Ποιος; [Βιβλιο 2: Harvard University]

25ο κεφάλαιο

Σε λιγότερο απο δεκα λεπτά ο γιατρός με τρεις νοσοκόμους βρίσκονταν στο δωμάτιο της Taissa. Μολις άνοιξαν την πορτα βρήκαν μια ακαταστασία και στο πάτωμα αιμα να τους οδηγεί κατω απο το κρεβάτι. Ο γιατρός πλησίασε αργα αργα και είδε την κουκουλωμενη Taissa πάνω στο κρεβάτι χωρίς να κουνιέται. Δίστασε λίγο στην αρχη αλλα στη συνέχεια τράβηξε το σεντόνι απότομα και εμφανίστηκε το νεκρό και αηδιαστικό σώμα της. Εβγαλε μια κραυγή τρόμου ομως παρέμεινε ψύχραιμος. "Γρήγορα καλέστε την αστυνομία!" ,είπε στους νοσοκομους και ενας από αυτούς πήγε να βρει τον αστυνόμο Jerald. Ο γιατρός ηταν πολύ στενοχωρημένος. Ενιωθε ενα σφίξιμο στο λαιμό του οποτε έλυσε την ιατρική ποδιά του και την άφησε να πέσει στο πάτωμα. "Ειστε καλα; Μήπως θελετε να καθίσετε καπου; ", ρώτησε ο ενας από τους δυο νοσοκόμους που ειχαν απομείνει. "Οχι οχι. Καλα ειμαι. Απλα αν συνεχίσουν ολες αυτές οι δολοφονίες φοβάμαι φιλοι μου πως το νοσοκομείο θα κλείσει. Δεν ειναι καθόλου ασφαλές πλεον". "Το σκέφτηκα και εγω αυτο". Μια φωνη ακούστηκε απο την έξοδο του δωματίου και ο γιατρός γύρισε για να δει ποιος μιλούσε. Ηταν ο αστυνόμος Jerald. "Α κυρίε αστυνόμε. Ευχαριστώ που ήρθατε". "Ε τι λετε τωρα η δουλεια μου είναι αυτη. Τι εχουμε αυτη τη φορα;". "Μια ασθενής δολοφονήθηκε. Η Taissa". "H Taissa; Αυτη που ο κλόουν της εριξε βενζίνη και την έκαψε;". "Ναι αυτη". "Μα πως την βρήκε αφού την είχαμε βαλει σε ένα απο τα πιο κρυφά δωμάτια". "Δεν ξέρω να σας πω. Πάντως ετσι βρηκε και τον Michael". "Λοιπόν για να δουμε τώρα από τι πέθανε". "Ολα δείχνουν πως τη μαχαίρωσε. Θα διαπιστώσετε πως έχει μαχαιριές παντού". "Και εσεις που το ξέρετε; ". "Ε δεν τη βλεπετε κύριε αστυνόμε πως ειναι; Μέχρι και στο στόμα την μαχαίρωσε". "Δίκιο έχετε. Συγχωρέστε με απλά ημουν πολύ απασχολημένος οταν με ειδοποίησε ενας νοσοκόμος να έρθω". "Προσπαθούσατε να λύσετε το μυστήριο ετσι; ". "Οχι. Τιμωρούσα τον ηλιθιο τον Jonathan που το εσκασε. Πρώτη φορα που η Ariana εκανε μια εντελώς λαθος κίνηση". "Η Ariana ειναι η κοπέλα που κυνηγά ο δολοφόνος;". "Δεν ξερω πλέον πιον κυνηγά αυτός. Παντως της αφήνει μυνήματα και την απειλεί και της λεει πως ολοι σου οι γνωστοί θα πεθάνουν". "Τι περνάει κι αυτη". "Μιας και την αναφέραμε, να την ειδοποιήσουμε να ερθει και αυτή με την φιλη της την Laura". "Πιστεύετε κυριε αστυνομε πως θα ήταν χρήσιμο δυο 18χρονες να ανακατευτούν στην υπόθεση;". "Ω ναι. Θα τους εμπιστευόμουν ακομη και τη ζωη μου. Ασε που η Laura δεν ειναι 18. Πρέπει να ειναι γυρω στα 23. Αλλα στην αρχή δεν ηθελε να γίνει γιατρός μετα το αποφάσισε, γι αυτο ειναι στο πρώτο έτος". Ο αστυνομος τηλεφώνησε στην Ariana και της είπε να έρθει στο νοσοκομείο μαζι με τη Laura.
