✔See You Again L.H.✔

32. Kelly

POV Cato
Ik keek naar Sanne, die lekker lag te slapen. Ik streelde door haar haren. Ze lag weer aan de chemo's en haar haren waren weer uitgevallen. Ze huilde in haar slaap. Ik streelde over haar arm. Ze opende langzaam haar oogjes. "Mama, ik wil naar huis" zei ze heel zacht. Een dokter met een baardje kwam binnen. "Hey Sanne. Hoe voel je je?" Vroeg hij. "Ik voel me misselijk" zei ze. Ze ging rechtop zitten en ik gaf haar de emmer. Ze liet alles eruit gaan. "Ik vind je baard niet leuk" zei Sanne en giechelde even. Luke kwam binnen met twee koffie.

"Je moet me beloven dat je je baard weghaalt als je me niet beter kunt maken" zei Sanne. (Jaja i know). "Beloof ik, lieverd" zei de dokter. Ik gaf Sanne een kusje. "Goed nieuws, ze is vooruit gegaan. De cellen bij haar lever zijn verdwenen, ze mag naar huis". Sanne glimlachte. "Hoor je dat lieverd" zei ik. Luke pakte mijn hand en ik zag de tranen in zijn ogen staan. Ik gaf hem een dikke zoen op zijn wang. "Ons kleintje wordt beter" zei ik. Hij knikte.

We zaten in de auto naar huis. "Hoe is kleine Hemmings?". Ik legde zijn hand erop. "Sterk gastje is het hoor" zei hij. "Hoe weet je zo zeker dat het een jongen is?" Vroeg ik. "Ik voel het" zei hij. Ik glimlachte. "Ik hoop dat het gezond wordt" zei ik en dacht even aan Sanne. "Ik hoop het ook, en ik wil zo graag dat ons kleintje beter wordt". Ik legde mijn hand op zijn knie. "Ik hoop het, ik zou alles geven voor haar". Luke knikte. "Ik ook, lieverd".

Toen we thuis waren zagen we Fleur en Jordan samen op de bank film kijken. Jordan lag huilend op haar schoot. "Wat is er gebeurd?" Vroeg ik en pakte Jordan op. Hij sloeg zijn kleine armpjes om mijn nek. "Hij kon niet meer slapen, hij had een droom" zei Fleur. "Waar is Kelly?" Vroeg ik. "Ziek, in de badkamer" zei Fleur. Luke ging bij haar kijken.

POV Luke
Ik liep naar de badkamer en hoorde gehuil. "Kelly?" Vroeg ik en klopte op de deur. Het gesnik stopte even en ze deed de deur open. "Gaat het?" Vroeg ik zachtjes. Ze rende naar me toe en sloeg haar armen om mijn middel. "Sshhtt, wat is er nou?" Vroeg ik en streelde over haar hoofd. Ze wees naar de wastafel. Ik keek naar het staafje, positief. Ik sloeg een hand voor mijn mond.

Ik bleef haar vasthouden. Arm kind. Ze was helemaal geschrokken. Ik tilde haar op en bracht haar naar de bank. Jordan klom naast me op de bank. "Misschien moet je even met Cato praten" zei ik tegen Kelly. Ze hield haar armen om mijn nek heen. Ik wreef over haar rug. Cato tilde Jordan op haar schoot. "Wat is er gebeurd?" Vroeg Cato. "Ze heeft een zwangerschapstest gedaan, positief" zei ik. "Arme schat" zei ze en wreef over haar rug. "W-wat moet ik nu?" snikte ze. Ze legde haar hoofd op mijn borst. Ik hield haar vast. "Het komt goed" zei Cato.

"Wil je dit kindje?" Vroeg Cato. Ze haalde haar schouders op. "Van wie is het?" Vroeg ze. "Mijn ex" snikte ze. Ik wreef over haar rug. "Weet je zeker dat je dit wilt, je bent nog zo jong en alleenstaand" zei ze. "U heeft gelijk" zei ze. "Hoelang is het geleden?". "Twee weken" zei ze.

Cato nam haar mee naar de dokter. Ik kreeg een telefoontje van de dokter. Sanne had flink bloed overgegeven. Ik voelde de tranen langs mijn wangen lopen. Mijn meisje. Ik wilde dat ik alles van haar kon overnemen. Ik wilde naar haar toe.

Toen Cato en Kelly terugkwamen vonden ze me met behuilde ogen. "Schatje, wat is er gebeurd?" Vroeg Cato. "Sanne, heeft bloed overgegeven" zei ik. Cato sloeg haar armen om me heen en gaf een kus op mijn hoofd. "Sanne gaat niet meer beter worden" zei ik en begon te huilen. "Niet de hoop verliezen" zei Cato en begon ook te huilen.

Samen gingen we in ons bed liggen. Met onze armen om elkaar heen. "Sanne wordt niet meer beter" snikte ik. Cato hield me vast. "Sanne gaat beter worden, geloof me". Ik schudde nee. "B-bloed kotsen, n-niet goed". Ze knikte, dat ze het wist. Ze hield me vast in haar armen. "Ze gaat beter worden, lieverd" zei ze en kuste mijn haar weer. Ik spinde als een kat tegen haar aan. De puppy sprong op het bed en ging op mijn buik liggen. Ik aaide hem door zijn zachte vacht. Hij ging met zijn snuit in mijn nek liggen. Hij likte mijn nek en het kriebelde. Hij is zo lief. Hij viel in slaap. Ik voelde Cato ook in mijn nek liggen. Ze had haar arm om me heen op de puppy liggen.

Ik hou ervan. Die zachte hand van Cato in mijn nek en de puppy. Ik sloot mijn ogen. Ik droomde over heeel veel puppy's in mijn huis. Allemaal puppy's die me liefde gaven. En als ik thuis kwam me allemaal besprongen. Ik glimlachte in mijn slaap.

Toen ik wakker werd, was het donker buiten. Cato was weg. Ik hoorde kotsgeluiden. "PAPA!" Riep Fleur. "MAMA IS ZIEK!". Ik stond op en liep naar haar toe. "Gaat het, schatje?" Vroeg ik. Ze knikte. "Beetje misselijk" zei ze. "Ga lekker slapen, lieverd" zei ik tegen Fleur en gaf haar een kus.

Ik droeg Cato de kamer binnen. "Wil je een kom of kruik?" Vroeg ik. Ze knikte. Ik pakte een emmer en de warmte kruik. Ik legde die tegen haar aan. De puppy lag op mijn kussen. Ze begon te lachen. Ik ging op haar buik liggen. "Kan ook lieffie" zei ze. Ze lag zo lekker. Ik stopte mijn duim in mijn mond. "Lig je lekker?" Vroeg ze. Ik knikte.

Ik praatte nog wat met mijn kleintje. "Nog heel eventjes" zei Cato en speelde met mijn haar.

"Ik wil ons mooie kindje in mijn armen voelen" zei ik voordat ik in slaap viel.