H-2

34 4 7
                                    

POV Phillip

Ik weet niet of ik liever naar school ga of thuis blijf, aangezien het allebei hetzelfde is. Ik zuchtte in mezelf toen de eerste lichtstralen door de gordijn op mijn gezicht viel, ik opende mijn ogen voorzichtig open en bleef een paar seconde liggen zodat ik wende aan het licht in mijn donkere kamer. Ik maakte een aanstalten om opstaan uit bed, maar elke beweging deed pijn. Ik keek naar mijn armen en benen, ze zaten vol met blauwe plekken en sneden. Ik raakte ze verward aan en probeerde te herinneren wat er was gebeurt, O ja m'n vader was weer eens dronken thuis toen ik uit school kwam. Ik gaf het nog 1 snelle blik toen ik recht overeind zat, ik stond op en pakte mijn kleren die ik klaar had gelegd voor vandaag en begon met omkleden. Ik trok mijn Star wars PJ uit en pakte mijn witte legging, over grote roze sweater en ik nam mijn kleding mee onder de douche. zette de kraan aan en waste alle op gedroogde beetjes bloed van me af, toen ik uit eindelijk klaar was sprong ik bijna uit de douche en keek snel op de klok, "9:30, ik heb nog een anderhalf uur." Mompelde ik in mezelf, ik kleedde me zo snel en voorzichtig om. Toen ik mijn sweater over me hoofd had gedaan zocht ik mijn föhn om mijn haar te drogen en goed te doen, ik voor de spiegel en föhn mijn haar naar mijn stijl naar de zijkant, gelukkig werkte mijn zwarte haren met mij mee. Pakte ik van mijn nacht kastje de bloemen kroon die ik altijd op deed, ik keek nog een keer naar de spiegel of alles goed was. Ik werd op school altijd gepest dat ik een jongen was die meiden kleding aandeed, maar ik vind het leuk dus ik probeer sterk te blijven (ook al heb ik een lange onhandige lichaam) ik pakte mijn tas bij de deur en bereidde me voor dat mijn vader me beneden weer gaat afkraken.

Ik liep de trap af en zag mijn vader beneden ongeduldig zat te wachten, toen ik de woonkamer binnenkwam keek m'n vader me woedend aan. "HEB JE WEER VAN DAT FAGGOT KLEDING AAN, Je BENT EEN JONGEN GEEN KLEINE MEID. En steeds weer die f*CKING BLOEMENKROON!" Schreeuwde hij woedend, ik deed voorzichtig een stap naar achter en mijn rug tegen de muur. "M-m-maar p-pap, I-ik uhm I-" "JIJ BENT GEEN ZOON VAN MIJ" en hij pakte mijn haar vast en trok me naar hem toe, mijn hoofd deed steeds meer pijn naarmate hij steeds harder trok. "Een FAGGOT is geen zoon van mij." Fluisterde hij in mijn oor. En hij maakte een aanstalten om me te gaan slaan, waardoor ik onder zijn grip vandaan kwam en naar de voordeur rende. Ondertussen ik rende pakte ik mijn tas en rende naar buiten met warme tranen over mijn wangen rolde, na een tijdje rennen stopte ik om mijn adem weer oppakken. " I ik m.... moet .... E....cht sporten." Hijgde ik, toen het niet meer voelde dat er een paar bakstenen op mijn longen zaten liep ik rustig verder naar school. Ik wist dat ik de laatste paar weken weinig at omdat ik altijd vluchtte en geen geld voor had om het te betalen, en ja ik weet dat een menselijk lichaam eten nodig heb. Ach ja dat wordt weer negeren, ik liep naar school en realiseerde wat de docent gisteren zei. "Er komen twee nieuwe mensen in de klas, een meisje Roos en een jongen Daniel neem ze allebei welkom."



(Yep ik ben Dan and Phil trash....... zo ik dacht ik neem de boek over en voeg Dan and Phil toe, MWOEHAHAHAHAHAHAHHA..... Rosie krijg ik een cookie elke keer ik een deel online zet?)

(*^ω^*)

Something NewWhere stories live. Discover now