Ποιος; [Βιβλιο 2: Harvard University]

16ο κεφάλαιο

Μεσα στην αίθουσα επικρατούσε μεγαλη αναστάτωση. Τα τρια κορίτσια ηταν πολυ αναστατωμένα. Για αλλη μια φορα η Bruni είχε καρφώσει τα ματια της σε ενα απο τα κομμάτια του πτώματος του Justin γεμάτη τρόμο...
Ο Gregory και ο Lucas δεν ειχαν ειδοποιηθεί για τον θάνατο του Justin και βρίσκονταν στο δωμάτιο τους. "Τι ώρα εχεις μαθημα;" ρώτησε ο Lucas. "Εεεε εχω σε μιση ωρα με το τμήμα της χημείας". "Δεν εχεις με τα κορίτσια; " "οχι σήμερα δεν εχω. Ευτυχώς". "Γιατί ευτυχώς; " "γιατι δεν θελω να τη βλέπω να την αγκαλιάζει ο Joel". "Καλα εσύ είσαι τρελός γι αυτην έτσι; ". Ο Gregory δεν απάντησε στην ερώτηση του. Είπε ομως ύστερα απο λίγο. "Την εχω ρωτήσει κάτι και περιμένω μια απάντηση". "Τι τη ρώτησες; " ο Gregory δεν πρόλαβε να απαντήσει γιατι χτύπησε το κινητό του. "Η Laura. Τι θελει; " ειπε με έκπληξη.  "Ελα Laura". "Gregory δεν θα το πιστέψεις!". Απο την ένταση που είχε ο τόνος της φωνής της ο Gregory κατάλαβα πως ήταν πολυ τρομαγμένη. "Επαθε κατι η Ariana; " "οχι η Ariana καλα ειναι. Αλλος έπαθε". "Ποιος; " "ο Justin". "O Justin; τι έπαθε; " "καλύτερα να έρθεις εδώ. Είμαστε στην αίθουσα ανθρωπολογίας. Και να πεις και στον Lucas να έρθει". "Γιατι δεν πήρες τον Lucas τηλέφωνο; " "τον πήρα αλλα δεν απαντούσε ηταν κλειστό ". "Εντάξει ερχόμαστε".
"Τι έγινε; "  ρώτησε ο Lucas. "Δεν ξερω. Μου ειπε μονο πως ο Justin κατι έπαθε αλλα δεν ξερω τι". "Θελει και ερώτημα;  ο κλόουν θα τον δολοφόνησε". "Μάλλον". Είπε ο Gregory και κατευθύνθηκαν προς την αίθουσα ανθρωπολογίας.  Οπως περπατούσαν προς τα εκει έβλεπαν πολλούς τρομαγμένους φοιτητές να τρέχουν χωρις καποια κατεύθυνση σαν να ηθελαν να ξεφύγουν απο κατι. Ομως κανενας δεν μπορούσε να ξεφύγει. Οι πόρτες ηταν κλειστές με φυλακες για να μην μπορεί να φύγει κανείς ενώ ο δολοφόνος βρισκόταν αναμεσα τους. Κανεις δεν θα γλίτωνε.
Οταν έφτασαν εκει είδαν την καθηγήτρια Rainder σε σύγχιση και σε κατάσταση υστερίας. "Καθηγητά Gregory τι κάνετε εδώ; " τον ρώτησε με δάκρυα στα ματια η κυρία Rainder. "Μου τηλεφώνησαν και ηρθα να δω τι συνέβει". "Συνέβει κατι πολύ κακο". "Πείτε μου". "Ο Justin... Πέθανε". "Πέθανε; " "ναι". Είπε η κυρία Rainder κλαίγοντας. Δεν έκλαιγε για τον Justin αλλα για το γεγονός πως θα μπορούσε να χάσει τη δουλειά της. "Δεν φταιω εγω σας λέω αλήθεια" τους είπε απολογητικα. "Το ξερω πως δε φταίτε. Σας πιστεύουμε". Η κυρία Rainder δεν απάντησε αλλα συνέχισε να κλαίει. Ο Gregory με τον Lucas μπήκαν μεσα στην αίθουσα με δυσκολία γιατι ηταν όλοι οι μαθητές αναστατωμένοι και περιφέρονταν άσκοπα και προς καθε κατεύθυνση. Μεσα στο πλήθος εντόπισαν την Laura να κάθεται και να παρηγορεί την Ariana. Οταν πλησίασαν την ρώτησε ο Lucas. "Laura τι έγινε; " Εκείνη ήταν ο πολύ τρομαγμένη και απλα του έδειξε το κεφάλι του Justin που ηταν μεσα στην ειδική γυάλα με το υγρό συντήρησης εγκεφάλου. Στο πρόσωπο του Lucas σχηματίστηκε μια έκφραση αηδίας. Ο Gregory το κοιταξε και φάνηκε να ενοχλείται και αυτος αλλα αλλο πράγμα τον απασχολούσε. "Η Bruni που ειναι; " ρώτησε. "Εκει ειναι" του απάντησε η Laura και την έδειξε με το χερι της. Ο Gregory πήγε αμεσως προς το μερος της. "Πως αισθάνεσαι; " την ρώτησε χωρις ομως ανταπόκριση γιατί η Bruni ειχε κολλήσει τα ματια της αλλα και το νου της σε ενα απο τα κομμάτια του τεμαχισμενου σώματος του Justin. "Μην τo κοιτας αλλο". Της ειπε και με το χερι του της επιασε το πρόσωπο και το γύρισε προς το δικο του, για να μπορέσει να τον ακούσει. "Δεν μπορώ να μην το κοιταω. Ωρες ωρες νιωθω... " η Bruni σταμάτησε να μιλα. Κοίταζε απλα σε τυχαίες κατευθύνσεις και που και που έριχνε και ενα βλέμα στον Gregory που την κοιτούσε. "Τι νιώθεις; " την ρώτησε αγωνιώντας ο Gregory. "Νιώθω πως ειμαι εγω η δολοφόνος. Ο κλόουν. Ο κακός". "Ελα μην τα σκέφτεσαι αυτά. Σίγουρα θα υπάρχει κατι να κανεις για να τα ξεχάσεις". Της ειπε και την αγκάλιασε. Η Ariana που δεν ειχε σταματήσει να τους κοιτα, μόλις ο Gregory αγκάλιασε την Bruni και εκείνη εκανε μια αυθόρμητη κίνηση προς τα πίσω σπροχνωντας την Laura. "Ααου!  Τρελάθηκες κορίτσι μου; " της απάντησε θυμωμένη η Laura. Η Ariana ομως δεν της απάντησε παρά της έδειξε τον Gregory που αγκάλιαζε την Bruni. Η Laura τους κοίταξε λιγο, τους έδειξε στον Lucas και αμέσως κοιταχτηκαν και οι δυο ενώ ενα χαμόγελο εκανε την εμφάνιση του στα χείλια τους. Υστέρα η Laura είπε στην Ariana. "Επιτέλους ο Gregory έκανε την πρώτη κίνηση με την Bruni. Πολυ χαίρομαι γιατί του αξίζει". Η Ariana της έριξε ενα συνοφριωμενο βλέμα. "Καποια μαλλον ζηλεύειιι;! " της ειπε η Laura και αμεσως η Ariana το αρνήθηκε. Καποια στιγμη ο Gregory ειπε στην Bruni. "Θα εισαι εντάξει; Θες να σου κανω λίγη παρεα μετα το μάθημα; " "οχι μια χαρά θα ειμαι... Θα προσπαθήσω τουλάχιστον γιατί δεν ξέρω. Και μην σας γίνομαι και βαρος". "Δεν μου γίνεσαι. Αντίθετα. Μου αρέσει να περνάω χρόνο μαζι σου". "Αλήθεια; " ρώτησε η Bruni και φάνηκε να κοκκινίζει. Ο Gregory της χαμογέλασε.