"Γεια σας", είπε η Ariana οταν έφτασαν εκει. "Γεια σου Ariana". "Τι συμβαίνει;", ρώτησε η Laura. "Κι αλλη δολοφονία κορίτσια. Με θύμα την... " "Taissa!" ειπε η Ariana με λύπη. Η φωνή της έσπασε. "Εγω φταίω για ολα. Επρεπε να την ειχα ειδοποιήσει πως οποιος κανει παρέα με μενα πεθαίνει". "Μην τα σκέφτεσαι αυτα. Και εξάλλου δεν ισχύει. Η Laura και κάποιοι φίλοι σου ειναι ακομη ζωντανοί". "Ναι αλλα δεν ξέρουμε ποια θα είναι η επόμενη κίνηση του". Η Ariana ήθελε τόσο πολύ να πει στην αστυνομία πως ήξερε που ηταν το αρχηγείο των δολοφονων αλλα δεν έπρεπε να το κανει γιατί υπήρχαν μεσα πολλα στοιχεία που θα μπορούσε να βρει. "Τι σκέφτεσαι;", ρώτησε η Laura. "Να σε ρωτήσω κατι;". "Φυσικα. Πες μου". "Να πιστεύεις πως θα ηταν σωστο να τους ελεγα που ειναι το αρχηγείο των κλόουν;". "Εγω πιστεύω πως δεν πρέπει να τους το πουμε. Οχι ακόμη τουλάχιστον. Μεχρι να βρουμε όσα περισσότερα στοιχεία μπορούμε". "Ναι και εγω αυτο σκέφτηκα. Ομως για σκέψου λίγο ποσο διαφορετικά θα είχαν εξελιχτεί τα πράγματα αν τους είχαμε αποκαλύψει απο την αρχη που ειναι. Θα ζουσαν ολοι οσοι έχουν πεθάνει απο τοτε". "Ναι αλλα δεν θα κατάφερναν τίποτα. Εμεις Ariana, εσύ για την ακρίβεια, εισαι η μόνη που μπορεί να λύσει το μυστήριο. Θυμήσου τα λόγια της μητέρας σου". "Ολοι μας μπορούμε. Μια ομάδα είμαστε. Εγω, εσυ ,ο Lucas και...ο Gregory. Εχω να σου πω και γι αυτόν Laura κατι αλλα οχι εδω". "Εντάξει θα μου πεις". "Τι κάνετε εκει κορίτσια;" ,ρώτησε ο αστυνόμος. "Να τίποτα ερχόμαστε",ειπε η Laura και πλησίασαν το πτώμα. Αμέσως η Ariana και η Laura έβαλαν ιατρικά γάντια και αρχισαν να ψάχνουν το χωρο για τυχόν στοιχεία. Ειχαν κοιμηθεί ελάχιστες ώρες ενω το προηγούμενο βράδυ δεν ειχαν κοιμηθει καθόλου". Ειχαν έρθει φορώντας τις πιτζάμες τους γιατι δεν πρόλαβαν να αλλάξουν. Η Ariana παρατηρούσε το χώρο. "Η Taissa ηταν ξύπνια οταν της επιτέθηκε;", ρώτησε τον γιατρο. "Ε ναι ηταν. Ειχε ξυπνήσει από το κόμμα και της ειχα πει πως θα της έβγαζα τους επιδέσμους απο τα μάτια της σε τρείς μέρες". Ο αστυνόμος εκανε νόημα στο γιατρό και του έδειξε πόσο μεθοδικά και σωστα έψαχναν τα δύο κοριτσια. "Μάλιστα", ειπε η Ariana. "Τι βρήκες; ", ρώτησε η Laura. "Αν κρίνω από την ακαταστασία που επικρατεί, η Taissa, σηκώθηκε απο το κρεβάτι της για να αποφύγει τον κλόουν. Αρα γι αυτο εχει φύγει ο επίδεσμος απο τα ματια της, για να βλέπει που πηγαίνει. Πάλεψε πρωτα για τη ζωη της. Δυστυχώς ομως δεν ηταν τυχερή". Ο γιατρός είχε ενθουσιαστεί με τα λόγια της Ariana, η οποία συνέχισε. "Κοιτάξτε εδω. Υπάρχει αιμα, το οποίο οδηγεί κατω απο το κρεβάτι. Ο κλόουν πρώτα τη μαχαίρωσε και μετα την έσυρε κάτω από το κρεβάτι και μαλλον εκει την αποτελείωσε". "Σε ευχαριστώ πολύ Ariana. Μπορείς να πηγαίνεις τώρα και σε ευχαριστώ πολύ που ηρθες", της ειπε ο αστυνομικός. "Εγω σας ευχαριστώ που με καλέσατε". Καθως έφευγαν η Laura κατι παρατήρησε. "Ariana, γιατι το στομα της Taissa ειναι φουσκωμένο;". H Ariana αμεσως γύρισε για να κοιτάξει το πτώμα και πήγε προς τα εκει. Μς προσοχή ανοιξε το στομα της και βρηκε μεσα την πρόσκληση του κλόουν. "Υπάρχει λογος", ειπε αργότερα και τους έδειξε την πρόσκληση. "Θα τη διαβάσουμε στο δωμάτιο" ειπε η Laura και έφυγαν.
