Defne Di Ömer (Düzenleniyor)

mucizelerime

10 yıl sonra
Rüzgardan
Son bir kez daha tabloyu inceledim. Muazzam gözüküyordu. Aynı annem gibi. Ic cektim. Arkamdan birinin sarılmasıyla irkildim.
-abişim neye daldın gittin yine
-annemi düşünüyordum.
Ic cekti.
-keşke küçükken bilseydim annemin annem olduğunu
Gülümsedim. Ama hemen gülümsemem silindi. Aklıma yine o gelmişti. Gereksiz babam. Ada da neye sinirlendiğimi anlamış olacak ki
-acaba napıyor. Diye sordu.
-cehenneme kadar yolu var.
-ama babamız o bizim
- seni bilmem ama benim babam ben doğmadan önce öldü ada.
-tamam sakin neyse artık açılışı yapalım mı
Onaylar şekilde başımı salladım. Yavaşca turuncu renkteki kurdeleye doğru ilerledim. Boğazımı temizledim. Ve söze başladım.
- hepiniz bilirsiniz ki bu markayı bu şirketi büyütmek için hepimiz çok çalıştık. Gece gündüz uyumadan çalıştık. Bu yüzden hepinize teşekkür ederim. Kardeşim canım o olmasa bu şirket bu marka ben olmazdım. Herşey için tek sebebim tek mucizem tek meleğim teşekkür ederim ada'm.
Ada bana gözü yaşlı bir şekilde sarıldı. Kulağına teşekkür ederim diye fısıldadım. Sonra önüme döndüm. Ve söze devam ettim.
-ve benim ilham kaynağım. Canım annem. O burada yok. Ama bizi izlediğini biliyorum. Bu markanın kızılı saçları hayatımı ve buranın dekoru o bal gözleri ve beyaz nelekleri kıskandıracak ten rengi. Duyguları yaşanmışlıkları çizimde ilham kaynağı... Yani herşey annem
Gökyüzüne baktım. Teşekkür ederim anne diye fısıldadım. Sonra bir ses duydum. Kafamı yana çevirmemle onu gordüm. Sakalları saçları birbirine karışmış gözlerinin altları morarmış çökmüş bir haldeydi.
-senin ne işin var burda!!
Gözleri doldu.
-oğlum
Bana oğlum deme.
-özür dilerim
-haha komik misin sen anneme ihanet et onu ölüme sürükle sonra gel özür dile. Cidden fazla komiksin.
Sinirlenmiştim. Sinirden elim ayağım titriyordu.
-HAYDI KONUSSANA NE SUSUYORSUN. DE BEN YAPTIM APTALLIK DE. ALLAH BENI KAHRETSIN DE. COCUKLARIMIN HAYATINI ALT USTTUM DE. BANA ASIK OLAN KADINI ELLERIMLE OLUME ITTIM DE. DESENE!!!
Gözümden bir damla yaş düştü. O da sarsılarak ağlamaya başladı.
-hak k k lısın. Oğlum ve kızım. Affedin beni lutfen.
Adaya baktım. Gözleri kızarmış bir haldeydi. Sonra arkasından bir şey çıkardı. Silah
-haklısınız yavrularım hepiniz haklısınız allah beni kahretsin. Ama gidiyorum.
Kafasına silahı dayadı. İçimde zaten dolduramadığım bir boşluk vardı.
Ada sakın diye bağırdı. Kalbim cız etti. Annem görse üzülürdü. Kalbim sıkışıyordu. Kalbimin sesini dinlemek istedim ve koşarak ona sarıldım. Ikimizde bağırma başladık.Ne olursa olsun o benim babamdı. Babam...
Ve bir masalın daha sonuna geldik. Ben bu hikaye başlarken bu kadar olunacağını hiç düşünmemiştim. Eve geldiğimde oyları ve yorumları gördüğümde sevinç dansı yaptığımı bilirim. Hayatıma çok şey kattınız. Oylarınız ve yorumalarınız benim için çok değerli. Ve halada öyle. Sizlerden son birşey istiyorum. Yorumlara duygularınızı yazarsanız memnun olurum. Yeni mucizelerde görüşmek üzere... ❤❤❤🎈🎈🎈