Ποιος; [Βιβλιο 2: Harvard University]

6ο κεφάλαιο

Η Ariana άφησε το γραμμα να πεσει απο τα χέρια της πραγμα που εκανε την καθηγήτρια Jude να ανησυχήσει. "Ariana τι έπαθες εγινε κάτι;" τη ρώτησε. Η Ariana δεν απάντησε και ο πανικός μαζι με τον τρόμο ζωγραφίστηκαν στο πρόσωπο της. Εσκαψε κατω σήκωσε το γραμμα και της το εδωσε να το διαβάσει. "Μα δεν μπορώ να το πιστέψω! " ειπε η Jude με την αριστοκρατική και σιγανή χρεια της φωνής της. "Πρέπει να ειδοποιήσουμε την αμεση δράση! " είπε στη συνέχεια αλλα η Ariana δεν φανηκε να επηρεάζεται καθολου με τα λόγια της καθως το μονο που εκανε ηταν να κοιτα το ταβάνι στο σημείο που ήταν κολλημένος ο φάκελος. Η Jude βλέποντας πως η Ariana δεν έκανε αυτο που της είπε πηγε μόνη της να καλεσει την αμεση δράση και την άφησε μόνη της στον κρυο διάδρομο. Ξαφνικά τα φωτα έσβησαν. Η Ariana ταράχτηκε και τοτε μόνο μπόρεσε να σκεφτεί λίγο λογικά μιας και είχε σταματήσει το μυαλό της. Πλησίασε τον τοιχο χρησιμοποιώντας μονο την αφή της μιας και οι αλλες αισθήσεις της ,της ηταν παντελώς άχρηστες τώρα. Εβαλε το χερι της στην τσέπη της μήπως και εχει μαζί της το κινητό της να ενεργοποιήσει τον φακο αλλα δεν το ειχε μαζι της. Ενιωθε την καρδια της να χτυπά δυνατά και εκει μεσα σε αυτη την τρομακτική ησυχία μπορούσε να την ακούσει κιολας. Δεν τολμούσε να κανει βημα. Αρχισε να παίρνει χωρις να το καταλαβαίνει βαθειές ανάσες και να νιώθει τις φλέβες της έτοιμες να εκραγούν. Βρισκόταν σε αυτη την κατάσταση για περίπου πεντε λεπτά ώσπου ειδε έναν φωσφοριζέ καπνό στο σκοτάδι να έρχεται απο τη μια ακρη του διαδρόμου συνοδευόμενος απο θορύβους τριβής μπαλονιων. Ακουγε βήματα ασυγχρονιστα να την πλησιάζουν και συμπέρανε πως τα παπούτσια ηταν λαστιχένια λογω του χαρακτηριστικου τους ήχου. Σιγα σιγα στον τοίχο άρχισε να σχηματίζεται η σκια του ανθρώπου που ερχόταν σε σημείο που μπορούσε κανεις να διακρίνει τα χαρακτηριστικά του. Ειχε μεγάλα φουντωτα μαλλια και μακρυα νύχια καθώς και μια στρογγυλή μύτη. Η Ariana πλέον κατάλαβε ποιος ηταν και προσπάθησε να κουνηθεί αλλα δεν μπορούσε. Τότε κοίταξε λιγο κατω της και απο το ελάχιστο φως που υπήρχε λόγω του φωσφοριζέ καπνού παρατήρησε πως ηταν αλυσοδεμένη. Ποτε έγινε αυτό;  Σκέφτηκε. Ποτε την έδεσαν και δεν κατάλαβε τίποτα; Ξαφνικά ακούστηκε η τρομακτική φωνή του κλόουν. "Ariaaana,  έλα να παίξουμε!!  Ελα να σου φτιάξω ενα μπαλόνι απο δέρμα; Μια νερομπομπα αλλα με αιμα μέσα;  Να σου στρίψω το λαρύγγι αντι να στρίψω ενα μπαλόνι;  Χιχιχιχι!!! ". Οι φωνή του ακουγόταν ολο και πιο δυνατά πράγμα που σήμαινε πως την πλησίαζε. Ξαφνικά στάθηκε απέναντι της και το μονο που έβλεπε ηταν ενα ζευγάρι κόκκινα ματια να την κοιτάζουν. Τα ματια έρχονταν προς το μέρος της ώσπου στάθηκαν μπροστά της σε απόσταση αναπνοής. Τοτε ένιωσε στο λαιμό της κατι κρυο και σκληρό σαν ατσάλι. Κούνησε απο ένστικτο το λαιμο της και τυπηθηκε λιγο. Κατάλαβε τι ηταν. "Και τωρα λοιπόν Ariana ας δουμε τι μπορώ να δημιουργήσω πάνω σου". Ο κλόουν της έκοψε το δέρμα απο το κατω μέρος του αριστερού της πέλματος καθώς και το δέρμα της δεξιάς παλάμης της. Της το έβγαζε σιγα σίγα για να υποφέρει αλλα και να ουρλιάζει. "Οσο περισσότερο ουρλιάζεις τοσο περισότερο μου αρέσει!! " της ειπε έπειτα και αυτη σταμάτησε. Δάκρυα κυλούσαν απο τα ματια της λογω του μεγάλου πόνου ενω μικρές αδύναμες κραυγές βοήθειας έβγαιναν που και που απο το στομα της. Ο κλόουν στη συνέχεια απομακρύνθηκε αλλα γύρισε και η Ariana ένιωσε ενα τσίμπημα στην δεξιά της κλείδα. Υστέρα αλλο τσίμπημα λίγο πιο κατω ύστερα αλλο τσίμπημα πιο κατω μεχρι που το ένιωθε και στα πόδια. Σε λίγο αρχισε να το νιώθει και στην πλατη και τα τσιμπήματα ολο και αυξάνονταν. Οταν σταμάτησαν ποια ο κλόουν την κοίταξε και την ακούμπησε με την γλώσσα του στο πρόσωπο ενω με το ενα του μυτερό δάχτυλο της εγδαρε την πληγή που είχε. Εκει η Ariana δεν άντεχε αλλο. Ούρλιαξε οσο πιο δυναντά μπορούσε. Τοτε ο κλόουν τη χαστούκισε πολύ δυνατά. 