Οταν εφτασαν κλείδωσαν την πόρτα και ξάπλωσε η καθε μια στο κρεβάτι της. "Για πες μου τι ηθελες να μου πεις εσύ για τον Gregory; ". Η Ariana στην αρχη δεν κατάλαβε τι της ελεγε αλλα μετα θυμήθηκε αυτο που της ειχε η ιδια πει. "Αααα.... Εεεεε να.. Ηθελα να σου πω, δηλαδη πρέπει να σου πω πως...τρέφω ακομη αισθήματα για τον Gregory". "Ω μα αυτο ειναι υπέροχο! Πρέπει να του μιλήσεις!". "Δεν είναι Laura. Και πας καλα; Πως θα του μιλήσω;  Εξάλλου με μισεί". "Δεν σε μισεί". "Κι ομως. Δεν θυμάσαι πως με κοιτούσε οταν μου ελεγε να φύγω;". "Εγω το βρίσκω υπέροχο να τον αγαπάς". "Δεν τον αγαπάω Laura. Απλα εχω αισθήματα γι αυτόν. Εγω αγαπάω τον Joel". "Καλα". Τα κορίτσια ξάπλωσαν στο κρεβάτι τους.
Το επόμενο πρωί ενας περίεργος θόρυβος εκανε τον Lucas και τον Gregory να ξυπνήσουν. "Τι ηταν αυτο;", ρώτησε ο Lucas. "Ξερω γω;  Κάποιοι φοιτητές θα μαλακιζονται απ'εξω". "Εσύ δεν έβριζες τι σε έπιασε τωρα; Μπορεί να ησουν αλαζόνας, υπερόπτης, ειρωνας και ψωναρα αλλα δεν έβριζες ποτε". "Αλλάζουν οι άνθρωποι. Ετσι αλλαξα και εγω". Ο Lucas άλλαξε θέμα γιατι θυμήθηκε τα λόγια του γιατρού και δεν ήθελε να τσακωθεί με τον καλύτερο του φίλο. "Σήμερα θα έρθουν τα κορίτσια να σε βοηθήσουμε να περπατήσεις". "Α οχι δεν χρειάζομαι βοήθεια. Και για ποια κορίτσια λες;". "Για, την Laura και την Ariana". O Gregory γέλασε. "Δεν θέλω να έρθει αυτη η μικρή εδω". "Η Ariana;  μπορεί να είναι μικρότερη μας αλλα ειναι πολυ ικανή". "Η Ariana πιστεύει πως ολος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω της. Ειναι το κοριτσάκι του μπαμπά. Ζει ακόμη στο γυάλινο κλουβί που της έφτιαξε ο μπαμπάς της". "Κανεις λαθος. Η Ariana είναι μια πολύ ισχυρή και γενναία προσωπικότητα. Μην ξέχνας πως αυτη έλυσε την περσινή υπόθεση". "Και;  Αυτο δεν αλλαζει τα πράγματα". "Τέλος πάντων προσπάθησε να είσαι οσο το δυνατον πιο ευγενικός γίνεται". Ο Lucas πήγε στο μπάνιο και όταν ντύθηκε βγηκε απο το δωμάτιο.