Υστερα πλησίασε την Laura, αφου βεβαιώθηκε πως η Bruni θα ειναι ενταξει και της ειπε. "Θελω τη βοήθεια σου σε κατι". Πριν προλάβει να μιλήσει η Laura πετάχτηκε η Ariana και ειπε. "Οτι και να θέλεις εμεις δεν το κάνουμε ". "Εε λοιπόν εγώ με τον Lucas φεύγουμε. Gregory θα μιλήσουμε αργότερα.". Ειπε η Laura και πιάνοντας το χερι του Lucas εφυγαν."Εμμ δεν θυμάμαι να ρώτησα εσενα κούκλα μου".Της απάντησε ο Gregory με ενα ειρωνικό ύφος. "Και μετα δεν θα θυμασαι τίποτα γιατι θα σου δωσω μια σφαλιάρα και θα τα ξεχάσεις ολα!" του απάντησε η Ariana και πήγε να τον χτυπήσει αλλα της έπιασε το χερι απο τον καρπό, την έφερε πολυ κοντά του και την κοίταζε. Οι παλμοί της Ariana αυξάνονταν συνεχώς ενώ δεν μπορούσε να σταματήσει να τον κοιτα στα μάτια του. Υστερα ο Gregory την ρώτησε κρατώντας ακόμη τον καρπό της. "Γιατι φέρεσαι με τόση αγένεια; Στ'αλήθεια θα με χτυπούσες; " την ρώτησε μικραινοντας ακόμη περισσότερο την αποσταση μεταξύ τους. Εκείνη δεν μπορούσε να απαντήσει γιατί είχε αγχωθεί πολύ. "Κατάλαβα" είπε ο Gregory και της έκλεισε το μάτι. Υστερα της άφησε το χέρι και έφυγε. Η Ariana ηταν ακόμη ταραγμένη. Δεν ήξερε ούτε η ίδια τι θα έκανε. Θα χτυπούσε όντως τον Gregory;  η μήπως όχι;  Μήπως ήθελε να την εμποδίσει η Laura γιατι αν έφτανε το χέρι της πάνω του δεν θα μπορούσε να τον χτυπήσει;  Και γιατι δεν θα μπορούσε. Ηταν πλέον μόνη της στην αίθουσα καθώς όλοι είχαν φύγει, οταν ηρθαν οι μεταφορείς για να πάρουν το σώμα του Justin. Με τις ομιλίες τους διέκοψαν τις σκέψεις τις. "Παμε ..απο εδω." ακουσε τη φωνή ενος άντρα. Γύρισε το κεφάλι της και ειδε τον αστυνόμο Jasper με τον αστυνόμο Roger να κανουν νοημα στα όργανα της αστυνομίας για να μεταφέρουν το πτώμα του Justin. Ο Jasper μολις ειδε την Ariana δεν φάνηκε να εκπλήσσεται. "Α γεια σου Ariana". "Γεια σας κυριε Jasper". "Βλέπω για αλλη μια φορά πως εισαι στον τόπο του εγκλήματος. Παλι τη γλίτωσες". Εγω τη γλίτωσα αλλα ο αγαπημένος φιλος του αγοριού μου δεν τα κατάφερε" ψέλλισε κοιτάζοντας τα όργανα που μετέφεραν ενα ενα τα μερη του σώματος του Justin. "Ελα κοπελιά μην στενοχωριέσαι". Η Ariana τρόμαξε. Σταμάτησε να κοιτα τον νεκρό Justin και στράφηκε στον αστυνόμο. "Κοπελιά; " "ναι γιατι;  αν σε ενοχλεί συγγνώμη. Ariana λοιπον". "Οχι οχι δεν με ενοχλεί αλλα... γιατι με αποκαλέσατε ετσι;". "Ε δεν ξερω Ariana μου ηρθε και το ειπα". Η Ariana έβγαλε μια ανασα δυνατά και κοίταξε προς το παράθυρο. "Γιατι Ariana σε πείραξε; ". "Δεν με πείραξε απλως... Να... Ετσι με αποκαλούσε ο αστυφύλακας Jack". Οι λέξεις αστυφύλακας και Jack έβγαιναν πολύ δύσκολα απο το στομα της. Σαν να ηθελε να το κρατήσει κρυφό.Ο κόσμος ειχε μάθει και απο μια διαφορετική εκδοχή για τον Jack. Υπήρχαν πολλες εκδοχές γι αυτον αλλα τρεις ηταν οι πιο διαδεδομένες. Αρχικά πως παρίστανε τον αστυνομικό για να βοηθήσει την Ariana και τους φιλους της να ανακαλύψουν τον δολοφόνο. Επειτα πως ηταν κλέφτης κοσμημάτων και παρακολουθούσε την Ariana για βα της παρει τα κοσμήματα και τελος πως δεν ηταν τίποτα απο τα δύο και απλα ήθελε να ανακατευτεί στην υπόθεση. Κανείς ομως δεν ηξερε την αλήθεια. Μονο η Ariana, οι φίλοι της και φυσικά η μητέρα της. Και θα το κρατούσαν κρυφό. Από τοτε που σκοτώθηκε ο Jack στο γωνιακό μαύρο σπίτι, δεν μπήκε κανείς παλι εκει. Ούτε έθαψαν τον Jack. Τον άφησαν εκει αθαυτο. Δεν του άξιζε ταφη. Ακόμη εκει ηταν το πτώμα του. Ειχαν κλείσει και τα παράθυρα του σπιτιού ενω επίσης ειχαν κλειδώσει την πορτα.
