Pişmanlığın resmiyeti olur bazen yazılarım... geçmişte yaptıklarıma şu an keşke diyorum lakin iyi biliyorum ki şu an ki yaptıklarım için de gelecekte keşke diyeceğim. Keşke diyeceğim şeyleri yapmamayı ne çok isterdim bir bilsen...
Gün gelir ki insan hayal kurduğuna bile pişman olur. Bi başkasının hayalinin içinde olduğuna ya da olduğunu sandığına bile pişman olur. Ama o an elinden hiçbir şey gelmez...
Canım her yandığında yada yaniyorken tek bi şey düşünürdüm. Acaba bütün bunları hak etmiş miydim? Belki tamamen suçsuz masum değilim ama yaşadıklarımın ne kadarını hak etmiş olabileceğimi düşünmek benim hakkımdı bence. Annesiz olmam mıydı sorun yoksa beni terk etmeye mecbur kalan bir babaya sahip olmam mı? Her başım sıkışıp zor durumda kaldığımda ona koştuğum inkar edilmez bir gerçek ama. Her zorlukta beni değil de bi başkasını düşünmesi de bir gerçek. En gerçek olan da ne biliyor musun? Benim korktuğum için söylediğim yalanları onun öylesine söylemesi. Gerçekler acıdır cümlesinin karşılığı işte tam olarak ta bu...
Annemin hastaneden geleceği ümidi ile kapıda beklerken cansız bedeni ile karsilasmam mi en büyük hayal kırıklığı yoksa kahvaltı yapma bahanesi ile babanın evine gittiğinde evin bomboş olduğunu görmek mi?? Bunca soru işaretleri arasında cevaplanmış tek şey arzu ettiğim şeyin ÖLÜM olduğu...!!!
07.03.2017 salı günü saat 00.53
