Ποιος; [Βιβλιο 2: Harvard University]

1ο κεφάλαιο

Η ζωη στο Harvard; Τέλεια. Η Ariana και οι φίλοι της ζουν στην πολυτελή εστία του πανεπιστημίου και περνούν καταπληκτικά. Μαζεύονται στην κεντρική τραπεζαρία και παίζουν επιτραπέζια. Ζουν την καθε μερα τους με πολλη ένταση και ρυθμό. Σχετικά με τα μαθήματα η Ariana και η Laura βρίσκονται στο πρώτο έτος της ιατρικης ,ενω ο Lucas ειναι στην Αρχιτεκτονική και ο Gregory, έχοντας τελειώσει την χημεία τωρα κανει μετεκπαίδευση. Το δωμάτιο των κοριτσιών ειναι γεμάτο με πόστερ αγαπημένων τραγουδιστών ενω η άσπρη μερια της Ariana και η πορτοκαλί μερια της Laura κάνουν το δωμάτιο τους μοναδικό. Το μονο που ενοχλει την Ariana είναι πως πρέπει να μοιράζεται την ντουλάπα με τη φιλη της. Ειχε συνηθίσει στο δωμάτιο -ντουλάπα που είχε στο σπιτι της στην Washington και τώρα της φαινόταν πολύ παράξενο να βολέψει τα ρούχα της στη μια μερια της μικρής ντουλάπας του δωματίου. Οπως και να ειχε έπρεπε να συμβιβαστεί με αυτό και να αφοσιωθεί στη σχολή της. Σήμερα τελείωνε ο μήνας προσαρμογής και ολοι οι φοιτητές θα άρχιζαν τα μαθήματα απο αύριο κιολας. Η Ariana ηταν πολυ χαρούμενη και δεν έβλεπε την ωρα να αρχίσει να μαθαίνει τις ασθένειες, τα μικρόβια, το ανθρώπινο σώμα, τις μεταλλάξεις, καθως και τα ψυχιατρικά θεματα. Ηθελε οσο τίποτα να τα μάθει ολα αυτα. Καθως περπατούσε στο παρκο του πανεπιστημίου για να παει στο κυλικείο ξαφνικα χτύπησε το κινητό της. "Παρακαλω; " "Γεια σου Ariana!" "μαμα!  Τι ευχάριστη έκπληξη!  Πολύ χαρηκα που με πηρες τηλέφωνο. Χαιρομαι πολυ που σε ακούω!". "Και εγω καρδούλα μου και εγω. Σε πηρα για να σου πω καλο ξεκίνημα στα μαθήματα σου.  Είναι το ονειρο σου αυτο. Παντα ηθελες να γίνεις γιατρός. Σε θυμαμαι απο μικρο κοριτσάκι που το έλεγες". "Χαχαχα και εγω το θυμάμαι". "Θα ερθω μια μερα να σε δω. Μου έχεις λείψει". "Και μενα". "Πρέπει να σε αφήσω ομως τωρα γιατι εχω καποια δουλεια". "Εντάξει μαμα!  Γεια σου! "
Η Ariana εκλεισε το τηλεφωνο αρκετά συγκινημένη και ευχήθηκε να πανε ολα καλά και να εχει μια ήρεμη χρόνια καλύτερη από την προηγούμενη. Ξαφνικα ξαναχτύπησε το τηλέφωνο της. "Παρακαλώ; " Δεν απάντησε κανεις. Η ίδια παραξενευτηκε αλλα δεν θα άφηνε τίποτα να την πτοησει γιατί σήμερα ηταν η μεγάλη μερα. Θα άρχιζε την φοιτητικη της σταδιοδρομία. Ηταν πολύ ευτυχισμένη. Λιγο αργότερα πηγε στο δωμάτιο της και βρήκε την Laura να κοιμάται. "Ελα Laura ξύπνα θα αργήσουμε. Δεν θες να αργησεις πρώτη μερα! " "τωρα σε λίγο" απάντησε η Laura και η Ariana γέλασε και την αφησε να κοιμηθει λίγο ακόμη.