Στο μεταξύ η καθηγήτρια Jude μιλούσε με τον γιατρό για το προηγούμενη περιστατικό και μόλις άκουσε τα ουρλιαχτά της Ariana έτρεξε μαζι με το γιατρό προς το δωμάτιο της. Στο διάδρομο προς τα εκει τα φώτα ηταν σβηστά αλλα ο διακόπτης δεν λειτουργούσε. Ξαφνικά, ύστερα από ενα δεκάλεπτο το φως επανήλθε και μπορεσαν να βρούν την Ariana. Ηταν σε έναν τοίχο αλυσοδεμένη και γδαρμενη σε κάποια σημεία ενώ οσο για τα τσιμπήματα ειχε επάνω της 45 βελόνες ραπτικής μεσα στο δέρμα της. Δίπλα παρατήρησε το μπαλόνι που της είχε πει πως θα φτιάξει ενω πιο πέρα ειδε μια ταμπέλα που έγραψε "δεν ειμαι ο Tim".
H Ariana δεν μπορούσε να κινηθεί μιας και ηταν  αλυσοδεμένη και χτυπημένη. Απλά ειχε βαλει τα κλάμματα και μόλις ειδε την Jude και το γιατρό χαμογέλασε πικρά. Σε λίγη ωρα η αστυνομία βρισκόταν πάλι εκει. Εκανε ερωτήσεις διαφορες στους υπολοιπους φοιτητες ενω μόλις το έμαθε η Laura έτρεξε γρήγορα στο νοσοκομείο.
Λιγο αργότερα τη βρήκε να κάθεται με ενα αδειο βλέμμα αχανές και να κοιτα το κενο.  Τα βλέφαρα της δεν κινήθηκαν ουτε μια φορά. "Πως είσαι; " τη ρώτησε ύστερα. "Πως λες να μαι; " της απάντησε η Ariana και κάλυψε με ενα μαντήλι τις πληγές της απο τις βελόνες. "Δεν θα τον αφήσουμε να σε πειράξει αλλο! " της ειπε αλλα μάλλον η Ariana ειχε ακούσει χιλιάδες φορές αυτα τα λόγια και δεν της έδιναν σιγουριά. Μάλλον το αντίθετο. "Δεν νομίζω να τα εννοείς αυτα που λες Laura ετσι δεν ειναι; " "Γιατι το λες αυτό; " "γιατί εσύ εχεις βιώσει παρόμοια κατάσταση και περίμενα να έχεις μάθει πως η αστυνομία και η σεκιούριτι δεν κάνουν απολύτως τίποτα". "Αυτά ηταν στο παρελθόν". "Και τώρα ετσι ειναι. Ο κλόουν είναι αρκετά ικανός και πολύ έξυπνος. Μη σου πω πιο έξυπνος και απο τους κουκουλοφόρους". "Για να το λές κάτι θα ξέρεις ". Η Ariana δεν της απάντησε παρα έμεινε σκεφτικη. Ξαφνικά της ηρθε ξεκάθαρα στο μυαλο τι έπρεπε να κάνει. "Ο Jonathan! " αναφώνησε δυνατά. "Ποιος; " ρώτησε η Laura. "Ο Jonathan!  O Jonathan ξέρει!" ειπε η Ariana. "Τι ξέρει;  Πως ξέρει;". "Ακου. Οταν μιλούσα με τον Gregory στο μαθημα της χημείας μου τηλεφώνησε και μου ειπε πως θα περάσω μια ενδιαφέρουσα χρονιά. Αυτο θα εννοούσε". "Ναι αλλα πως το ξέρει; ". "Δεν εχω ιδέα. Πιστεύω πως θα το μάθουμε ομως. " "πως θα το μάθουμε;". Η Ariana την κοίταξε κάνοντας την να σκεφτεί. "Ωω οχι... Δεν πιστεύω να τον πάρεις τηλέφωνο ;;" "αυτο ακριβώς θα κάνω Laura". "Μα ειναι επικίνδυνο αυτο! " "το ξερω αλλα και η κατάσταση οου ζούμε τώρα ειναι επικίνδυνη δεν νομίζεις; " "σωστά " .
