İnsanları gerçekten anlayamıyorum. Bir araya geldiklerinde gereksiz bir uğultu oluşturuyorlar. Evet insanların uğultusuydu bunlar. Ve onlar eşref-i mahlukat olmalarına rağmen gereksiz konuşan insanlar, alışveriş siyaset moda ve gıybet gibi. Onca düşünülmesi gereken veya yapılması gereken şey varken onlar bütün bunların arasından bunları mı bulmuşlar?
Ölüm cok yakın belki de bir adım arkanda. Sana yaklaştığını duyuyorsun bir şekilde. Ama onun orada olduğunu bilmene rağmen bir şey yapmıyorsun. Çünkü gözün kör ellerin de bağlı. Bakıyorum da üzülmek kelimesinin içinde yeni bir kelime daha var gibi. Zulm... insanoğlu değmeyen insanlar, önemsiz konular üzerinde kafa yormaya kendilerine dert edinmeye devam ettikleri sürece kendilerine zulm etmiş oluyorlar. Ki Alemleri yaratan Allah subhanehu ve teala bile ben zulmü kendi nefsime haram kıldım diyor iken... Peki o zaman bizi bu zulme kaptıran kim? Biziz. İnsan sadece kendine zulmeder ya işte bizde bu cümlenin gereği kendimize zulm ediyoruz. Oysa ki yine aynı şekilde kelimede üzül de geçiyor. Dinin için üzül, ahiretin için üzül kıyamet sahnelerini hatırla ve üzül. Bu kitaba ne oluyor da küçük büyük demeden herşeyi yazıyor diyeceğin gün için dök o göz yaşını. Kıyamet sahnesini gözünün önüne getir ve ölümün alaca koç şeklinde getirilip ölümün öldürüldüğü o gün için dök yaşlarını...
Durup düşünmen gerekiyor iken sana ne oluyor da düşünüp duruyorsun? Zihninin konuşmasına izin verirken bir yandan da düşüncelerinin esiri oluyorsun.
Sana ne oluyor ki, ufacık bir tebessümün içine bile onca sevabı koyan Allah subhanehu ve teâlânın rızasını kazanmak için gülümsemiyorsun müslüman din kardeşine? Oysa ki senin bir tebessümün ona ve sana kim bilir neler kazandıracaktır?
Unutma ki ey aynı davayı dert edindiğim kardeşim sen oyun ve eğlence için değil zariyat suresinde geçen ayet gereği geldin bu dünyaya. Sen yalnızca Allah subhanehu ve teâlâ ya kul olmak için geldin. Onun için bunca sıkıntı dert keder...
Sakın ola ki hedefinden dünyaya geliş amacından şaşma... Şeytana uyup da ebedi diyarını heba etme... Küçük olduğunu düşündüğün hiç bir iyiliği yapmaktan vazgeçmeyeceğin gibi bildiğin uyguladığın iyiliği anlatmaktan da çekinme vazgeçme...
Dikkat et kardeşim!!!
Dikkat et çünkü ÖLÜM ÇOK YAKIN...