Την σκέψη αυτη της Ariana διέκοψε ο αστυνόμος Jasper που την ρώτησε. "Χρειάζεσαι κατι;". "Οχι οχι μια χαρα ειμαι. Απλα πρέπει να φυγω. Πρέπει να μιλήσω στον Joel. "Εχει ηδη χάσει τους φιλους του αλλα σήμερα έχασε τον καλύτερο του φίλο. Νομίζω πως χρειάζεται λίγο υποστήριξη. Νομίζω πως με χρειάζεται". "Μάλιστα Ariana. Σε ευχαριστώ που μου εκανες παρεα στη συναρμολόγηση του... Justin. Καλή σου μερα. Οσο γίνεται ". "Θα προσπαθήσω να εχω. Γεια σας". Η Ariana σηκώθηκε απο την καρέκλα που καθόταν και πλησίασε την έξοδο. Οταν βγήκε αρχισε να επιταχύνει το ρυθμό των βημάτων της οταν ξαφνικά την φώναξε ο αστυνόμος. "Ariana! " εκεινη γύρισε και αποκρίθηκε. "Ορίστε; " "Ariana θέλω να σου πω ενα πράγμα". "Τι πραγμα; " "Προσεχε". Ενα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο της και του ειπε. "Μην ανησυχείτε. Ειμαι σκληρή για να πεθάνω. Τουλάχιστον τώρα ". Υστέρα κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο του Joel οπου πίστευε πως θα τον βρει. Οταν έφτασε χτύπησε την πόρτα, χωρίς ομως να της ανοίξει.  "Joel άνοιξε η Ariana ειμαι. Σε παρακαλώ ασε με να μπω". Δεν πηρε απάντηση. Ετοιμαζόταν να φύγει οταν η πόρτα ανοιξε και εμφανίστηκε ο Joel με θλιμμένο πρόσωπο. Αμεσως η Ariana οταν τον είδε του χάιδεψε το μάγουλο και του ειπε. "Μωρο μου πίστεψε με ξερω καλύτερα απ'τον καθένα τι περνάς. Και εγω εχασα τους φιλους μου". "Το ξερω. Ομως εγω δεν εχασα απλα εναν φιλο. Εχασα ενα μελος της οικογένειας μου. Δεν με κρατάει τίποτα ποια εδω". "Ουτε και εγω;". Ο Joel της έπιασε το χέρι και της ειπε. Πάντα θα έχεις ξεχωριστή θεση εσύ για μενα". Η Ariana χαμογέλασε και τον αγκάλιασε. "Αχ τι θα εκανα αν σε έχανα". Της ειπε ο Joel. "Το ξερω πως και εσύ εχεις χασει τους φιλους σου. Τι παράξενο. Σαν να επαναλαμβάνεται η ιστορία". Πρόσθεσε λιγα δευτερόλεπτα αργότερα. Τότε η Ariana ταράχτηκε. Τραβήχτηκε απο την αγκαλιά του και τον κοίταξε λιγο. Υστερα αναφώνησε. "Επαναλαμβάνεται! " και τρέχοντας κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο της.
