Something New

H-16

POV Phil

Waarom moesten we did ook alweer doen, ik keek vanuit mijn ooghoeken naar de garage. Er stond een auto in, en dat betekende maar 1 ding. Hij was thuis, ik probeerde de brok in mijn keel door te slikken en met trillende handen bracht ik de sleutel in de deur. "Waar doe je zo lang over Phil, het is maar ons huis." Zuchtte Ron geïrriteerd, ik keek achter me en zag iedereen verveeld omzich heen kijken. Behalve Rosie en Dan hun zaten me super blij en met spanning aan te kijken, ik draaide me om en duwde de deur open. "P-papa? Ik ben thuis." Shit ik moet me stotter onder controle houden. "Ben je nu pas thuis jij Faggot, dat duurde lang jij tering rot joch. Wil je dat ik je weer een lesje leer om naar je verzorger een beetje respect te geven!" Hoorde ik zijn ruige en harde stem vanuit de woonkamer. Ik begon nog meer te trillen en voelde me plots ijskoud van angst, "Phil, wat gebeurt er hier?" Hoorde ik de geschrokken maar zachte stem van Dan achter me. Ik keek achter me en zag iedereen aan de grond genageld staan en keken me geschrokken aan. "W-wwelkom-m in het H-huis." Ik kon het niet mijn thuis noemen omdat ik me hier nooit veilig heb gevoeld zoals een normale thuis blijkbaar was. "Phil... wat is dit." Zei Ron bezorgd en stapt naar voren en keek me raar aan. "KOM JE NOG??? OF MOET IK JE HALEN OFZO. IK MOET ALTIJD ALLES VOOR JE DOEN, Je kan niks jij waardeloos stuk of vlees." Zei de bombardeerde stem vanuit de woonkamer, je hoorde een stoel naar achter gaan en zware voetstappen richting de gang lopen. Binnen de korts.   te keren stond daar een lange gespierde man met een flesje bier in zijn hand, "Godverdomm----- ...... Hoi Ron! Hoe is het op school geweest. Heb je wat vrienden meegenomen, en nog eens je broertje opgehaald en samen gelopen,dankjewel. Maar je weet voor je vrienden over de vloer hebt mij eerste even een seintje geven dan had ik iets voor jullie halen." Zei hij met zulke vriendelijkheid alsof net helemaal niet is gebeurt of niemand het had gehoord, iedereen dacht uiteindelijk dat het maar verkeerd gehoord hadden. Alleen Rosie en Dan trapte er niet in, Ze zagen dat de vader Phil glansen gaf als niemand opletten en Phil in elkaar zakte als reactie. Rosie en Dan keken elkaar aan en knikte terwijl ze het zelfde dachten we moeten hier later op terug komen
"Oke, sorry vader. We kregen een aanbod van school om op een excursie te gaan met een leider naar Japan, hebben we toestemming om te gaan?" (Cameron is gewoon super knap, iemand die hem afpakt vermoord ik☺️  XO Loulou)  Vroeg Ron onzeker, hij snapte niet wat er aan de hand was. "Ja, natuurlijk laat mij jou vrienden effe wat te drinken halen terwijl jij je spullen pakt. En Phil" Als blikken konden doden... nou dan was iedereen er geweest. "Maak alvast eten klaar voor vanavond." De vader maakte weer aanstalten om weg te gaan maar ik hoorde naast me een zachte stem en voor ik het wist zag ik zwart voor me en bruin haar. "Phil gaat met ons mee meneer." Zei Dan vastbesloten terwijl hij voor mij stond, ik voelde me warm worden en het ijskoude gevoel verdween en het gevoel van veiligheid nam plaats. "En wij ook zijn vrienden." Probeerde Rosie zo aardig mogelijk te zeggen, ik keek mijn vader aan en hij leek geschrokken maar herstelde zich snel. "Maar naar tuurlijk, Phil zou ook mogen gaan. Sorry menneer-" "Dan, mijn naam is Dan." Zei Dan met een glimlach en stak zijn hand uit, maar zijn ogen straalde ondeugendheid uit. Mijn vader nam zijn hand aan en liep uiteindelijk weer weg. "Waar wachten we nog op, ga jullie maar naar de woonkamer. Wij pakken in, doe het alsof het jullie huis is." Zei Ron die de ongemakkelijke stilte doorbrak. Ik schoot Dam en Rosie nog een Dankbare blik voor ik naar boven de trap op racende met Ron om onze spullen te pakken.

POV Dan

8 UUR!!!! 8 F*CKING UUR VERZAMELEN BIJ DE BUS. Ik samen met Lexi,Rosie,LouLou, Jack en Cameron. Stonden te wachten bij de bus op de laatste twee. "Ik zie ze al rennen!" Zei Lexi enthousiast, ze wees in de verte en ik zag ze aanrennen met allebei een koffer en rugtas. "Wat duurde zo lang!" Zei Rosie. "Ja! We staan hier al uren te wachten." Met een lange uithaal bij de U zei Jack erbij. "Sorry, sorry. Maar hij," hijgde Ron en wees naar Phil die dubbel stond om op adem te komen. "Moest nog praten met vader." Ik merkte Phil trillen weer bij het noemen van hun vader. "En jij wilde niet uit bed komen." Schoot Phil terug, Phil stond recht op en keek mij aan. Het eerste wat ik merkte is dat hij een bril ophad en maar in een T-shirtje liep. "Phil!! Heb je het niet koud!" Zei ik snel bezorgt. "En je hebt een bril?" Hoorde ik LouLou achter me verbaast zeggen. En om eerlijk te zeggen hij zag er super schattig uit met een bril en bedhaar, "Ja ik had geen tijd om mijn lenzen in te doen, en ik heb mijn jas in mijn koffer gedaan."  Zei hij, "En ja ik heb het misschien een beetje koud. " mompelde hij zacht en vreet zijn Handen tegen elkaar. "Baka." Zuchte ik en deed mijn koffer open. "W-wat doe je Dan." Vroeg Phil verbaast. "Hier." Ik duwde in zijn handen mijn attack on titan sweater en deed mijn koffer weer dicht. "Ik hou van anime, geen spijt." Zei ik glimlachend. Ik zag hoe hij rood werdt en deed de sweater aan, het was ietsjes te groot voor hem maar dat maakte niet uit. "Arigato." Antwoordde hij, "OMGGGGG JIJ OOK!!" "Jep."
"Oke, mensen iedereen is er tijd om te gaan." Schreeuwde Lexi over iedereen heen. We stapte allemaal in de bus en ik zag Phil naast me zitten. "I-is het Oke?" " ja natuurlijk." En hij ging beter zitten. "Hey Phil, wat vind jij een leuke ani- Oh phil" ik zag dat hij zijn ogen alweer dicht had, en zachtjes in en uit ademde. "Dat is inderdaad een goed idee." En liet slaap over me heen komen. Maar voor ik helemaal weg was voelde ik zijn hoofd op mijn schouder.