Η Ariana σηκώθηκε απο το κρεβάτι και πλησίασε στο κομοδίνο της που ήταν το κινητό της. Πήρε μια βαθειά ανάσα και ύστερα απο λίγο πηρς τηλέφωνο τις φυλακές αρρένων.
"Παρακαλώ; " ακούστηκε μια βαρειά φωνή. "Ναι γεια σας παρακαλώ θα ήθελα να μιλήσω με εναν κρατούμενο". Απάντησε η Ariana.
"Ονομα κρατουμένου; " "Jonathan. Jonathan Mc Curry" "συγγνώμη δεν μπορείτε βα μιλήσετε με αυτο το άτομο". "Γιατι; " "γιατι ειναι πολυ επικίνδυνος και βρίσκεται υπο μεγάλη φύλαξη". "Μα δεν γίνεται να τον φωνάξετε να του μιλήσω λιγο; " "οχι δεν γίνεται". "Προσπαθήστε λιγο σας παρακαλώ ειναι μεγάλη ανάγκη". "Θα δω τι μπορώ να κανω για σας". Ο άνθρωπος αυτος εβαλε την Ariana σε αναμονή και ύστερα απο δυο ωρες η Ariana άκουσε φωνές απο τη γραμμή. "Εχεις δυο λεπτά στη διάθεση σου να μιλήσεις!  Μετα απο δυο λεπτά θα στο πάρω με άκουσες; " Οι φωνές ηταν δυνατές και σκληρές και η Ariana τρόμαξε. Ξαφνικά ακούστηκε στο τηλέφωνο ο άνθρωπος και της είπε "έχετε περιορισμένο χρόνο ομιλίας δεσποινις γιατι αυτος μονο που κυκλοφορεί στους διαδρόμους ειναι επικίνδυνος". "Μάλιστα ". Η Ariana ένιωθε την καρδιά της να χτυπά δυνατά καθώς περιμενε να μιλήσει με τον αδερφό της. Τοτε ακούστηκε η φωνη του στο ακουστικό. "Ποιος ειναι; " "καλησπέρα Jonathan". "Ωωω η πολυαγαπημένη μου αδερφούλα... Τι κάνεις;" "να μη σε νοιάζει! " "ααα μιλα πιο όμορφα" "οχι δεν θα μιλήσω. Σε πηρα για να.. " δεν πρόλαβε να τελειώσει τη δράση της και αμεσως ο Jonathan απάντησε "για να με ρωτήσεις για τους φόνους που γίνονται απο έναν τρομακτικό κλόουν; " "ήμουν σίγουρη πως θα ήξερες " "μα φυσικά!  Εγω ο ιδιος σε ειχα προειδοποιήσει πως θα περνούσες μια ενδιαφέρουσα χρόνια και φέτος". "Πες μου τι ξέρεις! " "ααα αυτα δεν λέγονται από το τηλέφωνο. Και δεν λέγονται και τσαμπα. Θα πρέπει να πληρώσεις πολύ ακριβά" "νομίζω πλήρωσα ακριβά οταν ξεκλήρισες τους φίλους μου! " "για τη Hester λες;  αυτη ηταν μια Σκρόφα που κοίταζε μονο τον εαυτό της. Δεν σε αγαπούσε ποτε " "δεν μιλάω μονο γι αυτη και το ξέρεις ". "Για οποιον και να μιλάς... Δεν μπορώ να πιστεψω πως εισαι ακομη ζωντανή. Μου κανει εντύπωση αυτο. Κριμα. Θα πρέπει να ζω με τις τύψεις που δεν σε εσφαξα οταν ειχα την ευκαιρία" "δεν πρόκειται να με σφάξει κανεις.  Ουτε εσύ ουτε ο κλόουν!  Ακουσες; ". H Ariana ηταν εκτος ελέγχου. Ο Jonathan είχε πετύχει στο να την κανει να φοβηθεί και να θυμώσει. "Η θα έρθεις εδω να σου πω η δεν σου λεω απολύτως τίποτα αδερφούλα. Δεν φτάνει που με έκλεισες εδω για όλη μου τη ζωη εχεις το θρασος να μου ζητάς να σε βοηθήσω". "Σε έκλεισα γιατι σου αξιζε. Κάθαρμα!" ...για εικοσι περίπου δευτερόλεπτα δεν μίλησε κανείς. Μετά η Ariana είπε. "Τέλως πάντων θα έρθω εκει να σε ρωτήσω απο κοντά οταν συνέλθω γιατι ειμαι στο νοσοκομείο". "Το ξερω το έμαθα. Σε περιμένω...Καλη σου ανάρρωση και να θυμάσαι κατι αδερφούλα μου... Πρόσεχε!  Χαχαχαχαχα"