✔See You Again L.H.✔

Epiloog

POV Cato
Lief dagboek, 
De laatste jaren is er zoveel gebeurd en dit moet ik echt even kwijt aan je. Kelly was dus zwanger en ze wilde het kind niet houden, dat werd me al snel duidelijk. Ik had besloten om met haar te praten of ze misschien een abortus wilde of het kind krijgen en opgeven voor adoptie. Maar Kelly wist het zelf nog niet zo goed. Luke probeerde te helpen waar het kon. We hebben wel enorm slecht nieuws gekregen, de dokter van Sanne had zijn baard weggehaald. Luke zat in een complete dip. Sanne zou gaan sterven binnen nu en een paar maanden. Het deed me zoveel pijn dat Sanne dit moest doorstaan, maar ik hoopte sterk te blijven voor haar. Kelly is bij ons ingetrokken en we zien haar echt als een aanwinst voor ons gezin. 

Kelly had na een tijd besloten dat ze toch liever een abortus deed, als het kind geboren was, kon ze het gewoon niet over haar hart verkrijgen om het kind af te geven. Ik had voor haar een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog. Het proces duurde niet lang en voordat we het wisten, was Kelly niet meer zwanger en was ze haar baby kwijt. We werden wel nog lastig gevallen door protestanten die buiten het pand voor abortus stonden, die zeiden dat je baby al leeft. Maar we probeerden ons er niks van aan te trekken. 

Toen kwam de dag, waarvan ik hoopte dat hij niet zou komen. Luke en ik sliepen, we werden wakker gebeld door het ziekenhuis, die zei dat Sanne ieder moment kon sterven. Ik deed nog niet eens de moeite om me aan te kleden en maakte Luke wakker. Hij trok een trainingsbroek aan en we sprongen in de auto. Ons kindje mocht absoluut niet alleen zijn als ze stierf. "Het is sneller gegaan als ze voorspeld hadden" zei Luke. Ik knikte en reed als een bezetene door. Ik zag het ziekenhuis liggen en parkeerde de auto, zonder te kijken of hij goed stond. Ik pakte mijn jas die achterin lag en deed deze snel aan en we renden het ziekenhuis binnen. Sanne was in een diepe slaap. We waren nog op tijd. Ik legde mijn hoofd op Luke's schouder en we keken samen naar Sanne. Kelly kwam iets later ook binnen met Fleur en Jordan. Ze bleef bij ons zitten, voor als ze nog iets voor ons kon doen. 

En dat deed ze. De begrafenis van Sanne was een hele moeilijke verdrietige dag voor ons. Luke en ik hadden een mooi groot bloemstuk besteld en we hadden een mooi kistje uitgezocht. Sanne heeft het niet mogen winnen, ze heeft gestreden als een soldaat in de oorlog. Fleur heeft een stukje voorgelezen uit Sanne's favoriete boek en Luke en ik hebben een stukje over Sanne verteld bij de dienst. We hebben het heel erg moeilijk gehad om de dood van ons dochtertje te verwerken. Gelukkig hebben we het samen gedaan en kunnen we het samen doen. Ik ben zo blij dat ik Luke heb gehad de afgelopen jaren. 

Luke en ik zijn nog steeds gelukkig samen en we missen Sanne nog steeds iedere dag, ook al is het al bijna 10 jaar geleden. Fleur was een volwassen prachtige meid geworden en Jordan ging alweer bijna naar de middelbare school. We waren gelukkig met onze kinderen, op eentje na. Die wordt nog iedere dag gemist. Sanne is gecremeerd en we hebben de as bewaard en in kettinkjes verwerkt. Fleur, Luke en ik dragen het kettinkje iedere dag. Jordan krijgt zijn kettinkje als hij oud genoeg is ervoor. 

Ik hoop dat ik nog veel jaren met mijn kinderen door mag brengen. Het is echt niet te beseffen hoe mijn leven veranderd is, sinds ik Luke heb leren kennen. Hij is echt mijn licht in het donker, mijn saver in de storm. Hij is altijd goed voor me geweest op enkele misstappen na. Ik hou van hem en hoop dat hij nog vele jaren bij me is. 

Het was een moeilijke tijd! Maar we hebben ons erdoorheen gesleept! We zijn sterk genoeg om alles te overwinnen, hoe moeilijk het ook is. 

Groetjes en tot ziens,

Cato