!!'' Te laat want er knalde een auto tegen ons aan van de zijkant.

SORRY SORRY SORRY

Sorry dat het zolang duurde weer een deel te plaatsen!! ik was druk bezig met school en druk bezig met het nieuwe boek die ik binnenkort wil gaan publiceren.

Wat denken jullie dat er in het volgende deel plaats zal vinden? Komt het goed met Damian en Siham of zal het fataal worden? Laat een reactie achter! En vergeet niet te stemmen!!xx

Groetjesss

Safiyaaaaaaa