Οταν έφτασε βρηκε τον Gregory να ψάχνει την ντουλάπα της. Εκείνος μόλις την ειδε απομακρύνθηκε αλλα μάταια γιατι τον είχε δει. "Που είναι η Laura; " ρώτησε η Ariana. Στο μπάνιο. Γιατι; " "τι σε νοιάζει δωμάτιο μου είναι οπότε θελω φεύγω και οπότε θελω μενω. Και τώρα ηρθα για να μείνω και σε παρακαλώ πολύ να βγεις εξω γιατί θελω να κοιμηθώ " "στις 12:30 το μεσημέρι; " "ναι γιατί ; Μια χαρα ωρα ειναι". "Δεν σε πιστεύω. Κατι αλλο σε απασχολεί οχι ο ύπνος. Πες μου". "Τίποτα δεν με απασχολεί. Βασικά άκυρο. Με απασχολεί τι έκανες εσύ στην ντουλάπα μου. "Τι να έκανα έψαχνα κάποια ρούχα". "Αποφάσισες να αλλάξεις φύλο. Υπέροχα. Θα βάφεις και τα νύχια σου; " "δεν τα θελω για μενα αλλα για την Bruni". "Γιατι η Bruni δεν εχει δικα της;" "έχει αλλα..." "αλλα τιποτα. Αφου λοιπόν έχει τα δικά της δεν χρειάζεται τα δικα μου ρούχα". "Ναι αλλα τα δικα της δεν ειναι τοσο ωραία... Σαν τα δικα σου". Της ειπε και την πλησίασε. Εκείνη άρχισε πάλι να εχει ταχυπαλμία. "Ηρέμισε". Της είπε ο Gregory.  "Μ-μα ηρεμη ειμαι". "Δεν νομίζω. Δεν φαίνεται. Αυτη τη στιγμή έχεις ταχυπαλμία ". "Π-που το ξέρεις; " "σημασία έχει ότι το ξερω. Καιι ακόμη δεν μου έχεις απαντήσει στην ερώτηση που σου εκανα". O Gregory την πλησίασε περισσότερο και ηταν έτοιμος να μηδενίσει την απόσταση μεταξύ τους αλλα εκείνη τη στιγμή η Laura βγηκε απο το μπάνιο. Η Ariana ακούγοντας την πόρτα να ανοίγει απομακρύνθηκε και ο Gregory πηρε ενα βλέμα απογοήτευσης. "Γεια σου Ariana.  Ποτε ήρθες; " Η Ariana κοίταξε για μια στιγμή τον Gregory και μετα της ειπε. "Πριν απο λιγο". "Τελικα τι έγινε;  Μίλησες με τον Joel;". Ο Gregory ετοιμάστηκε να φύγει. "Περίμενε! " του φώναξε η Ariana. "Τι θες; " "δεν θα πάρεις καποια απο τα ρουχα μου για την Bruni;" "αστο καλύτερα. Πήγαινε της εσύ αν θες καποια και πες της πως ήταν δική μου ιδεα". Η χρεια της φωνής του άλλαζε απο την δυνατή και με αυτοπεποίθηση στην αδύναμη με θλίψη. Εκλεισε την πορτα και έφυγε προς το δωμάτιο του. "Τι έγινε μόλις τώρα; " ρώτησε η Laura την Ariana. "Να τίποτα.. Απλα ηρθα και τον ειδα να ψάχνει την ντουλάπα μου και τον ρωτησα γιατι και καταλήξαμε έτοιμοι να φιληθούμε αλλα ήρθες εσύ". "Ωωω!!  Και τώρα εγω που ήρθα έπρεπε να είχα έρθει η οχι; ". Δεν ξέρω Laura. Ειλικρινά δεν ξέρω ". "Πάντως εγω δεν θέλω να φερθείς στον Joel χαλια". "Οχι οχι. Ποτε δεν θα το εκανα αυτο... Και μιας και ειπες για τον Joel εχω να σου αποκαλύψω κατι. Γι αυτό ηρθα στο δωμάτιο για να σε βρω να σου πω". "Πες μου" "λοιπόν ημουν στο δωμάτιο του Joel και του έλεγα πως ξέρω πως νιώθει γιατι και εγω εχω χάσει τους φίλους μου". "Ωραία που ειναι το πρόβλημα;" "Περίμενε... Και μου ειπε πως επειδή και εκείνος έχει χάσει τους φιλους