Chapter 18

1.3K 19 0
                                    

---PLEASE PLAY THE MUSIC VIDEO---

Louie's POV

February 6, 2012.

This is it! I’m ready! Am I ready?, Ready? Sure?  No… I should be ready! Nag-ring na ang bell.  Wala pa si Nikki, even Bridget and Hariette, wala pa din.  Natapos na ang first subject namin, wala pa rin sila. Reccess na, which is my favorite subject, wala pa rin sila!! Ahhh!!

“Bullsh***!!! Hindi ko ‘to kaya!! Aalis na ako!!”

“Huh? ‘san ka pupunta?”  Napatanong bigla si Jason sa sinabi ko..

“Bahala na’to! Ewan! Bwesit!!” galit akong umalis ng campus.  Hindi ko alam kung saan pupunta. Pag dating ko ng parking lot, I received a message from Hariette.

Hariette:

Hoy! Asan ka ba?! Aalis na si Nicole papuntangAustralia! Andito kaming lahat sa airport! Dali!....

Hindi na ako nagreply sa kanya. Dali-dali akong pumasok sa kotse ko.  Buti nalang at may kotse ako, kung hindi dahil sa bwesit na gallbladder na’to, hindi ako magkakaroon ng kotse.. hhehe.. At mabuti na rin kasi malapit lang ang airport sa aming school..

“Shitttt!! WTF!! 15 minutes to go!!” Binilisan ko ang pagtakbo ng aking kotse, mabuti nalang at school days at school hours, wala masyadong sasakyan sa daan. At sa wakas! Nakarating din ako!

Hariette’s point of view

 

“Papasok na ako sa loob guys..” sabi ni Nikki.

“Huwag muna girl! Mamimiss ka talaga namin..” sabay yakap ni Bridget.

“Asan na ba kasi ‘tong si Louie?!!” sigaw ko sa sarili.

“Bakit, may darating pa ba?” tanong ni Nikki.

“Huh? A…aahh… Oo! Si manang! Tama, si Manang, pupunta daw kasi siya dito eh..” sagot ko.

“Paki sabi nalang kay manang na mamimiss ko siya.” Then she just smiled.

“Siya lang ba ang mamimiss mo?” mahinang tanong ni Bridget habang nakayuko ang ulo.

“Siyempre kayo din.. Group hug nga ulet…” nanatiling nakabukas ang mga kamay ni Nicole para yakapin kami, pero hindi kami lumapit ni Bridget.

“Hindi naman ‘yan ang ibig sabihin namin eh.” Sabi ko..

“Bahala siya.  Wala na akong magagawa pa. May Beth na siya. Bagay naman din sila ah. Let us be happy for him…” sabi ni Nikki.

“If you truly love that person, then fight for him..” sabi ko..

“Para‘san pa ang pag-fight ko, kung ako lang mismo ang lumalaban. Diba parang unfair naman ‘yun? Sige pasok na ako sa loob, baka mahuli pa ako sa flight ko, hindi ko pa kayo mapadalhan ng mga pasalubong.. (Chuckled)..”

“What the….. Sino ba kasi ‘tong walang hiyang lalaking ‘to? Kung makaparada ng sasakyan, WAGAS!” reklamo ko. Pano naman kasi, muntik na niya kaming sagasaan ni Bridget. Pwde naman siyang maka-park dun sa gilid, bakit dito pa?! Bwesit!.. Ang alikabok pa!!..

“Shhhh!! Louie!!!” sigaw ni Bridget. Hinihingal si Louie papunta sa amin..

“Nasan… (hingal) si Nikki..?”

“Bakit ka hinihingal eh nakasakay ka naman?” tanong ko..

“Owh… Car…. Color black…. Ford…. Astig… Wow… kelan mo kami isasakay dito?” biro ni Bridget habang nililibot ang kotse..

“NASAN SI NIKKI?!!” natauhan kami bigla.. Oo nga pala! 'yan pala ang pakay niya dito!!

“Wala na si Nikki, Louie.  Kalilipad lang ng eroplano.  Huli ka na Louie.” Sabi ko ng mahina…. Ano kayang gagawin niya? C’mon Louie, ‘wag kang humiga dito sa sahig na’to huh? O di kaya magpagulong-gulong man lang. At ‘wag na ‘wag kang himatayin. Okey ka lang? Hindi ka namin kaya ni Bridget noh buti andito si Jasper…

----hit vote, comment, like, and  be a fan!

Mr. Torpe meets Ms. ManhidTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon