Ποιος; [Βιβλιο 2: Harvard University]

22ο κεφάλαιο

"ΙΑΤΡΙΚΗ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ
ΙΑΤΡΟΣ: Salvador Brown
ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ: Ψυχίατρος, γενικός χειρουργός
ΑΣΘΕΝΗΣ Rory T. Brown
ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ : Η νοσηλεία του ασθενούς σε μια ψυχιατρική κλινική ειναι ακρως απαραίτητη διοτι τα συμπτώματα επιθετικότητας εμφανίζονται. Συνισταται συνεχή παρακολούθηση καθως και ειδικό φαρμακευτικό υλικό, για την καταστολή της επιθετικης συμπεριφοράς. Ο ασθενής εμφανίζει επιπροσθέτως αδυναμία αναγνώρισης της ασθένειας του. Η άμεση χορήγηση ισχυρών κατασταλτικων ειναι απαραίτητη".
Η Ariana δν μπορούσε να πιστέψει αυτο που μόλις διάβασε. "Τι συμβαίνει δεσποινίς; Τι πάθατε; ". "Αυτο ειναι!". Φώναξε η Ariana. "Ποιο ειναι; τι βρήκατε; ". "Δείτε εδω". Η Ariana του έδειξε τη γνωμάτευση. "Ποιος ειναι ο Rory; ". "Ο Rory κύριε αστυνόμε είναι ο δολοφόνος που ψάχνουμε. Και δεν είναι απλα ο δολοφόνος. Ειναι και ο γιος του γιατρού Salvador ". "Οπα πως το είπατε αυτο;". Η Ariana επανελαβε την πρόταση της και στη συνέχεια ειπε. "Νομιζω έβγαλα ενα σενάριο. Ας φανταστούμε τον κυριο Salvador να βλέπει πως το παιδί του εμφανίζει επιθετικές συμπεριφορες προς τα αλλα παιδιά. Εκεινος ως ψυχίατρος αναλαμβάνει να τον εξετάσει και ανακαλύπτει πως ο γιος του ειναι ψυχασθενής. Αποφασίζει να τον κλείσει σε ίδρυμα. Ομως για κάποιο λόγο ο γιος του ειναι ελεύθερος, αν αναλογιστούμε τα αποτελέσματα. Οπότε ερχόμαστε αντιμέτωποι με δυο νεα σενάρια. Πρώτον. Νοσηλεύτηκε και δραπέτευσε η βγηκε από εκεί με αδεια και δεύτερον δεν νοσηλεύτηκε ποτε, πράγμα που μας οδηγεί σε ενα γιατι. Γιατί να μη νοσηλευτεί ". "Που τα σκεφτήκατε ολα αυτα; ". Η Ariana γέλασε λιγο. "Ξέρετε κύριε αστυνόμε, εγω ημουν αυτη που ανακάλυψε ποιοι ηταν οι άνθρωπο πισω απο την κουκούλα". "Εσεις; ". "Μαλιστα. Νομίζατε πως το έκανε η αστυνομία της Washington ετσι; Σας πληροφορώ πως αυτή δεν εκανε απολύτως τίποτα. Βασικα έκανε. Συνέλαβε τους ενόχους. Εγω ειπα στους αστυνόμους εκει να πουν στα καναλια πως εκείνοι βρήκαν τους ενόχους γιατι δεν ηθελα να αποκτήσω φήμη. Ουτε τώρα θελω. Μην κοιτάτε που απέκτησα. Η Ariana που επέζησε. Λες και κέρδισα στο Survivor ". "Καλα και πως βρήκατε εσεις ολα τα στοιχεία; ". "Εψαξα. Καμια φορά τα στοιχεία που ψάχνουμε δεν ειναι μακρυα κάπου απομονωμένα. Ειναι δίπλα μας. Μπροστά μας. Εμεις απλώς δεν τα βλέπουμε". "Εχετε δικιο". "Σας παρακαλώ μην μου μιλάτε στον πληθυντικό. Αισθάνομαι μεγαλύτερη σας". "Καλα. Θα σε λεω Ariana". "Οπως όλοι οι φιλοι μου". Λοιπόν κύριε αστυνόμε πρέπει να γυρίσω στο δωμάτιο μου. Οι συγκάτοικοι μου θα με ψαχνουν". "Συγκάτοικοι; Μονο με τη δεσποινίδα Laura δεν συγκατοικειτε; ". "Τωρα πια οχι μονο". Η Ariana εφυγε κλείνοντας την πόρτα του νεκροτομείου. Εφτασε στο δωμάτιο της και πηγε να ξαπλώσει στο κρεβάτι της όπως κανει πάντα αλλα θυμήθηκε τον Gregory. Αφησε τα πράγματα της στην λευκή δερμάτινη πολυθρόνα της και άρχισε να ψάχνει τις πιτζάμες της. Το δωμάτιο από τη μερια της Ariana ηταν ολόλευκο, χωρις σταγόνα αλλου χρώματος. Λευκο γραφείο, λευκο πάτωμα, λευκα παράθυρα,λευκο κρεβατι, λευκά σεντόνια, λευκά ολα. Ηταν το αγαπημένο της χρωμα. Το χρώμα της αγνότητας και της καθαριότητας. Προσπαθούσε να βρει μεσα σε ενα χάος που επικρατούσε στο δωμάτιο, τις πιτζάμες της ομως δεν μπορούσε χωρις φως. Ετσι ενεργοποίησε το φακό του κινητού της. Η Laura και ο Gregory κοιμούνταν βαθειά και δεν ενοχλήθηκαν με το φως. "Μα που ειναι; " ψέλλισε η Ariana οταν ξαφνικά της είδε. Τις κρατούσε ο Gregory. Τον πλησίασε και προσπάθησε να τις τραβήξει. "Οχιι" ειπε ο Gregory, μη γνωρίζοντας τι έλεγε. Η Ariana τον αγνόησε και τράβηξε τις πιτζάμες της πολύ απότομα με αποτέλεσμα ο Gregory να ξυπνήσει. "Επιτέλους !" ειπε η Ariana και τις πήρε κατευθυνόμενη προς το μπάνιο. Οταν εβγαλε τα ρούχα της και περπάτησε προς το κρεβάτι της συνειδητοποίησε πως δεν ήξερε που να κοιμηθεί. "Τι να κανω τωρα; " ψέλλισε. "Μπορεις να κοιμηθείς μαζι μου", της ειπε ο Gregory που μετά βίας μπορούσε να μιλήσει. "Προτιμώ να στέκομαι όρθια". "Ariana σκασε και έλα εδω". Η Ariana παραήταν κουρασμένη για να βρει κάποια εναλλακτική λύση οπότε πλησίασε διστακτικά το κρεβάτι της. Δεύτερη φορά που θα κοιμόταν μαζι με τον Gregory. Τελευταία στιγμή πήγε στην ντουλάπα της και πήρε ενα λευκο σεντόνι. Μολις ξάπλωσε στο κρεβάτι της ακουσε τον Gregory να εκπνέει δυνατά. Τον κοίταξε γιατι νόμιζε πως κατι έπαθε αλλα εκείνος χαμογελούσε. "Βρίσκεις κατι αστειο;" ρώτησε η Ariana εκνευρισμένη. "Κοιτα η αλήθεια ειναι πως βρισκω". Πες μου να γελάσω και εγω". "Καλύτερα οχι". "Μα επιμένω. Βρίσκεις κατι αστείο; ". "Εσένα". "Εμενα; ". "Μαλιστα". Ο Gregory δεν μπορούσε να συγκρατήσει αλλο τα γέλια του και ξέσπασε σε πολλα χαχανιτα. Η Ariana προσπάθησε να κοιμηθεί αλλα το κρεβάτι της και η παρουσία του Gregory δεν την άφηναν να κοιμηθει. "Εντάξει σταματάω. Ειναι που σου συμβαίνουν ολα αυτά και παρόλα αυτα εισαι ο εαυτός σου". Η Ariana δεν απαντούσε ελπίζοντας πως ο Gregory θα πιστέψει πως κοιμήθηκε και θα σταματήσει να την ενοχλεί. Ομως εκείνος ήξερε πως ηταν φυσικά αδύνατον να κοιμηθεί κάποιος τοσο γρήγορα οπότε την πλησίασε και της ειπε στο αυτι. "Καλο σας βράδυ κυρια Warner". Υστερα απομακρύνθηκε, ακούγοντας ομως το σιγανό γέλιο που ξέφυγε απο την Ariana.
Το πρωί, η Laura ειχε ηδη ξυπνήσει και ετοιμαζόταν να φυγει οταν ακουσε ενα δυνατό θόρυβο συνοδευόμενο και από μια βρισιά . "Ariana τι έπαθες; ". "Επεσα απο το κρεβάτι". "Γιατι τι όνειρο έβλεπες που σε εκανε να θες να τρέξεις; " . "Δεν θυμάμαι". "Τι ωρα γύρισες εχθές;". "Αργα". "Πάλι με τον Gregory κοιμήθηκες; ". "Ε οπως βλεπεις. Δεν μπορώ αλλο. Θελω να απλώνομαι και να έχω ένα κρεβάτι δικό μου". "Χαχαχ ηρέμισε. Θα δουμε αν μπορούμε να μεταφέρουμε τον Gregory στο δωμάτιο του". "Ωραια. Τι μαθηματα έχουμε σήμερα;". "Κανονικά είχαμε τρια. Ανθρωπολογία, χημεια και ανατομία. Αλλα επειδή η καθηγήτρια Rainder δολοφονήθηκε και ο Gregory είναι άρρωστος θα κανουμε μονο ανθρωπολογία". "Αρα προλαβαίνουμε να παμε στην τραπεζαρία ετσι; ". "Φυσικα και προλαβαίνουμε. Περίμενε να τηλεφωνήσω στον Lucas για να ερθει μαζι μας".
Η Ariana και η Laura πήγαν στην τραπεζαρία και βρήκαν τον Lucas να τις περιμένει. "Καλήμερα" ειπαν ολοι και άρχισαν να τρωνε. Στο τραπέζι τους βρίσκονταν και η Bruni με τον Tim. "Εσύ Bruni πίνεις μόνο ενα χυμό; " ρωτησε ο Lucas. "Ε ναι. Δεν μου αρεσουν ξερεις πολλα φαγητά και ειδικά το πρωί δεν εχω όρεξη για φαγητό ". "Α και εγω το παθαίνω αυτό κάποιες φορές". Είπε η Ariana τρώγοντας την σαλατα της. "Εσύ Ariana μονο σαλάτα θα φας; " ρωτησε o Tim. "Ε ξέρεις εγω είμαι Vegan. Δεν τρωω ούτε κρέας και ψαρι αλλα ουτε τα προϊόντα των ζώων οπως γαλα, τυρί, γιαούρτι". "Και πως τα καταφέρνεις; Δεν σου έρχεται όρεξη να φας κατι απο αυτα;". " ε ναι κάποιες φορες. Αλλα τοτε προσπαθώ να το αποφύγω".
Κάποια στιγμή πλησίασε την Ariana ο Joel. "Καλημέρα παιδιά. Καλημέρα μωρο μου",ειπε απευθυνόμενος στην Ariana. "Καλημέρα" του απάντηε η Ariana χαρίζοντας του ενα χαμόγελο. "Τι ωρα ειναι;" ρώτησε ο Tim. "9:30". Απάντησε ο Lucas. Αμεσως το πρόσωπο της Ariana σοβαρεψε. "Τι;"ειπε. "Γιατί τι εγινε; " ρωτησε η Laura. "O Jonathan! Αυτο εγινε". Της απάντησε και αφού σηκώθηκε απο τη θέση της άρχισε τρέχοντας να κατευθύνεται προς το δωμάτιο του Jonathan. Οταν έφτασε και χτύπησε την πόρτα εκεινη άνοιξε και εμφανίστηκε ο αστυνομικος Jerald λιγάκι θυμωμένος. "Δεν σας είπα δεσποινίς μου να έρθετε 9 ακριβώς ; Γιατί ήρθατε τωρα; ". "Με συγχωρείτε κύριε αλλα ξεχάστηκα". "Τελως πάντων. Jonathan! Ελα ήρθε η δεσποινίδα Warner". Οταν ηρθε ο Jonathan την παρατήρησε απο πάνω μέχρι κάτω και ειπε. "Βρε βρε βρε στις ομορφιές της είναι πάλι η Ariana". "Εγω σας αφήνω. Να γυρίσετε πριν απο τις 12. Εντάξει; ". Η Ariana δεν πρόλαβε να μιλήσει καθως ο Jonathan ειχε ηδη απαντήσει γι'αυτη. "Ναι ναι εντάξει". Ηταν αρκετά εκνευρισμένη και ρώτησε. "Μπορείς να μου πεις γιατι δεν με άφησες να απαντήσω; Τι θες πια απο εμένα; ". "Θέλω να πεθάνεις. Η μαλλον οχι να πεθάνεις. Να δολοφονηθείς. Αγρια. Αυτό θέλω απο εσενα". "Ακόμη και αυτό να θέλεις δεν πρόκειται να γίνει". "Γιατι; Δεν εχεις ικανούς τους κλόουν να σε πιάσουν και να σε σκοτώσουν; " . "Φυσικα και οχι. Αυτοι οι τρεις ειναι δειλοι σαν εσένα ". "Γιατι σαν εμενα; Εγω μια χαρα εκανα τη δουλειά μου. Αν δεν είχες βρει τα γαμημένα τα χαρτιά στο ληξιαρχείο δεν θα με είχες ανακαλύψει". "Εμ. Ετσι κατα τύχη ξεσκεπαστηκες αδερφουλη μου". Ο Jonathan δεν μίλησε καο συνέχισε να περπατάει προς την τραπεζαρία. Οταν φτάσανε επικράτησε νεκρική σιγή. Η Ariana ειχε βρεθεί αντιμέτωπη με παρόμοια κατάσταση αλλα αυτη τη φορα ήταν διαφορετικά. Δεν την κοιτούσαν με θαυμασμό η με λύπη. Αντίθετα την κοιτούσαν με μισος και κακια. Ηταν λογω του Jonathan. "Γιατι μας κοιτάνε ετσι; ", ρώτησε ο Jonathan. "Γιατι εισαι δολοφόνος. Κανεις δεν ήταν σύμφωνος με την παραμονή σου εδω". "Και γιατί; " . "Δεν ξέρω. Σταμάτα να τους κοιτας και παμε προς το τραπέζι μου"...Οταν εφτσασαν ο Jonathan ηταν αρκετά ήρεμος σαν να μην τον ένοιαζε που τον κοιτούσαν όλοι. Εκατσε διπλα στον Tim σπρώχνοντας τον για να μπορέσει να κάτσει και η Ariana. "Μα αμαν πια με αυτές τις χειροπέδες. Δεν μπορείς να μου τις λύσεις λιγο; ",ρωτησε ο Jonathan και αμέσως ολοι κοίταξαν την Ariana να ακούσουν την απάντηση της. Εκείνη με ολα αυτα τα ματια καρφωμένα πανω της δεν μπορούσε να σκεφτεί λογικά. Παρόλα αυτα ομως δεν έκανε τη χαρη στον Jonathan. Επικρατούσε ακόμη ησυχία ενω αυτο δεν ενοχλούσε καθόλου τον Jonathan, ο οποίος ανάγκασε την Ariana να σηκωθεί και να παει στο μπουφέ να πάρει πρωινό. Υστερα έκατσε στην θεση του και έτρωγε ανενόχλητος. "Δεν αντέχω αλλο. Μπορεί κάποιος να μου πει τι κανει αυτος εδω και τρώει μαζι μας; ",ειπε o Jerry κάνοντας ολους να τρομάξουν καθως κανείς δεν είχε καταλάβει την παρουσία του. "Ησουν εδω απο πριν;" ,ρωτησε η Laura. "Φυσικα και ημουν. Και σας ξαναρωταω. Τι θελει αυτός εδω. Ariana είμαι πολύ απογοητευμένος μαζι σου. Εγω πάντα σε στήριζα σε οπια απόφαση και να πάρεις αλλα αυτο με ξεπερνάει". "Κοιτα Jerry. O Jonathan δεν βρίσκεται εδω επειδή μου έλειψε. Βρίσκεται εδω γιατί πρεπει. Και σε αυτή την κατάσταση δεν με νοιάζει πραγματικά αν εσύ εισαι η δεν εισαι ευχαριστημένος μαζι μου. Κάνω ο,τι θεωρώ εγω καλύτερο για όλους μας. Και πίστεψε με επειδή έχω ζήσει και μια παρόμοια κατάσταση ξερω κατι παραπανω". Ο Jerry ενοχλήθηκε και δεν προσπάθησε να το κρύψει. Ετσι σηκώθηκε με φορα και εφυγε. Εκεινη τη στιγμή ο Jonathan ρωτησε δυνατά "τι είναι αυτο; " και αμεσως ολοι γύρισαν. Ετσι ο ίδιος πέταξε το πιρούνι του με μεγάλη δύναμη σημαδεύοντας το κεφάλι του Jerry. Τελικά το πιρούνι καρφώθηκε στην πισω μερια του κεφαλιού του κανόνας τον να βγαλει μια κραυγή πόνου και να πέσει στο πάτωμα γεμίζοντας αιμα το χωρο. Τα ματια του κοκκινησαν και γύρισαν προς τα πισω. Ειχε πεθανει. Αμεσως μετα ολοι οι παρευρισκόμενοι αρχισαν να τον κοιτούν και να ουρλιάζουν. Η Ariana ,η Laura και ο Lucas ηταν πολύ αγχωμένοι γιατι δεν ειχαν αντιληφθεί την παρουσία του δολοφόνου. Κανεις δεν ήξερε ποιος το εκανε. Ο Jonathan προσποιήθηκε τον έκπληκτο και τον τρομοκρατημένο με μεγάλη επιτυχία. Επικράτησε αναστάτωση και ολοι άρχισαν να βρίζουν την Ariana και τον Jonathan. Σε λίγο ήρθε η αστυνομία και επέβαλε ταξη. "Ησυχία ολοι. Λοιπόν. Απο οτι φαίνεται ο δολοφόνος σας ξεγέλασε. Βρίσκεται εδω μαζι μας αυτή τη στιγμή. Θα τον εντοπίσουμε ομως πολύ γρήγορα γιατί ξέχασε να παρει το πιρούνι του πισω. Ο Jonathan τοτε έβγαλε ενα αλλο πιρούνι απο την τσέπη του παντελονιού του και το τοποθέτησε δίπλα του για να φαίνεται πως έχει πιρούνι. Η Ariana αρκετά σοκαρισμένη κοίταξε την Laura και ρώτησε. "Τι στο καλο ηταν αυτο; ". "Δεν ξερω. Ομως κατι μου λέει πως πλέον το περιθώριο της ζωής στενεύει επικίνδυνα". Η Ariana κάθησε και σκέφτηκε. "Δεν μπορω να καταλάβω γιατι δεν με πειράζει πλέον που δεν βλέπω πτώματα; Εχω πάθει ανοσία στο αιμα. Στο φόνο. Στον κίνδυνο. Δεν με νοιάζει πλέον. Απο τη μια ειναι καλο αλλα απο την αλλη; Ανοσία εχουν και οι δολοφόνοι". Ξαφνικά το μυαλο της Ariana ξεκαθάρισε. Ηξερε τι έπρεπε να κανει. Σηκώθηκε γρήγορα απο το τραπέζι και ειπε κατι που ηταν σίγουρη πως θα κινήσει την περιέργεια των δολοφόνων. "Τα χαρτιά ειναι στο δωμάτιο μου. Κυριε Rory T. Brown". Ηταν πλέον σίγουρη πως αυτο έπρεπε να κανει. Βγήκε εξω απο την τραπεζαρία και κατευθύνθηκε προς το δωμάτιό της. Οταν ανοιξε την πόρτα πλησίασε προς το κρεβατι της. Μόλις ειδε πως τα χαρτιά έλλειπαν τρόμαξε. Στη θέση τους βρηκε ενα σημείωμα που έγραφε. "Σε ευχαριστώ πολύ για την πληροφορία!". Εκεινη ηταν αρκετά πανικοβλημενη. Εκατσε στο κρεβάτι της οταν συνειδητοποίησε πως εκει έπρεπε να βρίσκεται ο Gregory. Η καρδιά της αρχισε να χτυπάει πολύ δυνατα. Ο Gregory ελλειπε. "Θεε μου τι να κανω τωρα; Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτο". Ηταν έτοιμη να βγει εξω οταν ανοιξε η πόρτα του μπάνιου και εμφανίστηκε ο Gregory. Εκείνη μολις τον ειδε έτρεξε και τον αγκάλιασε, ενω την κυρίευσε ενα αίσθημα ανακούφισης. "Εϊ τι σ'επιασε μπορείς να μου πεις; ". Εκείνη τραβήχτηκε απότομα. "Σ-συγγνωνη δεν ήθελα απλά δεν σε βρηκα εδω και νόμιζα πως σε είχε απαγάγει ο κλόουν". "Γιατι να το κανει αυτο; Πώς ξερει που βρίσκομαι; ". "Ξέρει γιατι του είπα πως τα χαρτιά που ψάχνει ειναι εδω. Οποτε θα σε σκότωνε για να τα παρει". "Ναι αλλα δεν τα πηρε". Η Ariana του έδειξε το σημείωμα και ύστερα ειπε. "Μαλλον θα τα πήρε οσο εσύ ησουν στο μπάνιο". "Καλα και εσύ γιατί να του πεις που εχεις τα χαρτιά; ". Η Aroaba τοτε του ειπε για την επίθεση στην τραπεζαρία. "Ειναι αδίστακτος". Κατάφερε μόνο να πει. "Δεν ειναι μονο αυτο. Ειναι πως τώρα πια μπορεί να σκοτώνει χωρις τη στολή. Θυμασαι την Lena; ο δολοφόνος τη σκότωσε χωρις να μασκαρευτει. Περπάτησαν μαζι και την σκότωσε ύστερα απο λίγο". "Σωστα". Τοτε η Ariana ειπε. "Τουλάχιστον εχουμε ακομη μια βοήθεια". "Τι βοήθεια; ". Εκείνη πήρε την τσαντα της και έβγαλε από μεσα το γραμμα του γιατρού που βρηκε στο γραφείο του. Το εδωσε στον Gregory και περίμενε να το διαβάσει. Εκείνος το διάβασε μέσα σε τρία λεπτα. "Μα καλα ολοι για το πατωμα λενε;". "Με τον Lucas διαπιστώσαμε πως δυο πατώματα φανερώνουν την απάντηση. Ενα αυτό που ειδε ο Bryce στο βαν και ενα αυτο που περιγράφει ο κύριος Salvador". "Πολυ ωραια. Αρα πρέπει να ψάξουμε ". "Εσύ δεν θα ψάξεις τίποτα. Εισαι αρκετά αδύναμος και πρεπει να αναρρωσεις γρήγορα". Ο Gregory δεν προσπάθησε να την πείσει γιατί ηξερε πως κατι τέτοιο ήταν αδύνατο. Ξαφνικα χτύπησε το τηλέφωνο της Ariana. Εκείνη βλέποντας την απόκρυψη ειπε. "Αυτος είναι ". Γρήγορα απάντησε και έβαλε το κινητό της σε ανοιχτή ακρόαση ώστε να ακουει και ο Gregory. "Ναι; ". "Γεια σου ". "Τι θέλεις παλι; Δεν σου έφταναν όσα εκανες στην τραπεζαρία θελεις και να με πάρεις και τηλέφωνο; Να μου πεις τι; Οτι ο χρόνος μου τελειώνει; ". Η Ariana με τον Gregory ειχαν πλησιάσει στα παράθυρα και κοίταζαν απ'εξω για να δουν ποιος τηλεφωνεί. Εβλεπαν χιλιάδες φοιτητές. Θα μπορούσε να ειναι ο οποιοσδήποτε. "Ναι ήθελα να σε πάρω τηλέφωνο για να σου πω κάτι". Πλεον και οι δύο κοιτούσαν αποκλειστικά απο το παράθυρο για να τον εντοπίσουν. "Τι θελεις να μου πεις; ". Ξαφνικά η πόρτα άρχισε να ανοίγει σιγα σιγα χωρις κανενα θόρυβο και να μπαίνει αργα μέσα ο κλοουν που μίλαγε στην Ariana, κρατώντας ενα μικρό μα κοφτερό ηλεκτρικό μαχαίρι. "Ηθελα να σου πω πως θα πεθάνεις τωρα". Εκείνος μιλούσε απο το κινητό του και δεν κατάλαβαν πως ηταν πίσω τους. Ετσι οταν τους πλησίασε αρκετά χτύπησε ελαφρά τον ώμο της Ariana για να την κανει να γυρίσει προς τα πισω και να τον δει. Εβαλε ενα ουρλιαχτό και έμεινε ακίνητη οπως και ο Gregory. Ο κλόουν κρατούσε στο ενα χέρι του το μαχαίρι και στο αλλο το κινητό του που το είχε στο αυτι του. Υστερα το έπιασε με τα δυο του χέρια, το έκλεισε και ενεργοποίησε το μαχαίρι. Πλησίασε τον Gregory αλλα η Ariana τον έσπρωξε με αποτέλεσμα να πέσει προς τα δεξιά και ο κλόουν να καρφώσει τον τοίχο. Υστερα έτρεξε εκεινη στο μερος που ήταν ξαπλωμένος ο Gregory. Ο κλόουν θυμωμένος πλεον έβγαλε το μαχαίρι απο τον τοιχο και τους πλησίασε. Η Ariana θυμήθηκε πως ειχε ενα αντικείμενο για αμυνα που προκαλούσε ηλεκτροσόκ. Ετσι πλησίασε το κομοδίνο της και γρήγορα το πηρε ενεργοποιώντας το και σημαδεύοντας τον. Εκείνος έπεσε κατω. Ο Gregory σηκωσε την Ariana ομως εκεινη τον έσπρωξε και πλησίασε τον λιποθυμο κλόουν ξαναφορτιζοντας το αντικείμενο άμυνας. Ετσι τον ακούμπησε αλλη μια φορα με περισσότερη δόση ρεύματος. Το σώμα του τρανταχτηκε. "Σταμάτα! Θα τον σκοτώσεις! " φώναξε ο Gregory ομως η Ariana δεν τον ακουγε και περίμενε να φορτώσει παλι το αντικείμενο αμυνας. "Ariana ακουσε με σε παρακαλώ. Μην το κανεις. Θα γίνεις σαν αυτόν. Ενας στυγνός δολοφόνος και θα καταλήξεις στη φυλακή. Θα πάρεις μια ψυχή μαζι σου!". Η Ariana ακούγοντας αυτα τα λόγια σταμάτησε. Δεν ηταν δολοφόνος. Το ήξερε πως δεν ηταν δολοφόνος. Και δεν θα γινόταν ποτε. Σηκώθηκε αφήνοντας τον κλόουν στο πάτωμα και κοίταξε εξω απ'το παράθυρο. O Gregory δεν της ειπε τίποτα αλλο. Επικρατούσε ησυχία και η ατμόσφαιρα ηταν αρκετά τεταμένη. Η μεση του Gregory ηταν αρκετά χτυπημένη και δεν μπορούσε να σηκωθεί να ξαπλώσει. Ξαφνικά ο λιπόθυμος κλόουν αρχισε να κουνα τα πόδια του και σε λιγότερο απο ενα λεπτό είχε σηκωθει. Κανεις απο τους δυο δεν τον είχε αντιληφθεί. Ο κλόουν πλησίασε τον Gregory βγάζοντας ενα απλο αλλα μεγάλο μαχαίρι απο την τσέπη της στολής του. Σηκωσε το χερι του και ετοιμάστηκε να καρφώσει το μαχαίρι στο λαιμό του Gregory. Τοτε η Ariana πήρε στα χέρια της το κομοδίνο της Laura και τον χτύπησε στο κεφάλι παρασερνοντας τον. Ο Gregory τρόμαξε αλλα οταν είδε την Ariana αναψοκοκκινισμενη να κρατά το κομοδίνο του ξέφυγε ενα χαμόγελο. "Ηρακλή μου εσύ! ",της ειπε και εκείνη μπόρεσε να γελάσει. Γέλαγε. Πράγματι γέλαγε. Γέλαγε μετά από πολύ καιρο. Αφησε το κομοδίνο κάτω και άρχισε να γελάει ακομη πιο δυνατά οπως και ο Gregory. Εκατσε διπλα του και τον κοίταζε στα μάτια. Σταμάτησαν να γελάνε. Τοτε ο Gregory έπιασε με το ενα του χερι το πρόσωπο της και με το αλλο την εφερε πιο κοντά του, και τη φίλησε. Εκείνη έμεινε έκπληκτη στην αρχή. Ομως αφησε τους ενδοιασμούς, τα πρέπει και οτιδήποτε αλλο που την εμπόδιζε να ανταποκριθεί στα θελω της και απόλαυσε τη στιγμή. Επιασε τα μαλλιά του και έπαιζε μαζι τους. Ξαφνικά ομως ηρθαν διάφορα στο νου της. "Τι κανω τώρα; Φιλάω τον Gregory; Εγω; Πως γίνεται αυτο; Γιατι να θέλω; Γιατί ανταποκρίνομαι; Γιατι μου αρέσει; Και ο Joel; Δεν ειμαι εγω η Ariana που ηξερα". Τραβήχτηκε απότομα απο κοντά του κάνοντας τον Gregory να σχηματίσει μια έκφραση απορίας. "Τι έπαθες; ". Εκείνη δεν μπορούσε να απαντήσει. "Ε-ε-εγωωω...". Ηταν το μονο που μπόρεσε να πει ενω με δάκρυα στα ματια εφυγε κλείνοντας την πόρτα πίσω του. Ο Gregory εκνευρισμένος αρχισε να χτυπάει το στρώμα με τα χέρια του. Ο κλόουν είχε συνέλθει λιγο, αρκετά ομως για να φύγει απο εκει. Ανοιξε την πόρτα και εφυγε τρέχοντας κατευθυνόμενος προς το δωμάτιο σφαγής.
Οταν εφτασε μετα βίας μπόρεσε να περπατησει και αφησε τον εαυτό του να κυλιστει στις σκαλες.
Πέφτοντας απο το τελευταίο σκαλοπάτι σέρνοντας τους ώμους του έφτασε μέχρι τον πάγκο που έσφαζαν τα θυματα τους και καθισε εκει. Σε λιγότερο απο πεντε λεπτα ήρθαν οι αλλοι δυο κλόουν και οταν τον ειδαν πλησίασαν κοντά του. "Πως εγινες ετσι παλι; ". Ρώτησε ο ενας. "Η Ariana. Πρώτα μου έκανε ηλεκτροσόκ δυο φορες και ύστερα μου πέταξε κατι βαρύ, που δεν θυμάμαι τι, στο κεφαλι μου". "Παλι η Ariana; ". "Ναι. Και δεν είχα συνέλθει πληρως απο το προηγούμενο χτύπημα". Ο κλοουν που δεν μιλούσε, πηγε προς τη μερια με τα οπλα και πηρε μια σύριγγα. Υστερα τη γέμισε με ενα μωβ υγρό που βρισκόταν δίπλα και είπε. "Αυτό εδω θα σε βοηθήσει να αναρρώσεις γρήγορα ". "Τι ειναι; ". "Δεν εχει σημασία. Σημασία έχει πως θα γιατρευτείς. Τέντωσε το χερι σου". Ο χτυπημένος κλόουν εκανε όπως του ειπε ο αλλος και εκείνος σήκωσε το ενα μανίκι δένοντας ενα λάστιχο στην περιοχή λόγο πιο πανω απο τον αγκώνα. Υστέρα μια φλέβα εκανε την εμφάνιση της. Τοτε ο κλόουν τρύπησε τη φλέβα με τη σύριγγα και εισχώρησε μεσα το μωβ υγρό. Υστερα έλυσε το λάστιχο και κατέβασε το μανίκι. Ο κλόουν τοτε αρχισε να βλέπει θολά και τα πάντα να γυρίζουν. Τα χερια του δεν τα ένιωθε καθως επίσης και τα πόδια του. Οι μύες του χαλάρωσαν και επεσε στο πάτωμα. Υστερα τα μάτια του γύρισαν προς τα πισω ενω έβγαζε απο το στομα φυσαλίδες. "Καιρός ηταν! " ειπε ο κλόουν που του εκανε την ένεση. "Τι της έδωσες ;". "Δεν κατάλαβες; Και νόμιζα πως θα ήξερες". "Για να πω την αλήθεια πρώτη φορα βλέπω κατι τέτοιο". "Μορφίνη". "Μα γ μορφίνη ειναι διαφανής". "Το ξέρω. Για να μην το καταλάβει ομως έριξα μεσα και λίγο χρώμα ζαχαροπλαστικης και τσουπ! Ετοιμη για θαψιμο". "Γιατι τη σκότωσες; ". "Μα γιατί μας ηταν εμπόδιο. Ολο χτύπαγε. Τι θα γινόταν αν η μαλακισμένη η Ariana της έβγαζε το μακιγιάζ; ". "Και έπρεπε να τη σκοτώσεις; ". "Ε τωρα σιγα. Ποιος χέστηκε; Εξάλλου ηταν πεθαμένη απο πριν. Θυμάσαι; ". "Πρέπει να ξεφορτωθούμε το πτώμα της. Αύριο θα το πετάξουμε στα σκουπίδια". "Οχι! Θα σου πω εγω τι θα κάνουμε" [...]