Στο μεταξύ στο δωμάτιο της Bruni επικρατούσε μεγάλη φασαρία γιατι η εμαθε πως η συγκάτοικος της, η Taissa, ηταν νεκρή και θα έμενε μονη της. Μαζι της ήταν και η Ariana με τη Laura που προσπαθούσαν να την καθησυχάσουν. "Ελα Bruni ηρέμησε. Δεν μπορεί να είναι τοσο ασχημα", είπε η Laura σε μια προσπάθεια να την κανει να ηρεμήσει. Ομως η Bruni ηταν πολύ ταραγμένη. "Συνήθως δεν είμαι ετσι. Ειμαι πολυ ψύχραιμη αλλα δεν ξέρω τι εχω πάθει αυτη τη χρονιά. Αισθάνομαι εντελώς διαφορετική. Ειναι και αυτός ο κλόουν. Καθε φορα που βλέπουμε τα θύματα του αισθάνομαι ενα κάλεσμα". "Τι κάλεσμα;", ρώτησε η Ariana. "Ε να δεν ξέρω. Σαν να μου λεει έλα σε μενα". Η Bruni ειχε βάλει τα κλάμματα. Εκλαιγε στην αγκαλιά της Laura. "Ξέρετε κορίτσια όταν ηρθα στο πανεπιστήμιο ποτέ δεν φανταζόμουν πως θα εκανα φίλες. Και τελικά έκανα. Και οχι όποιες και όποιες. Την Ariana Warner και την Laura Modgomery". "Και εμεις είμαστε πολύ τυχερές που σε έχουμε φίλη", είπε η Ariana. Τότε της ηρθε μια ιδέα. "Γιατι δεν έρχεσαι να κοιμάσαι μαζί μας;", ρώτησε την Bruni. "Ε-εγω;  Να κοιμηθώ μαζι σας; Δεν ξέρω. Μου φαίνεται λιγο παράλογο να υπερβούμε τους κανονισμούς". "Προτιμάς να μείνεις μόνη σου;", ρώτησε η Laura. Η Bruni δεν μίλησε για αρκετή ωρα. "Πάω να ετοιμάσω τα πράγματα μου", ειπε και χαμογέλασε.
Οταν έφτασαν και οι τρεις στο δωμάτιο, η Ariana ειπε στην Bruni να κοιμηθεί στο κρεβάτι της. Εβγαλε τα σεντόνια που υπήρχαν και εβαλε αλλα άσπρα καθαρα. Με τα προηγούμενα σεντόνια έφτιαξε ενα αυτοσχέδιο κρεβάτι στο πάτωμα. "Γιατί δεν πήρες καινούρια σεντόνια και εσυ;", τη ρώτησε η Laura. "Εεεε γιατι το ξέχασα. Δεν πειράζει", απάντησε η Ariana βιαστικά.
Η ωρα περνούσε και δεν υπήρχαν νεα από τους κλόουν. Σαν να ειχαν πάρει ρεπό σήμερα. Αυτο εκανε την Ariana να ανυσηχεί αρκετά γιατι ηταν σίγουρη πως ετοίμαζαν κάποιο σχέδιο. "Τι έχεις;", ρώτησε η Laura. "Πολύ ησυχία. Ουτε μήνυμα απο τους κλοουν,  ουτε τηλεφωνήματα, ουτε....πτώματα". "Και σε ανησυχεί αυτο;". "Ε λιγο ναι. Με ανησυχεί και η Bruni παρα πολυ". "Γιατι;". "Δεν μπορω να την εμπιστευτώ. Ειμαι πολυ επιφυλακτική". "Πιστεύεις πως μπορεί να ειναι ενας απο τους κλόουν;". "Εχουν μείνει πολύ λίγοι πλέον. Η Bruni, ο Tim, ο αστυνομος Jerald, ο νεος γιατρός....