Εφτασε στην αίθουσα της χημείας πρώτη πρώτη πριν έρθει ο καθηγητής και οι υπόλοιποι συμφοιτητές της. Εντυπωσιάστηκε πολύ απο τα υπερσύγχρονα μηχάνημα και μικροσκόπια που είδε. Υπήρχαν συνολικά τριάντα μικροσκόπια ενα σε καθε πάγκο καθως και περίπου ενενήντα ντοσιέ  με σημειωματάριο για τους φοιτητές. Υστερα απο λιγο ηρθε και ενας άλλος φοιτητής και βρηκε την Ariana να κάθεται σε εναν πάγκο και να επεξεργάζεται το μικροσκόπιο. "Γεια!" της ειπε. "Γεια! " ανταποκρίθηκε. "Με λενε Jason εσενα; " "Ariana". Εκείνος ηταν αρκετά εντυπωσιασμένος μαζι της και αρχισε να την κοιτα. "Σε ξερω από κάπου; " την ρώτησε. "Δεν νομίζω...γιατι; " "γιατι μου φαίνεται σαν να σε εχω ξαναδει". "Δεν ξερω". "Για μισο λεπτο! Τωρα θυμήθηκα απο που σε ξέρω!  Εισαι η Ariana Warner!  Απο αυτους που επέζησαν απο την καταστροφή στην Washington! " "ναι εγω ειμαι". "Πολύ χαίρομαι που σε γνωρίζω!". "Και εγω το ιδιο". "Για πες μου σε παρακαλώ ειναι αλήθεια ολα αυτα που πέρασες εσυ και οι φιλοι σου; " "αλήθεια ειναι". "Θέλω να μου τα πεις ολα ". "Σε παρακαλώ. Αυτο το θεμα με φέρνει σε τρομερά δύσκολη θέση. Δεν θέλω να μιλαω γι αυτο". "Είναι αληθεια πως η κολλητη σου ηταν αδερφή σου ,ο γκόμενος σου ηταν εξίσου αδερφός σού και ο αστυνόμος ηταν ο πατέρας τους; " "αληθεια ειναι. Και σε παρακαλώ να μην τα αναφέρεις ξανα αυτα. Ειμαι καλα τωρα. Εχω ηρεμήσει. Εχω μπει σε μια σταθερή πορεία και ειμαι εδω για να γινω γιατρός". "Συγγνώμη ρε δεν ήθελα να σε προσβάλω". "Μην ανυσηχείς". Σε λίγη ωρα μπήκαν και αλλοι φοιτητές. "Ωχ σε ξερω εσενα! " ειπε μια φοιτήτρια στην Ariana. "Εισαι αυτη απο την τραγωδία στην Washington!  Εγω ειμαι η Britney.  Britney Smith". "Χαιρομαι. Εμενα με λενε Ariana Warner". "Η Ariana εισαι; Νομιζα η Laura. Πολύ χαίρομαι που σε γνωρίζω. Σε έβλεπα στις ειδήσεις αλλα δεν ήθελες να πεις τίποτα στον αέρα". "Ναι η αλήθεια ειναι πως προτιμώ μια διακριτικότητα. Δεν θελω ολα όσα αισθάνομαι να ειναι φανερα". "Σε θαυμάζω!  Πολύ θα ηθελα να ημουν στη θέση σου". "Δεν νομίζω να ήθελες. Δεν θα ήθελες να σε κυνηγάει ενας μανιακός δολοφόνος που στη συνέχεια μαθαίνεις πως ειναι δυο και ύστερα να ειναι τρεις. Δεν θα ήθελες οι δυο άνθρωποι που σε στήριζαν τοσο καιρο να ειναι οι δολοφόνοι και να σε μισούν. Δεν θα ήθελες ο άνθρωπος που σε προστάτευε απο το κακό να είναι το ιδιο το κακο και κυρίως ...δεν θα ήθελες να βλέπεις τους φίλους σου σκοτωμένους ο καθενας με εναν απαίσιο φρικαλεο τρόπο με τα έντερα, τα ματια, τις γλώσσες, τα μαλλια, τα όργανα εξω και πεταμένα παντού. Δεν θα ήθελες να βλέπεις αίματα στις σκάλες, στο δωματιο σου,στο μπανιο, παντου. Εχω δει τοσο πολυ αίμα οσο δεν φανταζόμουν. Πολύ θα ηθελα να γυρνούσε ο χρόνος πισω και να έσβηναν ολες αυτες οι αναμνήσεις. Δυστυχώς ομως δεν σβήνουν. Ειναι εκει αποτυπωμένες στο μυαλο μου, βαθεια χαρακωμενες. Δεν σβήνουν. Το σημαντικό όμως είναι να προχωράς μπροστά. Να μην κοιτας πίσω. Να μην εξαρτάσαι απο το παρελθόν. Εγω αυτο κανω. Και εύχομαι να τα καταφέρω". "Πιστεύεις πως θα μπορούσε να ξαναγίνει κατι τέτοιο; " "δεν ξερω. Ομως δεν θα ηθελα να το σκέφτομαι. Τρέμω στη σκέψη πως θα φοβάμαι να περπατήσω στους διαδρόμους μήπως μου πεταχτεί καποιος και με σκοτώσει". "Δίκιο έχεις".
Πέρασε αρκετή ωρα και μισή ωρα, αργότερα ηρθε ο καθηγητής της χημείας. "Καλημέρα σας παιδια, ειμαι ο νεος καθηγητής σας.  Μαζι θα μάθουμε οργανική και ανόργανη χημεία. Θα μάθουμε την αλήθεια πίσω απο καποιες ενώσεις. Θα μάθουμε πως το 100% του εαυτού μας αποτελείται απο χημικές ενώσεις. Θα τα μάθουμε ολα". Η φωνή του καθηγητή αυτου ήταν πολυ οικεία στην Ariana. Γύρισε ξαφνικά και τον ειδε. Χαμογέλασε και του έκλεισε το ματι. Ηταν ο Gregory. Ειχε διοριστεί ως καθηγητής σε αυτο το μάθημα λογω της άριστης γνώσης του στον τομέα αυτόν. "Πιστεύω πως θα έχουμε μια ωραια χρονια χωρις αντεγκλήσεις και τσακωμούς και εύχομαι να τα πάμε καλα. Είναι σχετικά ανεκτικο ατομο και δέχομαι κάθε διαφωνία σας αλλα δεν θέλω να υπάρχει φασαρία κατα την ωρα του μαθηματος". Η Ariana παρακολουθούσε χαμογελώντας τον Gregory να μιλα και εκείνος την κοίταζε που και που ενω εκείνη με το χαμόγελο της τον εκανε να νιώθει αμήχανα. Προσπαθούσε να μην την κοιτα συχνά αλλα τα ματια του πήγαιναν εκει αυτόματα. Εκείνη τον κοίταζε και δεν κατάλαβε πόσο γρήγορα πέρασε η ωρα. "Σας ευχαριστώ παιδιά που με ακούσατε. Αύριο θα ξεκινήσουμε κανονικά το μάθημα. Α!  Ξέχασα κατι. Μπορείτε αν θέλετε να με λέτε Gregory λογω της μικρής ηλικιακής μας διαφοράς. Εχουμε διαφορά τέσσερα χρόνια.  Μπορείτε να πηγαίνετε". Εφευγαν ολοι και εμεινε ο Gregory μονος μεσα ευχαριστημένος. Λιγα λεπτά αργότερα η Ariana μπήκε μεσα και έκλεισε την πόρτα και έτρεξε δίπλα του.  "Αγάπη μου πολυ χαίρομαι που εισαι καθηγητής μου.  Θα μου βάζεις μονάδες". "Οοχιι δεν κατάλαβες καλα. Θα προσπαθήσεις και θα παρεις βαθμους μόνο αν το αξίζεις" της ειπε και την φίλησε ,και εκεινη τον αγκαλιασε. Ξαφνικα χτύπησε το κινητο της. Ηταν από άγνωστο νούμερο. "Παρακαλώ; " "γεια σου Ariana ...με θυμασαι; " Jonathan; " "βλέπω με κατάλαβες. Χαίρομαι. Ηθελα να βεβαιωθώ αν εισαι καλα". "Τι θέλεις; " "δεν με ρώτησες πως ειναι η ζωη στη φυλακή; " "δεν σε Ρώτησα γιατι δεν θέλω να εχω σχέση μαζι σου". "Αααα δεν εισαι ευγενική. Και εγώ που σε οηρα για να σου ευχηθώ καλη φοιτητική χρονια" "δεν σε πιστεύω ". "Καλα εντάξει δεν σε πηρα γι αυτο. Σε πηρα για να σου πω πως θα περάσεις μια... Ενδιαφέρουσα χρονιά"