του πως η ιστορία επαναλαμβάνεται". "Δεν καταλαβαίνω". "Επαναλαμβάνεται Laura! Ποιος ηταν ο κουκουλοφόρος; " "Η Hester, o Jack και ο Jonathan". "Ακριβώς. Ομως θυμήσου λίγο τι μου ηταν ο Jonathan;" "αδερφός σου αλλα δεν το ξεραμε οπότε... Ααα ηταν το αγόρι σου". Το πρόσωπο της Laura σοβαρεψε και ρώτησε. "Δεν πιστεύω να εννοείς.. " δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει και η Ariana ειπε. "Εννοω πως ο Jonathan ήταν το αγόρι μου και ηταν και δολοφόνος. Και ο Joel ειναι το αγόρι μου. Και η ιστορία επαναλαμβάνεται. Αρα ο Joel μπορεί να ειναι ο κλόουν". Τα δυο κορίτσια διαπέρασε ενα ρίγος. Ετρεμαν στην ιδεα αυτη. Νόμιζαν πως ανα πάσα στιγμή θα εμφανιζόταν ο κλόουν. Καποια στιγμή ειπε η Laura. "Μα αν όντως επαναλαμβάνεται και ο Joel ειναι ο κλόουν, τοτε η καθηγήτρια Jude που υποψιαζόμαστε θα ειναι η μητέρα του και να παίζει το ρολο του Iack". " Ναι. Μπορεί. Και μπορεί και να υπάρχει και άλλος ενας. Που να παίζει τον ρόλο της Hester".  Τοτε και τα δυο κορίτσια εναν μονο σκέφτηκαν και αναφώνησαν μαζι. "Η Bruni". "Δεν είμαστε σίγουροι ομως ετσι; " ρώτησε η Laura.  "Οχι δεν είμαστε. Χρειαζόμαστε αποδείξεις. Και ξερω και πως θα τις βρούμε". "Πως θα τις βρούμε; ". Η Ariana έμεινε για λίγο σκεφτικη και μετα ειπε. "Σηκω. Φεύγουμε". "Που παμε; " "στο νοσοκομείο". "Γιατι; ". "Για να βρούμε την είσοδο του μυστικού δωματίου που μας είπε ο Lucas". "Δεν νομίζεις πως πρέπει να είμαστε ολοι;  Θα είμαστε περισσότερο ασφαλείς". Ετσι τα κορίτσια πήγαν στο δωμάτιο του Lucas και του Gregory για να ψάξουν ολοι μαζι. Υστερα απο μισή ωρα κατευθύνονταν και οι τέσσερις προς το νοσοκομείο. Εκει συνάντησαν την κυρία Rainder να κλαίει. "Κυρία; " είπε η Ariana και εκείνη μόλις τους ειδε σκούπισε τα δάκρυα της.  "Γεια σου Ariana.  Γεια σας ". Είπε σε όλους. "Γιατι κλαίτε; " την ρώτησε η Laura.  "Για ολα αυτα τα σημερινά. Δεν φταίω εγω". "Ηρεμήστε κυρία. Το ξέρουμε". Της απάντησε η Ariana και την αγκάλιασε. "Σε ευχαριστώ πολύ παιδί μου. Ας αφήσουμε ομως τις οικιοτητες γιατι δεν θα ειμαι αντικειμενική μετα στο εξάμηνο.  Αν προλάβω να ζησω μέχρι τοτε". Η κυρία Rainder έτρεξε προς το δωμάτιο της κλαίγοντας. "Λοιπόν συνεχιζουμε; " ρώτησε ο Lucas.  Αμέσως όλοι κατευθύνθηκαν προς τον κεντρικό διάδρομο. "Τώρα τι; " ρώτησε ο Gregory.  "Τωρα κατευθυνόμαστε προς τις γυναικείες τουαλέτες. Εκει είχα κλειδώσει τον κλόουν πριν εξαφανιστεί". Ειπε η Ariana και έτσι πηγαν προς τα εκει. Δεν αναψε κανενας φακό γιατί θα ρίσκαραν πολύ και έτσι το φως του ήλιου ,που εδυε σταδιακά, λιγοστευε. Οταν έφτασαν επικρατούσε απόλυτη ησυχία. "Περίεργο. Δεν θα έπρεπε να ειναι ανοιχτό το νοσοκομείο;  Ο γιατρός που είναι; " ρώτησε ο Gregory. "Δεν ξερω". Απάντησε ο Lucas.  Μπήκαν μεσα και η Ariana ειπε. "Ψάχνουμε για μια πόρτα η για ενα μυστικό πέρασμα που θα μας οδηγήσει στο υπόγειο δωμάτιο". Ετσι καθε ενας άρχισε να ψηλαφιζει τον τοίχο και τις τουαλέτες. Καποια στιγμη ο Lucas καθως ηταν στην τετάρτη τουαλέτα παρατήρησε κατι. "Ακούστε! " ειπε.  Αμεσως ολοι μαζεύτηκαν διπλα του. "Ακούστε πως κάνει εδω  και πως κανει εδω ". Ειπε ο Lucas και χτύπησε τα δυο μερη που τους ελεγε. Πράγματι ο ήχος ηταν διαφορετικός.  "Ειναι κούφιο " ειπε ο Lucas.  "Αρα θα πρέπει να ειναι εδω η είσοδος για το δωμάτιο. Ας βρούμε τώρα κατι που να ανοίγει την πόρτα" ειπε ο Gregory. Ηταν στενά οπότε μόνο ενας μπορούσε να ψάξει. Ετσι έψαξε η Ariana. Εψαχνε για αρκετή ώρα και δεν είχε βρει τίποτα. "Μήπως δεν ειναι εδω η είσοδος; " ρώτησε η Laura.  Τοτε η Ariana πρόσεξε πως ένα απο τα πλακάκια ηταν μερικά εκατοστά υπερυψωμένο. Χωρις δεύτερη σκέψη το πάτησε και ο τοίχος μπροστά της έπεσε. Ολοι ταράχτηκαν.  Μπροστά τους απλωνόταν ο μακρύς μωβ διάδρομος με τα κηροπήγια. "Αυτη ειναι η είσοδος. Την βρήκες ". Της ειπε η Laura και μπήκαν μεσα εκει. Ηταν αρκετά σκοτεινά και μύριζε θάνατος. "Το μυρίζετε αυτο; " ρώτησε ο Lucas.  "Ναι" απάντησαν οι αλλοι ταυτόχρονα. "Δεν ξερω για σας αλλα εγω εχω κακο προαίσθημα" ειπε η Laura καθώς κατέβαιναν τα σκαλιά. Το φως είχε πλέον χαθεί και τα ραβδία (μερη του ματιού όπου ενεργοποιούνται στο σκοτάδι) ειχαν ενεργοποιηθεί. Οσο κατέβαιναν έβλεπαν ενα φως να μεγαλώνει ολο και περισσότερο. "Τι ειναι εκει; " ρώτησε ο Gregory ψιθυριστά. "Μήπως ειναι κάποιος; " ρώτησε η Laura την Ariana αλλα δεν πήρε απάντηση. Οταν κατέβηκαν τις σκάλες με απόλυτη προσοχή είδαν την λάμπα που εφεγγε καθως και τον πάγκο ανατομίας με αίματα και εκει και στον τοίχο σαν πιτσιλιες,  μαζι με ολες τις συσκευές βασανισμού. Εχετε καταλάβει ολοι που βρισκόμαστε έτσι δεν ειναι; " ρώτησε η Ariana. "Ε δεν θελει και πολύ σκέψη" απάντησε ο Lucas.  Οι σφυγμοί της καρδιάς τους αυξήθηκαν και στους τέσσερις. Η Ariana ξαφνικά απομακρύνθηκε και πηγε σε ενα ράφι όπου είχε καποια χαρτιά. Αρχισε να τα διαβάζει. Ηταν αποκόμματα εφημερίδων και το ματι της επεσε σε ενα σύντομο άρθρο.
"16 Δεκεμβρίου 2016
Η τραγωδία στην Washington συνεχίζεται και εξαπλώνεται και στο Michigan καθως ο μυστηριώδης κουκουλοφόρος που αναζητά ολη η αστυνομία ξανακάνει την εμφάνιση του. Αυτή τη φορά θύμα του ήταν μια νεα όμορφη κοπέλα φιλη της κόρης των μελοεπιχειρηματιων Warner, Ariana Warner,  το όνομα της οποιας ειναι Elisabeth Brown.  Βρεθηκε απο την Ariana Warner και τους φίλους της κυριολεκτικά καμμένη μέσα σε εναν φούρνο ενος εστιατορίου. Για αλλη μια φορα η χωρα πενθεί για εναν νεο χαμό ενος νέου κοριτσιού".