και ο Joel". "Ξεχνάς και κάποιον αλλον". "Ποιον;". "Σταμάτησες να υποψιάζεσαι την καθηγήτρια Jude;". "Α ναι σωστά. Ειναι κι αυτή. Δεν ξέρω... Οχι ακόμη την υποψιάζομαι αλλα δεν ξέρω ποιο ειναι το κίνητρο της. Και εξάλλου δεν την εχω ικανή να σκοτώνει". "Γιατι οχι;  Είναι ψυχρή, ψύχραιμη, διορατική και σίγουρη για το οτι κανει. Ασε που μόνο αυτα που φοράει της δίνουν σιγουριά και αυτοπεποίθηση". "Σίγουρα. Και εγω θα ένιωθα αυτοπεποίθηση με τετοια ρούχα". "Και δεν ειναι μονο τα ρούχα της. Οταν μιλάει σε μαγνητίζει". Η Ariana το ειχε ξανασυζητήσει αυτο με τη Laura. "Ναι το ξέρω. Ειναι λες και εχει έρθει απο αλλη εποχή. Ο χαρακτήρας της, ο αργός και σίγουρος τρόπος που κινείται, σαν αριστοκρατισσα. Και η φωνή της ειναι σαν αυτές τις παλιές αγγλικές. Ηρεμη, γαλήνια σιγανη". "Laura, ακομη και να είναι δολοφόνος πρέπει να εχει κάποιο κίνητρο. Πρέπει να κατηγορηθεί με αποδείξεις οχι ετσι με θεωρίες για την εξωτερική της εμφάνιση". "Εχεις δικιο. Πάμε τωρα στον Gregory γιατι μας περιμένει". "Εγω δεν πηγαίνω σε αυτον τον σιχαμένο". "Οπα;  Σιχαμένο;  Μα εσύ ελεγες... ". "Ασε τι ελεγα. Βλακείες. Πήγαινε εσύ". Η Laura γέλασε και σηκώθηκε πηγαίνοντας πρός την πόρτα. "Εγω παω. Η Bruni μαλλον θα έρθει σε λίγο. Ειναι στο δωμάτιο της και μαζεύει μερικά πράγματα ακομα". Εντάξει". Η Laura έκλεισε την πόρτα και η Ariana έμεινε μόνη της. Δεν ηθελε να κατσει εδω οπότε αποφάσισε να ντυθεί και να περπατήσει λιγο. Πήρε τηλέφωνο τον Joel. "Ελα μωρο μου", απάντησε εκείνος. "Γεια σου Joel, σε πήρα τηλέφωνο για να σε ρωτήσω αν θα ηθελες να περπατήσουμε λιγο στο πάρκο". "Φυσικά και θέλω. Ντύνομαι. Θα σε περιμένω στο παρκο". Η Ariana έκλεισε το κινητό της και ετοιμάστηκε. Εβαλε ενα γκρίζο μάλλινο πουλόβερ και μια άσπρη φούστα, έπιασε τα μαλλιά της κοτσίδα, και έβαλε τελευταία στιγμή μεσα στην άσπρη τσάντα της και το αντικείμενο που προκαλεί ηλεκτρισμό". Εκλεισε την πόρτα και εφυγε.
Στο μεταξύ, στο δωμάτιο του Gregory επικρατούσε μεγάλη φασαρία. "Οχι δεν θέλω!", φώναζε ο Gregory. "Μα Gregory πρέπει να μείνεις ξαπλωμένος", ειπε για πολλοστή φορά η Laura, χωρίς ομως αποτέλεσμα. "Δεν με νοιάζει. Εγω θελω να σηκωθώ".H Laura με τον Lucas μάταια προσπαθούσαν να του αλλάξουν γνώμη. Κάποια στιγμή η Laura θύμωσε. "Ξέρεις κατι Gregory; Σήκω πάνω. Χέστηκα. Και στο φινάλε εσύ θα πάθεις κακό οχι εγώ. Μην αρχίσεις ομως να παραπονιέσαι μετα πως πονάς". "Μα εσείς δεν ήρθατε για να με βοηθήσετε να περπατήσω;". "Ναι γι αυτό ήρθαμε αλλα δεν πρέπει τελικά", ειπε ο Lucas. "Δεν με νοιάζει εγω θα σηκωθώ". "Ε τελικά η Ariana ειχε δικιο", ειπε η Laura. "Για ποιο πράμα;", ρώτησε ο Gregory". "Που σε άφησε. Εισαι μεγάλος μαλακας τελικά και κανεις ότι θες και οχι οτι πρέπει". Η Laura έφυγε κοπανωντας την πόρτα πίσω της...
Η Ariana οταν έφτασε στο προαύλιο συνάντησε τον Tim. "Γεια σου Ariana". "Γεια σου Tim. Τι κάνεις;". "Ε να παω στο δωμάτιο μου. Με περιμένουν κατι φίλοι". "Φιλοι;". "Ναι δεν τους ξέρεις. Βασικα τους ξέρεις. Ειναι η παρεα στα αριστερά μας στο μαθημα της ανατομίας". Αχ Tim δεν μου αρέσουν αυτοί οι τύποι. Πρόσεχε σε παρακαλω". "Ηρεμησε. Ειναι καλα ατομα. Δεν ειναι κακοί". "Καλα εγω θα σου ζητήσω να προσέχεις. Και Tim;". "Ναι;". "Τι έχεις κάτω απο το σαγόνι σου;". "Τωρα το παρατήρησες; Ειναι ενα σημάδι που εχω απο τη γέννηση μου". "Α και εγω εχω ενα στο πισω μέρος του λαιμού μου αλλα πιο μικρό". "Α ναι το εχω παρατηρήσει... Ariana σε αφήνω. Να φανταστώ με αυτα τα ρούχα θα συναντήσεις τον Joel ετσι;". "Χαχαχ ναι". Γεια σου Ariana". "Tim;". "Ναι;". "Προσεχε". Η Ariana θυμόταν το γράμμα του γιατρού που έλεγε πως ο Tim δεν ηταν ασφαλής.
Οταν έφτασε στο πάρκο βρήκε τον Joel να την περιμένει. "Εισαι πολύ όμορφη". "Σε ευχαριστώ". "Λοιπόν γιατι ηθελες να έρθουμε εδώ;". "Με βοηθάει να σκέφτομαι". "Και τι ακριβώς θέλεις να σκεφτείς;". "Για τον δολοφόνο". "Αχ ας σκεφτούμε κατι αλλο. Ολο για αυτόν μιλάμε. Ελα να πούμε κατι πιο ευχάριστο". "Σαν τι;". "Ε δεν ξερω. Πες μου τι θα ήθελες εσύ τωρα;". "Εε θα ήθελα να δω τη μητέρα μου". "Σου έχει λείψει; ". "Πάρα πολύ. Θα ήθελα παρα πολυ να τη δω...εσύ τι θα ήθελες;". "Θα ηθελα να τελείωνε όλο αυτο, να φεύγαμε μακρυά από ολους και να πηγαίναμε σε ενα όμορφο νησί". "Χαχαχα, πιο πιθανό είναι να συναντήσω τη μητέρα μου σήμερα παρά αυτό". Η Ariana παρατηρούσε το συντριβάνι στο κεντρο του πάρκου. Ηταν ενα όμορφο σχέδιο με δυο παιδιά που έπαιζαν και έβγαινε το νερό απο τα στόματα τους. Πήγε κοντά ωστε να θαυμάσει το όμορφο σχεδιο όταν παρατήρησε ένα φύλλο απο ένα δέντρο που επεσε σταδιακά μεσα στο νερο. Η Ariana το κοίταζε οταν παρατήρησε την αντανάκλαση της στο νερο. Ξαφνικά σοβαρεψε το πρόσωπο της και εμεινε ακίνητη κοιτάζοντας τον εαυτο της στο νερο. "Ariana είσαι καλα;". "Εεε....". Ηταν το μόνο που κατάφερε να πει. Δεν μπορούσε να κουνηθεί. Ο Joel ήταν αρκετά ανήσυχος. Πηγε να την πιάσει στον ώμο αλλα μόλις την ακούμπησε εκεινη άρχισε να τρέχει. "Ariana!  Περίμενε!", της ειπε καθώς άρχισε να την ακολουθεί.
Την ακολουθούσε μεχρι να σταματήσει να τρέχει. Οταν σταματησε κοίταξε γύρω του να δει πού βρισκόταν. Ηταν στο χώρο στάθμευσης.  "Ariana τι κάνουμε εδω;". Η Ariana δεν απάντησε παρα κατευθυνόταν προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Οταν σταμάτησαν να περπατάνε βρίσκονταν μπροστά απο το μωβ βανάκι. "Σε ποιον ανήκει αυτο το βαν;", ρώτησε ο Joel. Η Ariana εξακολουθούσε να μην του δίνει απαντήσεις. Ανοιξε την πόρτα, καθως ηταν σίγουρη πως ηταν ανοιχτή, και μπήκε μεσα στα πισω καθίσματα. Αμεσως έσκυψε και κοίταξε το πάτωμα. Αμέσως ενα χαμόγελο ικανοποίησης εμφανίστηκε στο πρόσωπο της. "Ariana θα μου πεις τι έγινε;  Ανησυχώ". "Κοιτα το πάτωμα Joel και πες μου τι βλέπεις!". "Τίποτα. Ενα απλό γυαλιστερό πάτωμα ειναι". "Ναι αλλα αυτο φανερώνει την αλήθεια". Η Ariana βγηκε απο το βαν και μαζι της και ο Joel.
Οταν έφτασαν πάλι στο πάρκο ο Joel ξαναρωτησε την Ariana. "Θα μου πείς τι ειδες;". Η Ariana δεν απάντησε στην ερώτησή του παρα ψέλλισε μόνο μια λέξη. "Καθρέφτης". "Ορίστε;". "Καθρέφτης. Καθρέφτης. Καθρέφτης!  Μα πώς γίνεται να ήμουν τοσο τυφλή και να μην το είχα δει νωρίτερα; ". "Τι καθρέφτης;  Δεν καταλαβαίνω". "Joel το πάτωμα είναι καθρέφτης. Με αυτον ο Bryce μπόρεσε να αναγνωρίσει τον κλόουν. Δεν ηθελε να τον αναγνωρίσει. Το έκανε κατα λάθος επειδή κοίταξε το πάτωμα και ειδε την αντανάκλαση του". "Πωωω ο Bryce. Αδερφός ηταν. Μακάρι να ζούσε". "Σε παρακαλώ μην στενοχωριέσαι. Να είσαι σίγουρος πως τον έκανες περήφανο". Ο Joel δεν μπορούσε να μιλήσει ηταν αρκετά συγκινημένος. Την φίλησε και έφυγε σκυφτός.
Η Ariana ηταν λίγο λυπημένη με τον Joel, ομως οταν έφτασε στο δωμάτιο της έτρεξε και αγκάλιασε την Laura. "Κατσε μωρη πως με αγκαλιάζεις ετσι;". "Αχχ Laura είμαι τοσο ευτυχισμένη". "Γιατι;". "Γιατι βρηκα τι έκρυβε το πάτωμα στο βαν!". "Μα Αriana αυτο είναι υπέροχο! Τι έκρυβε τελικά;". "Η Ariana της ειπε και αμέσως η Laura αρχισε και αυτη να χαμογελάει. "Επιτέλους ενα στοιχείο!  Ισως η τύχη να ειναι με το μέρος μας τελικά". "Μακαρι Laura. Και εγώ αυτο θέλω".
Οταν βραδιασε,  τα τρια κορίτσια πλέον, είχαν μαζευτεί στο δωμάτιο τους. "Σίγουρα Ariana θα εισαι άνετα στο πάτωμα;  Νιώθω λιγο άβολα που σε ξεβολεψα". "Μην ανησυχείς καθόλου Bruni. Μια χαρα ειμαι. Εχω ξανακοιμηθεί στο πάτωμα ξέρεις". "Ναι αλλα εσύ που εισαι μια Warner δεν μπορείς να κοιμάσαι κατάχαμα. "Το όνομα δεν έχει καμια σχέση Bruni. Και επειδή με λενε Warner πρέπει να κοιμάμαι σε κρεβάτι και οχι κάτω;". "Εγω στο ειπα για να μην σε βάλω σε κοπο". "Κανένας κόπος Bruni, φίλες είμαστε". Η Bruni χαμογέλασε και σκεπάστηκε με τα λευκά σεντόνια της.
Υστερα απο λιγη ωρα ειψς κοιμηθεί και η Laura και ειχε μείνει μόνο η Ariana ξύπνια. Δεν μπορούσε να κοιμηθεί γιατί ηταν πολύ χαρούμενη με την ανακάλυψη της. "Πλησιάζει το τελος. Επιτέλους". σκέφτηκε. Σηκώθηκε απο το αυτοσχέδιο κρεβάτι της και εβαλε τη ρόμπα της ωστε να βγει λίγο να περπατήσει. Ηταν τοσο χαρούμενη και για πρώτη φορά μετα απο καιρο δεν τη φοβιζε η ησυχία της νύχτας. Περπατούσε στους άδειους απο φοιτητές διαδρόμους του πανεπιστημίου και χωρις να το καταλάβει έφτασε στην κυρία είσοδο. Εκει ειδε τον φύλακα να μιλάει με μια γυναίκα. Παραξενευτηκε και πλησίασε πιο κοντά. Οταν ειδε ποια ηταν η γυναίκα αμεσως το πρόσωπο της φωτίστηκε περισσότερο.
"Μαμα!"