"Laura δες αυτο". Ειπε η Ariana και αμέσως η Laura ηρθε κοντά της. Της έδειξε το απόκομμα και εκείνη το διάβασε. "Η Elisabeth; " ρώτησε. "Ετσι φαίνεται ". "Και τι σχέση έχει αυτή με τον κλόουν; " "δεν ξερω". Αρχισαν πάλι να ψάχνουν. Τα περισσότερα που βρήκαν ήταν άρθρα για που αφορούσαν την Elisabeth.  "Δεν καταλαβαίνω.  Γιατι τόσα άρθρα για την Elisabeth; " ρώτησε η Laura.  Τοτε η Ariana τρομαγμένη της ειπε. "Υπάρχει λόγος.. " είχε ανατριχιάσει και οταν πλησίασε την Laura της έδειξε μια φωτογραφία που είχε βρεί. Η φωτογραφία απεικόνιζε μια οικογένεια όπου τα πρόσωπα των γονέων είχαν σβηστεί. Μπροστά απο τους γονείς βρίσκονταν δυο παιδιά ενα αγόρι και ενα κορίτσι. Το κορίτσι ειχε κυκλωμενο το πρόσωπο της και διπλα ήταν γραμμένο. "E. B, dead " στο αγόρι ηταν γραμμένο "R,T. B, alive" και στους γονείς ηταν γραμμένη η λέξη "alive"  Οταν η Laura ειδε την φωτογραφία ειπε. "Δηλαδή το Ε, Β αντιπροσωπεύει την Elisabeth που πέθανε. Αρα καποιος απο την οικογένεια της πρέπει να ειναι ο κλόουν". Ειπε ο Gregory.  "Αρα το αγοράκι στη φωτογραφία πρέπει να ειναι αδερφός της.  Και τα αρχικά του είναι R, T, δηλαδή έχει δύο ονόματα, και Β που ειναι απο το Brown που ειναι το επίθετο του". Ειπε η Ariana. "Nαι αλλα απο οσο ξέρω δεν υπάρχει κανένας με αυτο το επίθετο". Ειπε ο Gregory. "Θα έχει ψευδώνυμο". Ειπε ο Lucas.  Η Ariana πήρε όσα περισσότερα έγγραφα μπορούσε και τα έβαλε μεσα απο την μπλούζα της για να τα μελετήσει οταν πανε στο δωμάτιο της. Ξαφνικά η πορτα που ένωνε τις τουαλέτες του νοσοκομείου με τον μακρύ μωβ διάδρομο έκλεισε. Αμέσως ολοι κοίταξαν προς τα πάνω και άκουγαν βήματα...
Στο μεταξύ ο αστυνόμος Roger εκανε περιπολία γύρω απο τις αίθουσες. Ξαφνικά άκουσε εναν θόρυβο απο μια αίθουσα. Εκείνος άναψε το φακό του, κράτησε στα χέρια του το όπλο του και άνοιξε την αίθουσα που ακούστηκε. Ηταν η αίθουσα χημείας που δίδασκε ο Gregory και που ο κλόουν είχε επιτεθεί για πρώτη φορά στην Ariana. "Ποιος ειναι εκει; " φώναξε. Δεν πήρε καμια απάντηση. Μπήκε μεσα στην αίθουσα και προσπαθούσε να εντοπίσει τον θόρυβο. Τελικά τον εντόπισε. Ηταν ενα ποντίκι που περπατούσε σε μια σιδερένια ντουλάπα, γι αυτο έκανε θόρυβο. "Πφφφφ! " ειπε ο Roger και γύρισε να φύγει. Οταν γύρισε ειδε με τον φακό τον κλόουν στην πορτα να τον χαιρέτα και να γελάει με ενα τσιριχτο γελιο. Στη συνέχεια έφυγε κλειδώνοντας την πόρτα και αφήνοντας μεσα τον αστυνόμο. Εκείνος άρχισε να φωνάζει και να χτυπάει την πόρτα. Καποια στιγμη ένιωθε πως δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Επαιρνε ολο και πιο βαθειές ανάσες αλλα μάταια. Ο κλόουν είχε συνδέσει στην αίθουσα μια συσκευή αφαιρέσης αερα. Υστερα από περίπου δυο λεπτά ο αέρας ειχε φύγει εντελώς και ο Roger βρισκόταν σε κενό αέρος. Κοίταξε τα χερια του.  Οι φλέβες του ειχαν φουσκώσει πολύ και ετοιμάζονταν να εκραγούν. Τελικά τα ματια του πρώτα βγήκαν απο τη θεση τους και στη συνέχεια οι φλέβες άρχισαν να σπάνε αφου είχε προέλθει αποχωρισμός του δέρματος. Ο πόνος ηταν ζωγραφισμένος στο πρόσωπο του, όπου καποια στιγμη φούσκωσε και το κρανίο με αποτέλεσμα να εκραγεί οπως και το σωμα του και να βάψει με το αιμα του ολη την αίθουσα. Ενα δυνατό πλατς ακούστηκε οταν εξερράγη το κρανίο του Roger ενω πλέον βρισκόταν στο πάτωμα τα κόκαλα της σπονδυλικής του στήλης καθως και τα ρούχα του σκισμένα όπως και ενα μερος απο τα όργανα του.
Ο κλόουν πάτησε το κουμπί για να επαναφέρει τον αερα και άνοιξε την πόρτα. Τοποθέτησε εναν φάκελο για την Ariana και έφυγε κλείνοντας την πόρτα.